Sygnatura akt: II SA/Ke 329/05 W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 16 listopada 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Renata Detka (spr.), Sędziowie: Sędzia NSA Teresa Kobylecka, Sędzia WSA Dorota Chobian, Protokolant: ref. stażysta Sergiusz Leydo, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 listopada 2005 r. sprawy ze skargi D. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] numer [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję organu I instancji, II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku.
Decyzją z dnia [...] Wójt Gminy odmówił D. P. przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad dzieckiem B. P.
W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia podniósł, że decyzją z dnia [...] przyznane zostało dla żony wnioskodawcy F. P. świadczenie pielęgnacyjne na córkę K., dlatego stosownie do art. 17 ust. l ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych, świadczenie takie na drugie dziecko nie przysługuje.
Rozpoznając odwołanie od powyższego rozstrzygnięcia wniesione przez D. P., Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] utrzymało je w mocy.
Organ odwoławczy ustalił, że rodzina wnioskodawcy składa się z czterech osób: rodziców ( D. P. i jego żony F. ) oraz dwójki niepełnosprawnych dzieci, posiadających orzeczenia o niepełnosprawności wraz ze wskazaniami o konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie leczenia, rehabilitacji i edukacji oraz konieczności sprawowania zwiększonej stałej opieki pielęgnacyjnej. Dnia 29 kwietnia 2004 r. F. P. wystąpiła z wnioskiem o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego na córkę K., natomiast D. P. wystąpił z takim samym wnioskiem - na syna B. Przytaczając treść art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych organ podniósł, że z zapisu w nim zawartego wynika, iż ustawodawca nie przewidział możliwości jego przyznania na każde chore dziecko oddzielnie, a także nie dał tego prawa łącznie obojgu rodzicom dziecka. W wypadku zaś zbiegu prawa rodziców do świadczeń rodzinnych, świadczenia te wypłaca się temu z rodziców, który pierwszy złożył wniosek ( art. 27 ust. 1 ustawy ). W tym przypadku przyznano je F. P.. Dlatego Kolegium - pomimo zrozumienia trudnej sytuacji wnioskodawcy - nie znalazło podstaw do uchylenia zaskarżonej decyzji.
Skargę od powyższego rozstrzygnięcia do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego złożył D. P. wnosząc o "ponowne rozpatrzenie" jego sprawy. Podniósł, że jego zdaniem w ustawie o świadczeniach rodzinnych nie ma jednoznacznego przepisu, że " drugi rodzic
2 nie może korzystać ze świadczenia pielęgnacyjnego, gdy w rodzinie pozostaje dwoje dzieci niepełnosprawnych".
Wojewódzki Sad Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga jest zasadna.
W szczególności przyznać należy rację skarżącemu, że przepisy ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych ( Dz.U. nr 228, poz. 2255 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym w dacie wydania decyzji, nie dawały podstaw do przyjęcia takiej interpretacji - jaka zaprezentowana została w rozstrzygnięciach organów obu instancji.
Przepis art. 17 ustawy stanowiący o prawie do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad dzieckiem nie reguluje negatywnie sytuacji, jaka ma miejsce w sprawie, a więc takiej, kiedy oboje rodzice z uwagi na niepełnosprawność swoich dzieci i konieczność sprawowania nad nimi całodobowej pieczy, rezygnują z pracy zarobkowej. Przepis dotyczy bowiem prawa jednego z rodziców do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu opieki nad jednym dzieckiem, co nie oznacza braku ustawowej możliwości przyznania takiego świadczenia drugiemu rodzicowi z tytułu opieki nad drugim niepełnosprawnym dzieckiem. Zarówno w art. 17 jak i 27, powoływanym przez organy obu instancji, mowa jest o dziecku, a nie o dzieciach, podobnie zresztą jak i w słowniku wyrażeń ustawowych zawartym w art. 3, który w pkt 4 określa, że ilekroć w ustawie mowa o dziecku - oznacza to dziecko własne, małżonka, przysposobione oraz dziecko, w sprawie którego toczy się postępowanie o przysposobienie, lub dziecko znajdujące się pod opieką prawną. Przy takim rozumieniu przepisów ustawy, przepis art. 27 dotyczący zbiegu prawa rodziców (jednego ) dziecka do świadczeń rodzinnych, nie będzie miał w ogóle zastosowania w sprawie.