Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość zajętą pod drogę publiczną
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Miziołek, Sędziowie Sędzia WSA Renata Detka (spr.), Sędzia WSA Beata Ziomek, Protokolant Sekretarz sądowy Małgorzata Rymarz, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 29 października 2009 r. sprawy ze skargi M. B. na decyzję Wojewody z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość zajętą pod drogę publiczną I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji, II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku, III. zasądza od Wojewody na rzecz M.B. kwotę 290 (dwieście dziewięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/6

Decyzją z dnia [...] Wojewoda, na podstawie art. 138 § 2 kpa, po rozpatrzeniu odwołania M.B., utrzymał w mocy decyzję Starosty z dnia [...] orzekającą o ustaleniu odszkodowania za nieruchomość oznaczoną w ewidencji gruntów jako działka nr [...] o pow. 0,0231 ha, położoną w O., zajętą pod drogę publiczną.

Organ odwoławczy ustalił, że Starosta, na wniosek M.B., decyzją z dnia [...] ustalił na jej rzecz oraz pozostałych spadkobierców A.B., odszkodowanie z tytułu zajęcia opisanej wyżej nieruchomości pod drogę publiczną. Wskutek odwołania wniesionego przez wnioskodawczynię oraz D.Cz. i D.B., Wojewoda uchylił powyższą decyzję uznając, że organ I-szej instancji ustalając odszkodowanie na rzecz D.Cz. i D.B. (spadkobierców A.B.), orzekł w innym zakresie niż wynikało to z wniosku - złożonego jedynie przez M.B. Wskazał także na konieczność uzupełnienia opinii szacunkowej, stanowiącej podstawę ustalenia odszkodowania.

Rozpatrując sprawę ponownie, Starosta decyzją z [...] umorzył postępowanie odszkodowawcze w części dotyczącej D.Cz. i D.B. z uwagi na brak ich wniosku w tej sprawie, zaś odrębną decyzją z dnia [...], skierowaną do M.B., ustalił na jej rzecz odszkodowanie, proporcjonalnie do udziału wnioskodawczyni we współwłasności nieruchomości.

Pierwsza z wymienionych wyżej decyzji Starosty, na skutek odwołania wniesionego przez D.Cz. i D.B., utrzymana została w mocy przez Wojewodę decyzją z dnia [...].

Odwołanie od decyzji z [...] wniosła natomiast M.B. kwestionując wartość rynkową nieruchomości przyjętą za podstawę odszkodowania oraz ustalenie przez organ I-szej instancji, że pozostali spadkobiercy A.B., tj. D.Cz. i D.B., nie są osobami uprawnionymi do otrzymania stosownego odszkodowania.

Rozpatrując odwołanie Wojewoda przytoczył treść art. 73 ust.1 i 4 ustawy z dnia 13 października 1998r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną, podkreślając, że odszkodowanie, o jakim mowa w tym przepisie ustalane jest i wypłacane wyłącznie na wniosek byłego właściciela nieruchomości złożony w okresie od 1 stycznia 2001r. do 31 grudnia 2005r. Po upływie tego terminu roszczenie wygasa i nie może być dochodzone.

Organ odwoławczy podkreślił, że w ustawowym terminie, o jakim mowa wyżej, wniosek złożyła jedynie M.B., dlatego Starosta rozpatrując sprawę ponownie, nie uznał pozostałych spadkobierców za strony postępowania. Nie podzielił przy tym stanowiska skarżącej, że złożenie wniosku przez nią jest wystarczające do uznania, że został on wniesiony również w imieniu pozostałych spadkobierców A.B. Przyjął także, że wystąpienie przez jednego ze współwłaścicieli w imieniu własnym o zapłatę odszkodowania, nie jest czynnością zachowawczą w rozumieniu art. 209 kc - jak zarzucała M.B. - i ma na celu ochronę własnych interesów tego współwłaściciela, który taki wniosek złożył.

Wojewoda uznał również, iż sporządzony w sprawie operat szacunkowy, na podstawie którego organ ustalił wartość nieruchomości i wysokość odszkodowania, pozostaje w zgodzie z prawem, w szczególności z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego. Zgodnie z zasadą obranej metody szacunkowej, rzeczoznawca oparł się na dwunastu przykładowych transakcjach obrotu nieruchomościami gruntowymi przeznaczonymi pod zabudowę mieszkaniową z terenu O., przyjmując przy tym dane zawarte w treści aktów notarialnych.

Strona 1/6