Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Chobian (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Jagiełło,, Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal, Protokolant Sekretarz sądowy Katarzyna Tuz, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 23 sierpnia 2007r. sprawy ze skargi J. P. i A. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania administracyjnego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku.
Decyzją z dnia [...], po rozpatrzeniu odwołania J. P.
i A. P. od decyzji Starosty z dnia [...], orzekającej o odmowie wznowienia postępowania w sprawie zakończonej umorzeniem postępowania dotyczącego cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie zbierania odpadów, udzielonego A. S.C. M. S.
i J. decyzją z dnia [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa w zw. z art. 127 § 2 kpa utrzymało zaskarżoną decyzję w mocy.
Do takiego rozstrzygnięcia doszło w następujących okolicznościach.
W dniu 8 października 2004r. Starosta udzielił A. S C M. S.
i J. pozwolenia na prowadzenie działalności w zakresie zbierania i transportu odpadów. Stroną w tym postępowaniu byli tylko prowadzący działalność w formie spółki jej wspólnicy. Na skutek złożonego przez Inspektora Ochrony Środowiska wniosku o cofnięcie zezwolenia Starosta wszczął postępowanie w tej sprawie z urzędu i następnie decyzją ostateczną z dnia
[...] postępowanie w tej sprawie umorzył. We wniosku z dnia 6 czerwca 2006r. A. P. i J. P. wystąpili o wznowienie postępowania zakończonego tą ostateczną decyzją Starosty z dnia [...], uzasadniając swoje żądanie tym, że zostali pozbawieni udziału w tym postępowaniu jako strona przez co nie mogli przedstawić dowodów ani też nie mieli możliwości zaskarżenia tego postanowienia odwołaniem; zarzucili, iż działalność S.C. A. stanowi stałe zagrożenie ich zdrowia i życia oraz utrudnienie prowadzonej przez A. P. działalności gospodarczej. Decyzją z dnia [...] działający z upoważnienia Starosty Kierownik Referatu Ochrony Środowiska i Gospodarki wodnej odmówił wznowienia postępowania uznając, iż wnioskujący nie posiadają przymiotu strony postępowania w rozumieniu art. 28 kpa. Na skutek wniesionego odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] uchyliło tę decyzję i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji.
W uzasadnieniu organ ten wskazał, że podana we wniosku przyczyna wznowienia postępowania stanowi przesłankę z art. 145 § 1 pkt 4 kpa. Zgodnie z art. 147 kpa wznowienie postępowania z tej przyczyny następuje tylko na żądanie strony, które winno być wniesione w terminie jednego miesiąca od dnia, w którym strona dowiedziała się o decyzji. Jak wynika z twierdzeń stron, o decyzji Starosty dowiedziały się one z postanowienia SKO z dnia [...], wydanego po rozpatrzeniu ich zażalenia na bezczynność Starosty w sprawie dotyczącej cofnięcia zezwolenia na prowadzenie przez spółkę A. działalności. Postępowanie w sprawie cofnięcia zezwolenia organ wszczął i prowadził na podstawie art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 27.04.2001r. o odpadach, zgodnie z którym organ cofa zezwolenie, jeżeli posiadacz odpadów mimo wezwania do niezwłocznego zaniechania naruszeń przepisów ustawy lub działania niezgodnego z wydanym zezwoleniem nadal narusza przepisy ustawy lub działa niezgodnie z wydanym zezwoleniem. Starosta odmawiając przyznania wnioskodawcom statusu strony w postępowaniu o cofnięcie zezwolenia na działalność w zakresie zbierania i transportu odpadów, nie dokonał żadnej analizy i oceny istnienia ich interesu prawnego w kontekście przedmiotu i zakresu działalności realizowanej na podstawie zezwolenia, w tym przede wszystkim co do uciążliwości związanych z ewentualnym wykraczaniem działalności poza teren bazy Spółki A., m.in. uciążliwości odorowych powstających w wyniku przywożenia, gromadzenia i sortowania odpadów komunalnych. Niewyjaśniona pozostaje kwestia odległości tej nieruchomości od nieruchomości A. P. i J. P. Skarżący twierdzą, że odległość ta wynosi 17,5 m i uciążliwość działalności w zakresie zbierania odpadów wiążą z tą odległością.