Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Ziomek, Sędziowie Sędzia WSA Dorota Chobian (spr.),, Sędzia WSA Maria Grabowska, Protokolant Sekretarz sądowy Katarzyna Mrozicka - Bąbel, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 13 lipca 2006 sprawy ze skargi S.P. na decyzję Wojewody z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy uznania za osobę bezrobotną oddala skargę.
II SA /Ke 926/05
Uzasadnienie
Decyzją z dnia 13 lipca 2005 r. Wojewoda Świętokrzyski po rozpatrzeniu odwołania S. P. od decyzji wydanej z upoważnienia Starosty Kieleckiego z dnia 20 maja 2005 r. w prawie
1/ uchylenia decyzji z dnia 7 października 2003r.,
2/ uchylenia decyzji z dnia 15 października 2004r.,
3/ odmowy uznania z dniem 7 października 2003 r. za osobę bezrobotną, za podstawie art. 2 ust 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz art. 138 § 1 kpa, zaskarżoną decyzję utrzymał w mocy.
Organ ten ustalił, że S. P. zarejestrował się w PUP w dniu 7 października 2003 r. Decyzją organu I instancji z tego samego dnia został uznany za osobę bezrobotną z prawem do zasiłku od 15.10.2003 r. W dniu 15.10.2004r. organ I instancji wydał decyzję orzekającą o utracie przez zainteresowanego od dnia 14.10.2004r. prawa do zasiłku dla bezrobotnych z powodu upływu maksymalnego okresu jego pobierania. W dniu 10.02.2005 r. S. P. złożył wniosek o wyrejestrowanie z ewidencji bezrobotnych z dniem 9 lutego 2005 r., przedstawiając zaświadczenie z dnia 28.01.2005 r., wystawione z upoważnienia Burmistrza Miasta i Gminu M., o zmianie we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej. Z zaświadczenia tego wynika, że datą rozpoczęcia działalności jest dzień 8 stycznia 1991 r. W związku z powyższym organ I instancji przeprowadził postępowanie wyjaśniające, w wyniku którego ustalono, że S. P. posiadał 3 niezależne od siebie zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, z czego dwa wpisy wykreślił z ewidencji w latach 1994-1995. Trzecia działalność, rozpoczęta w dniu 8 stycznia 1991 r., została przez niego z dniem 4 lutego 2003r. zawieszona. Zainteresowany wznowił tę działalność z dniem 28 stycznia 2005 r. W związku z wyjściem na jaw tych okoliczności tj. faktu posiadania przez zainteresowanego w dniu rejestracji zarejestrowanej działalności gospodarczej, organ I instancji postanowieniem z dnia [...] wznowił z urzędu postępowanie i następnie uchylił poprzednio wydane przez siebie decyzje i odmówił uznania S. P. za osobę bezrobotną. W odwołaniu skarżący zarzucił, iż w dacie rejestracji w PUP nie prowadził żadnej działalności gospodarczej, nigdzie nie pracował, w związku z czym spełniał wszystkie warunki do uznania go za osobę bezrobotną, że złożył w UMiG w M. oświadczenie o zawieszeniu działalności gospodarczej, co jest jednoznaczne jego zdaniem z zaprzestaniem jej prowadzenia. Dodał, że z chwilą, gdy zdecydował się na rozpoczęcie działalności, natychmiast złożył wniosek o wyrejestrowanie z PUP, okazując pracownicy zaświadczenie. Podniesione w odwołaniu zarzuty organ odwoławczy uznał za niezasadne. Wskazał, że zgodnie z art.2 ust 1 pkt 2 lit f ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy za osobę bezrobotną nie może być uznana osoba, która podjęła pozarolniczą działalność od dnia wskazanego w zgłoszeniu do ewidencji do dnia wyrejestrowania tej działalności. Podobnie brzmienie miał przepis art.2 ust 1 pkt 2 lit f obowiązującej do dnia 31 maja 2004 r. ustawy z dnia 14.12.1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu. Tym samym S. P. posiadając w dniu rejestracji w PUP nie wyrejestrowaną ale jedynie zawieszoną działalność gospodarczą, nie spełniał warunków osoby bezrobotnej. Dodatkowo, w związku z treścią odwołania, Wojewoda wskazał, że w dniu rejestracji tj. 7.10.2003r. S. P. na druku "oświadczenie zarejestrowanego" przy każdym z następujących podpunktów: