Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Teresa Kobylecka, Sędziowie Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal, Asesor WSA Jacek Kuza (spr.), Protokolant Asystent sędziego Katarzyna Mrozicka-Bąbel, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 24 sierpnia 2006 sprawy ze skargi J.G. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania I. oddala skargę, II. przyznaje od Skarbu Państwa (Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach) na rzecz adwokata T. A. - Kancelaria Adwokacka w Kielcach kwotę 292,80 zł (dwieście dziewięćdziesiąt dwa złote 80/100), w tym 52,80 zł (pięćdziesiąt dwa złote 80/100) podatku VAT, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze stwierdziło niedopuszczalność odwołania wniesionego przez J. G. od pisma Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w K. z dnia 23 stycznia 2004 r., w którym wyjaśniono mu z jakich przyczyn doszło do zmiany firmy, a co za tym idzie i osoby świadczącej usługi opiekuńcze na rzecz jego ciotki, M. W..
W uzasadnieniu postanowienia organ II instancji ustalił, że J. G. pismem z dnia 22 stycznia 2004 r. zwrócił się do Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w K. z prośbą o cofnięcie decyzji, w wyniku której jego ciotka M. W., w ramach pomocy przyznanej jej w formie usług opiekuńczych świadczonych przez opiekunkę domową, w wyniku nowej rejonizacji otrzymała pomoc opiekunki z PKPS w K., w miejsce poprzedniej opiekunki z PCK w K., z której była zadowolona. W odpowiedzi na to pismo Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w K. udzielił J. G. pisemnej informacji na temat przyczyn z jakich doszło do zmiany firmy, a co za tym idzie i osoby świadczącej usługi opiekuńcze na rzecz jego ciotki, M. W.. W odpowiedzi na to pismo J. G. złożył przedmiotowe odwołanie. W tak ustalonych okolicznościach organ II instancji uznał, że przyczyna stwierdzenia niedopuszczalności odwołania miała charakter przedmiotowy, gdyż w sprawie nie zapadła żadna decyzja administracyjna, a wydano jedynie pismo wyjaśniające przyczyny dla których zmieniona została instytucja świadcząca usługi opiekuńcze na rzecz podopiecznych MOPR w K.. Organ II instancji zauważył również, że osoba występująca w imieniu strony powinna przedłożyć pisemne pełnomocnictwo upoważniające ją do podejmowania czynności w postępowaniu administracyjnym.
W skardze z dnia 13 kwietnia 2004 r. J.G. zarzucił, że skoro działalność MOPR w K. nadzoruje Prezydent Miasta, to pismo z dnia 23 stycznia 2004 r. jest decyzją administracyjną ,od której mógł się odwołać do SKO. Wniósł w związku z tym o rozpatrzenie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach sprawy jego cioci M. W. Skargę tę podpisała również osobiście M. W..
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniósł o jej oddalenie podtrzymując argumentację przedstawioną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Dodatkowo organ stwierdził, że decyzja w sprawie przyznania M. W. usług opiekuńczych została wydana dopiero w dniu [...] i że na nią strona nie złożyła odwołania.
W dniu 27 sierpnia 2004 r. skarżąca M. W. zmarła.
Prawomocnym postanowieniem z dnia 27 marca 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach, na podstawie art. 161 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) umorzył postępowanie sądowoadministracyjne w części dotyczącej skarżącej M. W.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Na wstępie należy stwierdzić, że w toku postępowania administracyjnego dotyczącego pomocy społecznej, o którą zwróciła się M. W., skarżący J. G. nie mógł mieć i nie miał przymiotu strony w rozumieniu art. 28 kpa, gdyż postępowanie nie dotyczył żadnego jego interesu prawnego ani obowiązku, lecz interesu prawnego jego ciotki M. W. Dlatego należało go traktować w sprawie jako pełnomocnika M. W., skoro wynikało to wystarczająco jednoznacznie już z jego pisma z dnia 22 stycznia 2004 r. skierowanego do Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w K. , a sama M. W. również to pismo podpisała. Do takiej oceny upoważniała organy administracji treść art. 34 § 4 kpa, zgodnie z którym w sprawach mniejszej wagi organ administracji publicznej może nie żądać pełnomocnictwa, jeśli pełnomocnikiem jest członek najbliższej rodziny lub domownik strony, a nie ma wątpliwości co do istnienia i zakresu upoważnienia do występowania w imieniu strony.