Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Detka, Sędziowie Sędzia WSA Dorota Chobian (spr.), Sędzia WSA Beata Ziomek, Protokolant Starszy inspektor sądowy Katarzyna Tuz-Stando, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 października 2018r. przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Kielce - Zachód w Kielcach delegowanego do Prokuratury Okręgowej w Kielcach - Wiesławy Klimontowicz sprawy ze skargi T. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie umorzenia postępowania rozgraniczeniowego oddala skargę.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z [...], po rozpatrzeniu odwołań A. S., T. C. oraz L. C. od decyzji Burmistrza Miasta i Gminy z [...], umarzającej postępowanie rozgraniczeniowe dotyczące ustalenia przebiegu granicy pomiędzy nieruchomością położoną w obrębie T., oznaczoną numerem działki [...], stanowiącą współwłasność T. C. i L. C. z nieruchomością oznaczoną numerem działki [...], objętą księgą wieczystą, stanowiącą własność A. S. i przekazującej sprawę z urzędu do rozpatrzenia Sądowi Rejonowemu w Busku Zdroju, Wydział Zamiejscowy Wydział Cywilny w Kazimierzy Wielkiej, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 2 kpa, utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu decyzji organ II instancji wskazał, że bezsporne jest, że w niniejszej sprawie nie doszło do zawarcia ugody przed geodetą w zakresie rozgraniczenia nieruchomości. Nie jest również uprawnione stanowisko A. S., że w sprawie winna zostać wydana decyzja w oparciu o art. 31 ust. 3 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r. poz. 1629), dalej zwanej "ustawą". Cytując treść tego przepisu organ odwoławczy stwierdził, że ustalenie granicy na jego podstawie jest możliwe w razie oświadczenia jednej ze stron w sytuacji, gdy druga strona w toku postępowania nie kwestionuje przebiegu granicy. W toku postępowania T. C. i L. C. zakwestionowali przebieg granicy ustalony na podstawie oświadczenia złożonego przez A. S., tym samym odpadła możliwość ustalenia granicy w oparciu o art. 31 ust. 3 ustawy. Brak było zatem możliwości wydania decyzji o rozgraniczeniu, zgodnie z art. 31 ust. 3 albo ust. 4 ustawy.
Do rozważenia pozostaje natomiast kwestia rozstrzygnięcia sprawy na podstawie zgromadzonej dokumentacji rozgraniczeniowej w oparciu o art. 33 ust. 1 ustawy. Z dokumentacji rozgraniczeniowej przyjętej do Powiatowego Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej, w tym opinii geodezyjnej sporządzonej przez geodetę wynika, że:
operat założenia ewidencji gruntów i budynków dla obrębu T. zawiera w szczególności: mapę ewidencyjną prowadzoną aktualnie w wersji numerycznej, w układzie współrzędnych "2000", wydruk w skali 1:2000 obejmuje w swej treści warstwy ewidencji gruntów oraz budynki oraz mapę analogową w skali 1:5000. Ze względu na brak zarysu i jakichkolwiek miar mapa ta może posłużyć, jako przybliżona lokalizacja położenia granicy, mapa sytuacyjno-wysokościowa sekcja 163.223.161 w skali 1:1000 zawiera pełną treść opracowania przewidzianą instrukcjami technicznymi, założona dla całego obszaru niniejszego opracowania. Granice wykazane na tej mapie nie są wiarygodnym i jednoznacznym materiałem dowodowym, gdyż brakuje źródła ich pochodzenia oraz protokolarnego przyjęcia w obecności zainteresowanych stron, nie pokrywają się ze skalibrowanym rastrem mapy ewidencyjnej. Obecnie mapa ta jest prowadzona w wersji hybrydowej w części południowej, na odcinku około 43 metrów od szosy jako dane wektorowe powstałe z wektoryzacji skalibrowanego rastra mapy analogowej, a w pozostałej części jako ten raster, operat z rozgraniczenia pomiędzy działkami [...] i [...], wykonany w 1967 r. na odcinku około 86 m od szosy do rowu. Postępowanie to zostało zakończone postanowieniem Sądu Powiatowego w Kazimierzy Wielkiej z 6 listopada 1967 r. sygnatura akt NS 72/66, zatwierdzającym przebieg granicy przez punkty a, b, c, g, e. Dane zawarte w tym operacie pozwalają na odtworzenie punktów a, b, g, pomierzonych od istniejących budynków. Dla pozostałych punktów brak jest jakichkolwiek danych liczbowych i opisowych, a pozyskane z wektoryzacji mapy przekraczają dopuszczalne odchyłki, operat z rozgraniczenia przedmiotowych nieruchomości wykonany w 2013 r. zawiera dane z bezpośredniego pomiaru, dotyczące położenia punktów z operatu z 1967 r., wskazań stron oraz szczegółów sytuacyjnych. Postępowanie to zostało umorzone decyzją Burmistrza Miasta i Gminy z [...] i przekazane do rozpatrzenia Sądowi Rejonowemu. Decyzja ta została uchylona decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego z [...] i przekazana do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji. Nie można więc wykorzystać tego operatu do ustalenia granicy na podstawie zebranych dowodów.