Sygnatura akt: II SA/Ke 641/05 W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 10 marca 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Renata Detka, Sędziowie: Sędzia WSA Dorota Chobian, Asesor WSA Jacek Kuza (spr.), Protokolant: Referent stażysta Andrzej Stolarski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 marca 2006 r. sprawy ze skargi J. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [..] w przedmiocie odmowy przyznania dodatku mieszkaniowego I. oddala skargę; II. przyznaje od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach) na rzecz adwokata A.K.-S. kwotę 292,80 zł (dwieście dziewięćdziesiąt dwa złote osiemdziesiąt groszy), w tym podatek VAT w wysokości 52,80 zł (pięćdziesiąt dwa złote osiemdziesiąt groszy) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy z dnia [...] znak: [...], odmawiającą przyznania J. P. dodatku mieszkaniowego na objęty jego wnioskiem lokal mieszkalny-budynek położony w miejscowości H. S.
W uzasadnieniu swego rozstrzygnięcia organ II instancji wyjaśnił, że z przepisów ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych( Dz. U. Nr 71, poz. 734 ze zm.) wynika, iż warunkiem ubiegania się o dodatek mieszkaniowy jest zamieszkiwanie i gospodarowanie w lokalu mieszkalnym wskazanym we wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego. Ponieważ organ, na podstawie przeprowadzonych dowodów z oględzin przedmiotowego lokalu i z zeznań świadków oraz w oparciu o oświadczeń samej strony ustalił, że J. P. nie zamieszkuje i nie prowadzi gospodarstwa w domu, który wskazał we wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego, nie znalazł podstaw do przyznania wnioskowanego dodatku mieszkaniowego.
W skardze na tę decyzję J. P. wniósł o jej uchylenie. Skarżący zarzucił naruszenie przepisów art. 10 § 1 i 79 kpa oraz przepisów postępowania, tj. art. 133 § 1, 135 i 138 kpc przez to, że nie doręczono mu zawiadomienia o oględzinach w sposób wskazany w powołanych przepisach, a ponadto w zawiadomieniu o oględzinach wskazano błędną datę, późniejszą niż data oględzin .
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze podtrzymało argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. W nawiązaniu do zarzutów skargi organ wyjaśnił, że skarżący został skutecznie, w trybie art. 43 kpa zawiadomiony o terminie oględzin z dnia 30 września 2004 r., a błędna data pisma zawiadamiającego stronę o oględzinach, znalazła się jedynie w uzasadnieniu decyzji organu I instancji, a nie w samym zawiadomieniu. Ponadto ta oczywista omyłka została sprostowana postanowieniem Urzędu Gminy w B. z dnia [...], które zostało utrzymane w mocy ostatecznym postanowieniem Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga nie jest zasadna, albowiem zaskarżone rozstrzygnięcie odpowiada prawu.
Sądowa kontrola legalności decyzji administracyjnych sprawowana jest w granicach sprawy, a rozstrzygając o zasadności skargi sąd nie jest związany jej zarzutami ani wnioskami oraz powołaną podstawą prawną ( art. 134§ 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ).
Dokonując tak rozumianej oceny zaskarżonego rozstrzygnięcia, Wojewódzki Sąd Administracyjny nie dopatrzył się naruszeń prawa skutkujących koniecznością uchylenia lub stwierdzenia nieważności decyzji będącej przedmiotem skargi ( art. 145 § 1 ustawy o p.p.s.a.).
Wbrew zarzutom skargi organy administracji publicznej nie dopuściły się naruszenia przepisów art. 10 § 1 i 79 kpa. Zgodnie z tymi przepisami organy administracji publicznej obowiązane są zapewnić stronom czynny udział w każdym stadium postępowania, a przed wydaniem decyzji umożliwić im wypowiedzenie się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań (art. 10 § 1 kpa). Strona powinna być zawiadomiona o miejscu i terminie przeprowadzenia dowodu ze świadków, biegłych lub oględzin przynajmniej na siedem dni przed terminem. Strona ma prawo brać udział w przeprowadzeniu dowodu, może zadawać pytania świadkom, biegłym i stronom oraz składać wyjaśnienia (art. 79 § 1 i 2 kpa).