Sprawa ze skargi na postanowienie SKO w K. w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Detka (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Beata Ziomek, Asesor WSA Agnieszka Banach, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 13 marca 2019 r. sprawy ze skargi J. W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. znak: [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie

Postanowieniem z [...] r., znak: [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Kielcach stwierdziło niedopuszczalność zażalenia J. W. na postanowienie wydane z upoważnienia Burmistrza Gminy W. z [...] r. o odmowie wyłączenia R. L. - pracownika socjalnego OPS we W. od rozpoznania sprawy o przyznanie J. W. świadczeń z pomocy społecznej.

Rozpatrując wniesione zażalenie SKO wskazało na art. 141 § 1 i 134 kpa i wyjaśniło, że nie wszystkie postanowienia wydawane w postępowaniu administracyjnym podlegają zaskarżeniu w drodze zażalenia. Do tej kategorii należą m.in. postanowienia w przedmiocie wyłączenia organu. Strona nie może ich zaskarżyć w formie zażalenia, ale w trybie wynikającym z art. 142 kpa tj. w odwołaniu od decyzji.

W związku z powyższym organ odwoławczy stwierdził niedopuszczalność wniesionego zażalenia.

W złożonej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach skardze J. W. podniosła, że wniosła o wyłączenie pracownika socjalnego od rozpoznania spraw w związku z jej trudną sytuacją zarzucając, że nie chce on ustalić stanu faktycznego na miejscu i nie chce pomóc.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie podtrzymując argumentację zawartą w zaskarżonym postanowieniu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga nie jest zasadna, gdyż zaskarżone rozstrzygnięcie odpowiada prawu.

Zgodnie z art. 3 § 1 oraz art. 145 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., wojewódzkie sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, co oznacza, że w zakresie dokonywanej kontroli Sąd zobowiązany jest zbadać, czy organy administracji w toku postępowania nie naruszyły przepisów prawa materialnego i przepisów postępowania w sposób, który miał lub mógł mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Sądowa kontrola legalności zaskarżonych orzeczeń administracyjnych sprawowana jest przy tym w granicach sprawy, a sąd nie jest związany zarzutami, wnioskami skargi, czy też powołaną w niej podstawą prawną (art. 134 § 1 p.p.s.a.).

Dokonując tak rozumianej oceny zaskarżonego rozstrzygnięcia, Wojewódzki Sąd Administracyjny nie dopatrzył się w zaskarżonym postanowieniu takiego naruszenia przepisów, które miało lub mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Na wstępie należy wskazać, że stosownie do treści art. 134 w związku z art. 144 kpa, organ odwoławczy stwierdza w drodze postanowienia niedopuszczalność zażalenia oraz uchybienie terminu do wniesienia zażalenia. Postanowienie w tej sprawie jest ostateczne.

Jedną z podstawowych przesłanek stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia jest wyłączenie przez ustawodawcę możliwości wniesienia zażalenia na określone rodzaje postanowień czy też pism organu w postaci zawiadomień. Przesłanka ta wystąpiła w niniejszej sprawie.

Zgodnie z art. 141 § 1 kpa na wydane w toku postępowania postanowienia służy stronie zażalenie, gdy kodeks tak stanowi. W oparciu o ten przepis stwierdzić należy, że na wydane w toku postępowania administracyjnego postanowienia przysługuje zażalenie jedynie w przypadkach, w których kpa - regulując kwestie rozstrzygane danym postanowieniem - to przewiduje.

Przedmiotem postanowienia organu I instancji była kwestia wyłączenia pracownika organu na podstawie art. 24 kpa. Uregulowanie to nie przewiduje możliwości wniesienia zażalenia na postanowienie o oddaleniu wniosku o wyłączenie pracownika.

Zauważyć należy, że w przypadkach, kiedy na postanowienie nie służy zażalenie, strona może zaskarżyć rozstrzygnięcie, zawarte w niezaskarżalnym zażaleniem postanowieniu, tylko w odwołaniu od decyzji (art. 142 kpa). Tak więc kwestię zasadności oddalenia wniosku o wyłączenie pracownika będzie mogła skarżąca podnieść w ewentualnym odwołaniu od decyzji wydanej w przedmiocie świadczeń z pomocy społecznej.

W związku z powyższym organ odwoławczy prawidłowo stwierdził niedopuszczalność zażalenia na podstawie art. 134 w związku z art. 144 kpa.

Z uwagi na powyższe skarga jako niezasadna podlegała oddaleniu, o czym Sąd orzekł na podstawie art. 151 p.p.s.a.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze