Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Ziomek (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Renata Detka,, Asesor WSA Sylwester Miziołek, Protokolant Asystent sędziego Dorota Pawlicka, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 14 lutego 2007 r. sprawy ze skargi A.G. na decyzję Wojewody z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku.
Wojewoda decyzją z dnia [...] nr [...] utrzymał w mocy decyzję Starosty J.. z dnia [...] nr [...] orzekającą o odmowie wypłaty odszkodowania w wysokości odtworzeniowej gospodarstwa ekologicznego.
W motywach rozstrzygnięcia Wojewoda podniósł, iż wnioskiem z dnia 25 lutego 2006r. A. G. wystąpił do Starosty J. o wypłatę odszkodowania za zmniejszenie wartości nieruchomości i utracone pożytki w związku ze zniszczeniem gospodarstwa ekologicznego w kwocie określonej przez rzeczoznawców majątkowych. Organ I instancji odmawiając wypłaty przedmiotowego odszkodowania stwierdził, że A. G. nabył aktem notarialnym z dnia 1 sierpnia 1986r. Rep. A nr 981/86 dwie nieruchomości rolne: jedną położoną w Ł. koło J. oznaczoną nr 50 o powierzchni 6,42ha i drugą położoną w J.. Gospodarstwo A. G. było prowadzone jako ekologiczne od 1994r. zaś status gospodarstwa ekologicznego uzyskało w 1995r. Istniejący plan zagospodarowania przestrzennego od 1988r. dla nieruchomości stanowiących własność A. G. tj. dla działki oznaczonej nr 50/1 przewidywał przeznaczenie pod obwodnicę miasta. Okoliczności te świadczą o tym, że wnioskodawca na własne ryzyko i koszt założył i prowadził to gospodarstwo. Nadto A.G. aktem notarialnym zbył na rzecz Skarbu Państwa część nieruchomości pod budowę obwodnicy i jednocześnie zrzekł się w stosunku do reprezentującej Skarb Państwa - Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad - wszelkich roszczeń odszkodowawczych związanych z budową obwodnicy oraz budową odcinka drogi dojazdowej w ciągu drogi krajowej Nr 7. W tej sytuacji brak podstaw prawnych do wypłaty odszkodowania.
W odwołaniu od decyzji Starosty J.. z dnia [...] A. G. zarzucał błędy w ustaleniach faktycznych oraz uchybienia formalne.
Wojewoda opisując przebieg postępowania administracyjnego organ II instancji podniósł, co następuje:
Decyzją z dnia [...] znak: [...] wydaną na wniosek Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych Oddział (po przekształceniu Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad) Starosta J. wywłaszczył na rzecz Skarbu Państwa z przeznaczeniem pod budowę obwodnicy miasta J. w ciągu drogi krajowej Nr 7 nieruchomość niezabudowaną położoną obręb Ł., gmina J., oznaczoną w ewidencji gruntów jako działka nr 50/1 o powierzchni 0,3323ha, stanowiącej własność A. G.. Decyzja ta została utrzymana w mocy decyzją Wojewody z dnia [...] znak: [...], którą A. G. zaskarżył do Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodek Zamiejscowy w Krakowie.
A.G. zaskarżył do Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodek Zamiejscowy w Krakowie także decyzję Wojewody z dnia [...] znak: [...] utrzymującą w mocy decyzję Starosty J.. z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie zezwolenia na niezwłoczne zajęcie nieruchomości.
Wyrokiem z dnia 8.12.2003r. sygn.akt II SA/Kr 3185/01 Naczelny Sąd Administracyjny - Ośrodek Zamiejscowy w Krakowie uchylił decyzję Wojewody z dnia 18.09.2001r. oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty J.. z dnia [...].
Wyrokiem z dnia 25.04.2006r. sygn. akt II SA/Kr 119/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uchylił decyzję Wojewody z dnia [...] oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Starosty J.. z dnia 26.06.2001r. dotyczącą wywłaszczenia nieruchomości. W toku postępowania sądowoadministracyjnego aktem notarialnym z dnia 26.10.2005r. Rep.A nr 4054/2005 Skarb Państwa nabył od A. G. działki położone w Ł. oznaczone w ewidencji gruntów nr 50/1 i 50/4 o łącznej powierzchni 3708m2.