Podkreślenia także wymaga, że rozumienie powyższego wymogu w sposób prezentowany w skardze, a więc jako obowiązku zawiadomienia oddzielnie każdego z rodziców o zamiarze likwidacji szkoły w oderwaniu od istniejącej sytuacji w zakresie wykonywania przez nich władzy rodzicielskiej, a co za tym idzie sprawowania faktycznej pieczy nad dzieckiem prowadziłoby - w przekonaniu Sądu - do daleko idącego i przesadnego formalizmu, wykraczającego poza cel ustawodawcy i prowadzącego w praktyce do uniemożliwienia podjęcia przez organ gminy uchwały w przedmiocie likwidacji szkoły.
Odnosząc się do wyroków sądów administracyjnych powołanych w skardze podkreślić należy w pierwszym rzędzie, że stosownie do treści art. 178 ust.1 Konstytucji RP sędziowie w sprawowaniu swojego urzędu są niezawiśli i podlegają tylko Konstytucji oraz ustawom. Oznacza to, że przy wyrokowaniu sąd nie jest związany rozstrzygnięciami podjętymi przez inne sądy w podobnych, a nawet takich samych pod względem stanu faktycznego sprawach. Mając jednak na uwadze istotną rolę, jaką pełni w procesie wyrokowania dorobek orzeczniczy Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz wojewódzkich sądów administracyjnych wyjaśnić należy, że zarówno w sprawie o sygn. I OSK 374/09, jak i w pozostałych: I OSK 66/07, I OSK 265/08 oraz I OSK 871/09, NSA orzekał w odmiennych, aczkolwiek rodzajowo zbliżonych stanach faktycznych, dlatego wyrażonego tam poglądu nie należy generalizować i przenosić na grunt każdej innej, podobnej sprawy.
W tym stanie rzeczy, ponieważ podniesione w skardze zarzuty nie mogły odnieść zamierzonego skutku, a jednocześnie brak jest okoliczności, które z urzędu należałoby wziąć pod rozwagę, Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił skargę na podstawie art. 151 p.p.s.a.