Art. 3 pkt17a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych, do której odsyła powołany wyżej art. 2 pkt 5a, od dnia 1 stycznia 2006 r. określa pojęcie osoby samotnie wychowującej dziecko jako pannę, kawalera, osobę pozostającą w separacji orzeczonej prawomocnym wyrokiem sądu, osobę rozwiedzioną, wdowę lub wdowca, chyba, że wychowuje wspólnie co najmniej jedno dziecko z jego rodzicem.
Przepis ten przewiduje zatem dwa kryteria, które muszą być spełnione łącznie, aby uznać daną osobę za osobę samotnie wychowującą dziecko: stan cywilny osoby wychowującej dziecko oraz niewychowywanie żadnego z dzieci wspólnie z jego rodzicem.
W świetle obowiązujących przepisów, skarżącej nie można uznać za osobę samotnie wychowująca dziecko. B.G. wprawdzie jest panną, a tym samym spełnia warunek dotyczący stanu cywilnego, jednakże we wniosku o ustalenie prawa do zaliczki alimentacyjnej podała, iż rodzinę jej stanowią dzieci: E.K., P.K., S.Ł. oraz konkubent W.Ł. prawidłowych ustaleń poczynionych przez organy obu instancji oraz ze zgromadzonych w sprawie dowodów, w szczególności z wywiadu środowiskowego przeprowadzonego w dniu 18 września 2006 r. (k. 12-14 akt administracyjnych) wynika, że skarżąca zamieszkuje wraz z W.Ł., powadzą oni wspólne gospodarstwo domowe i razem wychowują synów B.G.
z poprzedniego związku oraz ich wspólną córkę Sylwię, co uniemożliwia uznanie skarżącej za osobę samotnie wychowującą dziecko w rozumieniu art. 3 pkt 17a ustawy o świadczeniach rodzinnych.
Mając na uwadze powyższe nie można uwzględnić zarzutów podniesionych w skardze. B.G. definiując pojęcie osoby samotnie wychowującej dziecko, powołała się w niej na nieobowiązującą już w dacie orzekania przez organy, treść przepisu art. 3 pkt 17 ustawy o świadczeniach rodzinnych, który z dniem 31 grudnia 2005 r. utracił moc obowiązującą zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18 maja 2005 r. w sprawie o sygn. K 16/04.
Nie ulega przy tym wątpliwości, że skarżąca znajduje się ciężkiej sytuacji finansowej, jednakże przepisy dotyczące ustalenia prawa do zaliczki alimentacyjnej nie mają charakteru uznaniowego, a przyznanie jej uzasadnia tylko spełnienie ściśle określonych przesłanek.
Skoro zatem podniesione w skardze zarzuty nie mogły odnieść zamierzonego skutku, a jednocześnie brak jest okoliczności, które z urzędu należałoby wziąć pod rozwagę, Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz.U. nr 153, poz. 1270).