Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Chobian, Sędziowie Asesor WSA Jacek Kuza, Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal (spr.), Protokolant Asystent sędziego Sergiusz Leydo, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 10 listopada 2006 r. sprawy ze skargi R.Ł. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...], znak: [...] w przedmiocie sprostowania aktu własności ziemi I. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie organu I instancji, II. stwierdza, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku.
Postanowieniem z dnia [...] znak: [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. uchyliło postanowienie Starosty B. znak: [...] z dnia [...] prostujące z urzędu Akt Własności Ziemi Nr [...] Prezydium Powiatowej Rady Narodowej z dnia [...] i umorzyło postępowanie I instancji w tej sprawie.
W motywach rozstrzygnięcia organ odwoławczy wskazał, iż w/w Aktem Własności Ziemi Naczelnik Powiatu w B. stwierdził, że C. G. stała się z mocy prawa właścicielką nieruchomości oznaczonych w ewidencji gruntów numerami działek 494, 517,766, 1002 o pow. 2,66 ha położonych w G., B. W dniu [...] Wójt Gminy G. na wniosek C. i A. małż. G. decyzją znak: [...] z dnia [...] przejął na własność Państwa nieodpłatnie gospodarstwo rolne, bez zabudowań, o obszarze 2,76 ha położone we wsi G. składającego się z działek oznaczonych numerami 766, 1002/1, 1002/2, 494, 517, 406/2, przy czym przejęcia tego dokonano na podstawie art. 15, 52, 56 ust. 2, art. 57 ust. 1 i art. 58, 59 ust. 3 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin (Dz. U. Nr 24, poz. 133 ze zm.). Następnie działka nr 494 została przekazana Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa - zgodnie z prawomocną decyzją Kierownika Urzędu Rejonowego w B. znak: [...] z dnia [...] oraz protokołem zdawczo-odbiorczym. W dniu 20.02.2002r. Agencja sprzedała działkę nr 494 R. Ł. na mocy aktu notarialnego Repertorium A 836/2002.
Postanowieniem z dnia [...] Znak: [...] Starosta B. sprostował w trybie art. 113 § 1 k.p.a. Akt Własności Ziemi znak: [...] z dnia [...]. w ten sposób , że:
* w wierszu 13-tym licząc od góry powinna być wpisana działka nr " 495/2 zamiast działka nr 494"
* w wierszu 14-tym licząc od góry powinna być wpisana powierzchnia" 2,46 ha zamiast powierzchnia " 2,66 ha".
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Starosta B. wskazał, iż zmiana numeracji i powierzchni gruntów miejscowości G., jaka miała miejsce w 1971r. w ramach aktualizacji ewidencji gruntów spowodowała, że działka nr 495 o powierzchni 2,95 ha nie została podzielona na działki nr 495/1 i 495/2 jak winna być podzielona zgodnie z obowiązującą wówczas starą ewidencją gruntów (działki nr 347/1 i 347/2). Ze względu na powyższe organ I instancji ustalił, iż w Akcie Własności Ziemi należało wpisać C. G. jako właścicielkę działki nr 495/2 o pow. 0,76 ha - a nie M.B. jako właściciela całej działki nr 495. Starosta B. stwierdził ponadto, iż błąd ten spowodował, że C. G. otrzymała tytuł prawny do działki nr 494, która to działka stanowi faktyczną własność M.S. i odpowiada starej działce nr 346 o pow. 0,98 ha. Z kolei na działkę nr 493 o pow. 0,52 ha stanowiącą faktyczną własność S.M. odpowiadającą starej działce nr 345/2 o pow. 0,52 ha nadano tytuł własności M.S., zamiast na działkę nr 494 o pow. 0,96 ha. Zażalenie na postanowienie Starosty B. wniosła w dniu 17.02.2006r. Agencja Nieruchomości Rolnych Oddział Terenowy w R., Gospodarstwo Administracyjno-Handlowe w K.. Legitymację strony tego postępowania Agencja wywiodła z faktu, że jest następcą prawnym Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa, której na podstawie decyzji Kierownika Urzędu Rejonowego w B. Znak: [...] została przekazana działka nr 494. Agencja wniosła o uchylenie postanowienia i umorzenie w tym zakresie postępowania. Zarzuciła zaskarżonemu postanowieniu obrazę art. 113 § 1 Kpa polegającą na błędnym przyjęciu, że zmiana numerów działek i ich powierzchni - która w istocie jest merytorycznym błędem powstałym w Akcie Własności Ziemi - została przez Starostę uznana za oczywistą omyłkę. Agencja podniosła, iż do takich błędów merytorycznych mogą mieć zastosowanie jedynie przepisy kpa dotyczące wzruszenia ostatecznych decyzji administracyjnych.