Sygnatura akt: II SA/Ke 351/05 W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 15 grudnia 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Dorota Chobian (spr.), Sędziowie: Sędzia WSA Renata Detka, Asesor WSA Jacek Kuza, Protokolant: Referent stażysta Katarzyna Mrozicka - Bąbel, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 grudnia 2005 r. sprawy ze skargi A. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] numer [...] w przedmiocie zasiłku celowego I. oddala skargę, II. przyznaje adwokatowi A. B. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach 240 ( dwieście czterdzieści ) złotych tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Decyzją z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpoznaniu odwołania A. C. od decyzji wydanej z upoważnienia Prezydenta Miasta przez Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie z dnia [...] którą przyznano pomoc w formie zasiłku celowego w miesiącu czerwcu w kwocie 250 złotych z przeznaczeniem na zakup żywności, środków czystości, witamin oraz pokrycie części opłat za gaz i energię elektryczną, oraz którą to decyzją odmówiono pomocy społecznej w formie zasiłku celowego w kwocie 95 zł przez okres 3 miesięcy na zakup 50 biletów MPK lub wydania takiej samej ilości biletów na podstawie art.138 § 1 pkt 1 kpa utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu swej decyzji Samorządowe Kolegium Odwoławcze wskazało, iż A. C. wnioskiem z dnia 3 czerwca 2004r. wystąpił o przyznanie mu realnej pomocy materialnej w postaci zasiłku celowego w kwocie 250 złotych jako uzupełnienie zasiłku okresowego w wysokości 93 złotych oraz zasiłku celowego w kwocie 95 złotych na kupno 50 biletów MPK lub wydania takiej samej ilości biletów. Organ I instancji przyznał zasiłek celowy w wysokości 250 zł odmówił natomiast przyznania zasiłku celowego w kwocie 95 złotych. Organ ten wskazał, iż przeprowadzony wywiad środowiskowy wykazał potrzebę przyznania pomocy gdyż sytuacja dochodowa zainteresowanego jest nadal bardzo ciężka jednakże ze względu na ograniczone środki przeznaczone na zadania własne i potrzebę pomocy wciąż rosnącej grupy osób pomoc został udzielona w wysokości mieszczącej się w możliwościach MOPR.
W odwołaniu od decyzji organu I instancji A. C. zarzucił, iż uniemożliwia mu się korzystanie z komunikacji miejskiej w sytuacji gdy musi pokonywać wielokilometrowe wędrówki po mieście.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze wskazało, iż A. C. odpowiada warunkom ogólnym uprawniającym do ubiegania się o świadczenie pieniężne z pomocy społecznej, jest bowiem osobą bezrobotną, bez prawa do zasiłku, zarejestrowaną w Powiatowym Urzędzie Pracy. Prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe i w poprzednim miesiącu nie posiadał żadnych własnych dochodów. Dlatego też został mu przyznany zasiłek w wysokości 250 złotych z przeznaczeniem na zakup żywności, środków czystości, witamin, leków pokrycie części opłat za gaz i energię elektryczną.
Podstawą prawną przyznania zasiłku celowego jest art. 39 ust. 1 i 2 ustawy o pomocy społecznej. Organ przyznając pomoc bierze pod uwagę nie tylko sytuację materialna wnioskodawcy i cel, na który zasiłek ma być przyznany, ale również własne możliwości finansowe.
Ze sprawozdania organu I instancji wynika, iż roczny plan ośrodka na pomoc finansową w ramach zadań własnych wynosi 780.000 złotych z tego w I półroczu 2004 r. wydano na zasiłki celowe i celowe specjalne kwotę 410.859 złotych. Pomocą w formie zasiłków celowych objęto 2.119 rodzin na kwotę 383.511 złotych oraz dla 115 osób przyznano zasiłki celowe specjalne na kwotę 27.348 złotych. Średni zasiłek celowy w I półroczu wynosił 180 złotych a zasiłek celowy specjalny 237 złotych.
W związku z tym w ocenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego organ I instancji pomimo zrozumienia dla potrzeb A. C. jaką jest zakup biletów MPK, ze względu na ograniczone środki finansowe, zmuszony był odmówić pomocy na ten cel, przyznając jedynie zasiłek celowy na podstawowe potrzeby bytowe.