Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal, Sędziowie Sędzia WSA Renata Detka,, Sędzia WSA Jacek Kuza (spr.), Protokolant Sekretarz sądowy Andrzej Stolarski, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 7 maja 2008r. sprawy ze skargi M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie stwierdzenia - po wznowieniu postępowania - wydania decyzji z naruszeniem prawa oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po ponownym rozpatrzeniu odwołania H. W., uchyliło decyzję Starosty z dnia [...], odmawiającą uchylenia decyzji Starosty z dnia [...], udzielającej M. S. zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie zbierania i transportu odpadów niebezpiecznych i innych niż niebezpieczne na terenie powiatu buskiego i w tym zakresie stwierdziło, że decyzja Starosty z dnia [...] wydana została z naruszeniem prawa lecz jej nie uchyliło, ponieważ od dnia doręczenia tej decyzji upłynęło 5 lat.
W uzasadnieniu swego rozstrzygnięcia organ II instancji ustalił, że decyzją z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze uchyliło decyzję Starosty z dnia [...] o odmowie wznowienia postępowania w sprawie zakończonej wydaniem ostatecznej decyzji z dnia [...] o udzieleniu M. S. zezwolenia na zbieranie i transport odpadów. W uzasadnieniu tamtej decyzji SKO stwierdziło, że w sprawach rozstrzyganych na podstawie ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach, właścicielowi nieruchomości sąsiedniej przysługuje status strony postępowania, albowiem czynności podejmowane na określonej nieruchomości mogą oddziaływać na sposób użytkowania nieruchomości sąsiedniej. Następnie Starosta postanowieniem z dnia [...] wznowił postępowanie zakończone opisaną decyzją z dnia [...] i decyzją z dnia [...] wydaną na podstawie art. 146 § 2 kpa odmówił uchylenia w/w decyzji z dnia [...]. Po rozpatrzeniu odwołania wniesionego od tej decyzji przez H. W., SKO decyzją z dnia [...] uchyliło tę decyzję wskazując na nieprawidłowy sposób rozstrzygnięcia organu I instancji, nie odpowiadający wymogom z art. 151 § 2 kpa poprzez zaniechanie stwierdzenia, że decyzja została wydana z naruszeniem prawa. Ponadto, według organu II instancji, Starosta nie przeprowadził postępowania co do istoty, co uniemożliwia przyjęcie, że w sprawie nie mogłaby zapaść inna decyzja niż kwestionowana w podaniu o wznowienie postępowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach po rozpatrzeniu skargi M. S., wyrokiem z dnia 27 września 2007 r. uchylił zaskarżoną decyzję SKO. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że zgromadzony w sprawie materiał dowodowy był wystarczający do podjęcia przez organ II instancji rozstrzygnięcia bez konieczności przekazywania sprawy organowi I instancji. Sąd zauważył też, że organ administracji rozpoznający sprawę po wznowieniu postępowania musi badać nie tylko, czy istniały przyczyny wznowienia podane w art. 145 § 1 kpa, ale także czy na przeszkodzie ewentualnemu rozstrzygnięciu sprawy co do istoty nie stoją okoliczności, o jakich mowa w art. 146 kpa. Zgodnie z art. 146 § 1 kpa bowiem, uchylenie decyzji z przyczyn określonych w art. 145 § 1 pkt 3-8 kpa nie może nastąpić, jeżeli od dnia doręczenia lub ogłoszenia decyzji upłynęło 5 lat. W ocenie Sądu upływ okresu przedawnienia o jakim mowa w art. 146 § 1 kpa oznacza bezwzględny zakaz merytorycznego orzekania w sprawie. Ponieważ z akt sprawy bezspornie wynika, że decyzja z dnia [...] została doręczona M. S. w dniu 25 marca 2002 r., to w dacie wydania decyzji przez organ II instancji (tj. w dniu [...].), upłynął już 5-letni termin o jakim mowa w art. 146 § 1 kpa. Powodowało to, że choć decyzja ta naruszała prawo, to jednak organ nie mógł już jej uchylić, a jedynie mógł stwierdzić, że decyzja ta została wydana z naruszeniem prawa. Nieuwzględnienie tej okoliczności również uzasadniało uchylenie decyzji SKO z dnia [...].