Sygnatura akt: II SA/Ke 294/05 W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 9 marca 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Teresa Kobylecka (spr.), Sędziowie: Sędzia NSA Anna Żak, Asesor WSA Sylwester Miziołek, Protokolant: Ref. staż. Dorota Pawlicka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 marca 2006 r. sprawy ze skargi L. S. na uchwałę Rady Gminy w Bliżynie z dnia 27 kwietnia 2004 r. numer XIII/103/04 w przedmiocie : odrzucenia zarzutów do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały, II. stwierdza, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku.
Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach uchwałą Nr XIII/103/04 z dnia 27 kwietnia 2004 r. Rada Gminy w Bliżynie w § 1 odrzuciła zarzuty z dnia 19.08.2003 r. wniesione przez L. S., spadkobierczynię działek nr ew. 208 i 228 do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego "W. 1", na obszarze gminy Bliżyn "w części dotyczącej likwidacji ciągu pieszego na pograniczu działek 208 i 228 oraz wjazdu do działek 209/1 i 209/2", zaś w § 2 uchwały stwierdziła, że korzystając z uprawnień wynikających z art. 24 ust. 3 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym "odrzuca się zgłoszony zarzut w części dotyczącej lokalizacji ciągu pomiędzy działkami nr ew. 208 i 228 w W., gmina Bliżyn".
W uzasadnieniu uchwały Rada Gminy podała, że opracowanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego "W. 1", na obszarze gminy Bliżyn zostało zainicjowane uchwałą Rady Gminy w Bliżynie z dnia 25 sierpnia 1999 r. Nr VIII/61/99 z zamiarem przeznaczenia terenu pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne i zagrodowe z usługami towarzyszącymi, w celu uporządkowania i uzupełnienia zabudowy oraz urządzenia terenu. W wyniku opracowania projektu planu podjęto próbę zapewnienia dla istniejących i projektowanych działek dojazdów nie stanowiących bezpośrednich wjazdów z drogi krajowej nr 41.
Stwierdzono możliwość odstąpienia od wyznaczenia ciągu pieszego w części północnej działek nr ew. 207 i 208, pozostawiając dla tych działek oraz działek nr ew. 204 i 209/1 dotychczasowy sposób obsługi komunikacyjnej z drogi krajowej nr 42. Dojazd do działki nr 209/2 został zaprojektowany poprzez drogę dojazdową, oznaczoną na rys. planu symbolem KD2 i taki sposób obsługi komunikacyjnej działki został utrzymany.
W uzasadnieniu stwierdzono także, że w wyniku zgłoszonego zarzutu "przewiduje się możliwość ograniczenia szerokości projektowanego ciągu pieszego do 3 m w liniach rozgraniczających".
Odnośnie zarzutu wyznaczenia ciągu pieszego oznaczonego symbolem KX, pomiędzy działkami 208 i 228 stwierdzono, że "nie może być uwzględniony w całości", ponieważ pozostawiony fragment ciągu pieszego o szerokości wg. ewidencji gruntów ok. 3 m stanowi istotne uzupełnienie zaproponowanego układu komunikacyjnego, łączącego ul. P. (KD1) z drogą krajową nr 42 (01KDK), głównie dla ruchu pieszego, a zlokalizowany jest w bezpośrednim sąsiedztwie przystanku autobusowego.
Przebieg ciągu pieszego jest "odzwierciedleniem aktualnego stanu prawnego, określonego w ewidencji gruntów i postanowieniu Sądu Rejonowego w S. K. z dnia 22 czerwca 1993 r. sygn. I Co 8/93".
Stwierdzono, że "charakter użytkowy analizowanych działek nie uległ zmianie, zmierza jedynie do odtworzenia ich sytuacji prawnej".
Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na powyższą uchwałę "w części nieuwzględnienia wniesionego zarzutu do projektu planu" wniosła L. S., domagając się "jej uchylenia" jako niezgodnej z prawem.
W uzasadnieniu skargi podniosła, że działka nr 227 nie jest drogą w rozumieniu ustawy o drogach publicznych, nie figuruje w żadnej ewidencji dróg gminnych utworzonych w drodze uchwały Gminy, ma charakter drogi polnej lub gospodarczej wykorzystywanej przez okolicznych sąsiadów. Część tej działki jest przez skarżącą zagrodzona od ponad 10 lat i użytkowana jako sad i uprawa warzyw, a ciąg pieszy dzieliłby ogród na dwie części, co stanowi rażące pogorszenie zakresu wykorzystywania działek 208 i 228. Skarżąca stwierdziła, że jest jedynie współwłaścicielką działek nr 208 i 228.