Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Kuza, Sędziowie Sędzia NSA Teresa Kobylecka, Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal (spr.), Protokolant Starszy sekretarz sądowy Monika Zielińska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 6 grudnia 2012 roku sprawy ze skargi B.F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie zasiłku pielęgnacyjnego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku.
Decyzją z dnia [...] znak: [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję z dnia [...] znak: [...], wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta S. przez Kierownika Działu Świadczeń Rodzinnych Miejskiego
Ośrodka Pomocy Społecznej w S. o odmowie przyznania B. F. zasiłku pielęgnacyjnego.
Przedmiotowe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Pismem z dnia 10 sierpnia 2012r. B. F. zwróciła się do organu I instancji o przyznanie jej zasiłku pielęgnacyjnego, przedstawiając w załączeniu orzeczenie Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w S. z dnia [...], zaliczające ją do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności.
Organ I instancji, odmawiając stronie przyznania żądanego świadczenia, przytoczył treść art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2006r. nr 139, poz. 992 ze zm.) i podkreślił, że z przedstawionego przy wniosku orzeczenia wynika, że nie da się ustalić daty powstania niepełnosprawności, w związku z czym brak podstaw by uznać, że niepełnosprawność Barbary F. powstała przed ukończeniem przez nią 21 lat.
W rezultacie tych ustaleń stwierdzono, że wnioskodawczyni nie spełnia ustawowych przesłanek uprawniających ją do przyznania zasiłku pielęgnacyjnego.
W odwołaniu od ww. decyzji B. F. wskazała, że rozstrzygnięcie to jest dla niej niezrozumiałe, zwłaszcza że przebyła trzy operacje i utrzymuje się wyłącznie z emerytury.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze, utrzymując w mocy zaskarżoną decyzję, w całości podzieliło stan faktyczny i argumentację prawną przedstawioną przez organ I instancji. Organ odwoławczy wskazał, że zasiłek pielęgnacyjny przysługuje: niepełnosprawnemu dziecku; osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 roku życia, jeżeli legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności; osobie, która ukończyła 75 lat. Zgodnie z art. 16 ust. 3 ustawy o świadczeniach rodzinnych, zasiłek pielęgnacyjny przysługuje także osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 roku życia legitymującej się orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, jeżeli niepełnosprawność powstała w wieku do ukończenia 21 roku życia.
Przedłożone przez wnioskodawczynię (urodzoną [...]) do wniosku orzeczenie Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w S. z dnia [...], zalicza B. F. do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności. W orzeczeniu tym wskazano, że daty od której istnieje niepełnosprawność "nie da się ustalić".
Samorządowe Kolegium Odwoławcze wskazało na treść wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z, sygn. akt. II SA/Bd 101/10 z 2 marca 2010r. , Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, sygn. akt IV SA/Wr 576/08 z dnia 17 czerwca 2009r. oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 10 listopada 2011r. sygn. akt II SA/Ke 696/11, w których stwierdzono, że uprawnionym organem, który może poddać ocenie dokumenty w celu poczynienia ustaleń, co do momentu powstania niepełnosprawności i stopnia niepełnosprawności, jest zespół ds. orzekania o niepełnosprawności, albowiem to ten organ wydaje orzeczenia o niepełnosprawności, o których mowa w przepisie art. 16 ust. 3 ustawy o świadczeniach rodzinnych. Orzeczenie to nie może być zastąpione żadnym innym dokumentem, ani tym bardziej domniemaniem, że niepełnosprawność w rozumieniu art. 16 ust. 3 ustawy mogła powstać przed ukończeniem przez stronę 21 roku życia.