Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Sylwester Miziołek, Sędzia WSA Beata Ziomek, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Urszula Opara, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 5 listopada 2009r. sprawy ze skargi P. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie odmowy przyznania zwrotu wydatków i wynagrodzenia za dozór pojazdu oddala skargę.
Postanowieniem z dnia [...] znak [...] Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie odmowy przyznania zwrotu wydatków i wynagrodzenia za dozór pojazdu.
Przedmiotowe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Decyzją z dnia [...], znak: [...] Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego orzekł o przejęciu na rzecz Skarbu Państwa pojazdu marki [...], będącego własnością M. S.
Pismem z dnia 02.03.2009r. Przedsiębiorstwo Komunikacji Samochodowej sp. z o.o. (zwane dalej PKS) wystąpiło do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego z wnioskiem o przyznanie zwrotu wydatków i wynagrodzenia w kwocie 2.445,10 zł za dozór w/w pojazdu umieszczonego na parkingu PKS na podstawie dyspozycji służby drogowej Komendy Miejskiej Policji. Policja, podnosząc, iż jej odpowiedzialność ograniczona jest tylko do sytuacji procesowych, a nie porządkowych, odmówiła bowiem zapłaty faktur i zwróciła je do Spółki. Jako podstawę wyliczenia opłaty za dozór wnioskodawca powołał umowę Nr U - 140/2006 z dnia 17.07.2006r. zawartą przez PKS sp. z o.o z Komendantem Policji. W uzasadnieniu wskazano, iż przedsiębiorstwo PKS Sp. z o.o. wyznaczone zostało na podstawie Zarządzenia Starosty z dnia 17.01.2007r. do usuwania, na polecenie Policji, pojazdów z drogi i prowadzenia dla nich parkingu strzeżonego - stosownie do przepisów art. 130a ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2005r. nr 108 poz. 908 ze zm.). Strona powołała się na art. 102 ustawy z dnia 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005r. nr 229, poz. 1954 ze zm.) oraz uchwałę SN z dnia 19.06.2007r. sygn. akt III CZP 47/07, postanowienie SN z dnia 16.11.2008r. sygn. akt II CSK 284/08, wyroki NSA z dnia 08.09.2006r. sygn. akt I OSK 1184/05 i I OSK 1185/05, postanowienie SO w Krakowie z dnia 18.11.2008r. sygn. akt. II Ca 1415/08.
Postanowieniem z dnia 14.05.2009r. znak: EGZ 74/4/2009 Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego odmówił przyznania zwrotu wydatków i wynagrodzenia za dozór pojazdu marki [...] za okres od dnia 11.09.2006r. do dnia 19.03.2007r. w kwocie 2.445.10 zł. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia wskazano, iż w obowiązującym stanie prawnym zobowiązanym do zapłaty należności za holowanie i parkowanie pojazdu do czasu nabycia własności przez Skarb Państwa jest osoba, która pojazd porzuciła z zamiarem wyzbycia się jego własności, nie zaś Skarb Państwa.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożyło PKS, podtrzymując swoją dotychczasową argumentację i domagając się uchylenia tego rozstrzygnięcia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia.
Powołanym na wstępie postanowieniem z dnia [...] Dyrektor Izby Skarbowej, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 144 k.p.a., utrzymał w mocy postanowienie organu I instancji.
Uzasadniając rozstrzygnięcie organ przytoczył art. 130a ust. 1 4, 5, 6, 7, 10 ustawy - Prawo o ruchu drogowym, § 6 ust. 4 oraz § 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 2 sierpnia 2002r. w sprawie usuwania pojazdów (Dz. U. z 2002r. nr 134, poz. 1133 ze zm.), § 3 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 kwietnia 2002r. w sprawie rozciągnięcia stosowania przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2002r. nr 50, poz. 449) oraz art. 102 § 2 cyt. ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Mając na uwadze treść powyższych przepisów Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, iż żaden z wymienionych wyżej aktów prawnych nie przenosi na Skarb Państwa praw i obowiązków dotychczasowego właściciela pojazdu, a tym samym nie nakłada obowiązku pokrycia wydatków za parkowanie pojazdu (jego dozór) za okres, kiedy Skarb Państwa nie był właścicielem pojazdu. Podkreślono przy tym, iż wydanie pojazdu (przed upływem sześciomiesięcznego okresu parkowania) może nastąpić osobie wskazanej w zezwoleniu na odbiór pojazdu z parkingu strzeżonego lub właścicielowi (posiadaczowi) wskazanemu w dowodzie rejestracyjnym (pozwoleniu czasowym) pojazdu, po okazaniu dowodu uiszczenia powyższej opłaty. Tak więc tylko te osoby zobowiązane są do uiszczenia opłat, o których mowa w art. 130a ust. 6 ustawy - Prawo o ruchu drogowym. Ustosunkowując się do § 1 ust. 1 w/w umowy z dnia 17 lipca 2007r. organ podkreślił, iż Skarb Państwa stał się właścicielem nieodebranego pojazdu, z mocy prawa, dopiero z chwilą upływu sześciomiesięcznego terminu liczonego od dnia usunięcia pojazdu. Z tego też względu jest zobowiązany do zwrotu niezbędnych wydatków za dozór pojazdu jedynie za okres od dnia kiedy stał się właścicielem pojazdu (z mocy prawa) do dnia odebrania go od dozorcy.