Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Teresa Kobylecka, Sędziowie Sędzia WSA Dorota Chobian,, Sędzia WSA Renata Detka (spr.), Protokolant Starszy sekretarz sądowy Monika Zielińska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 20 marca 2008r. sprawy ze skargi W. O. na uchwałę Rady Miejskiej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie uchylenia uchwały oddala skargę.
II SA/Ke 712/07
Uzasadnienie
Uchwałą Nr [...] podjętą w dniu [...] Rada Miejska na podstawie art. 17 pkt 3 i art. 18 ust.2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym, uchyliła własną uchwałę nr [...] z dnia [...] w sprawie obsadzenia mandatu radnego Rady Miejskiej, na skutek której to uchwały w miejsce G. W wybranego w Okręgu Wyborczym nr [...] utworzonym dla wyboru Rady Miejskiej z Listy nr [...] "[...]", bezprawnie stwierdzono wstąpienie W. O.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ podał, że dnia [...]. Rada Miejska podjęła uchwałę nr [...] o stwierdzeniu wygaśnięcia mandatu radnego Rady Miejskiej G W. Na skutek skargi złożonej przez G. W. w trybie art. 101 ust.1 ustawy o samorządzie gminnym, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach wyrokiem z dnia 25 maja 2007r. sygn. akt II SA/Ke 219/07 stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały i wstrzymał jej wykonanie do chwili uprawomocnienia się wyroku. Skarga kasacyjna złożona od tego rozstrzygnięcia przez Przewodniczącego Rady Miejskiej została przez Naczelny Sąd Administracyjny oddalona wyrokiem z dnia 17 października 2007r., sygn. akt III OSK 1332/07. Organ podniósł, że w zaistniałej sytuacji konieczne jest przywrócenie stanu zgodności z prawem poprzez przywrócenie ustawowej liczby radnych zgodnie z treścią art. 17 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym. Usunięte zostaną również skutki podjętej bezprawnie uchwały naruszającej treść art. 194 ust.1 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw.
Skargę na uchwałę Nr [...] Rady Miejskiej z dnia [...] złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach W. O. wnosząc o stwierdzenie jej nieważności.
W uzasadnieniu podniósł, że w dniu [...] Rada Miejska podjęła uchwałę w sprawie obsadzenia przez niego wakującego mandatu radnego, który to mandat wygasł z mocy prawa na skutek niezłożenia w terminie przez jego poprzednika stosownego oświadcza majątkowego, wynikającego z przepisów antykorupcyjnych ustawy o samorządzie gminnym. W tym też dniu skarżący złożył ślubowanie. Przepis art. 190 ust.1 pkt 1a ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw, na podstawie którego Rada Miejska stwierdziła wygaśnięcie mandatu poprzednika, uznany został za niekonstytucyjny w dniu 13 marca 2007r. i utracił moc dnia 29 marca 2007r. tj, w dniu ogłoszenia wyroku Trybunału Konstytucyjnego w Dz.U. nr 48, poz. 327. Uchwała stwierdzająca wygaśnięcie mandatu na skutek zaskarżenia jej do sądu administracyjnego została wycofana z obrotu prawnego, gdyż prawomocnie stwierdzono jej nieważność, bez wskazania przez sądy administracyjne sprzeczności uchwały z przepisami prawa. W uzasadnieniu jako podstawę rozstrzygnięcia powołano orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego.
Skarżący podniósł, że mandat radnego sprawował "swobodnie" aż do [...], kiedy to Rada Miejska bezprawnie stwierdziła jego wygaśnięcie podejmując uchwałę o uchyleniu własnej uchwały w przedmiocie obsadzenia przez niego mandatu. W ocenie skarżącego zaskarżona uchwała rażąco narusza prawo, gdyż w art. 190 ust.1 ustawy ordynacja wyborcza do rad... ustawodawca jasno określił, kiedy następuje wygaśnięcie mandatu. Nie stanowi podstawy ku temu wola aktualnego składu Rady Miejskiej, gdyż wygaśnięcie mandatu następuje z mocy prawa, a nie z woli radnych. Uchwała Rady ma w takim przypadku jedynie charakter deklaratoryjny, a nie konstytutywny. Tak więc, aby możliwe było pozbawienie radnego mandatu musi wystąpić podstawa ustawowa, a nie polityczna, jak to miało miejsce w tym przypadku. Skarżący podkreślił, że zaskarżona uchwała narusza jego obywatelskie prawo wykonywania mandatu radnego objętego zgodnie z prawem i w dobrej wierze, czego nie zakwestionował nigdy żaden organ sprawujący nadzór nad samorządem terytorialnym.