Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miasta i Gminy Piwniczna Zdrój w przedmiocie dzierżawy nieruchomości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Zimmermann (spr.) Sędziowie: NSA Anna Szkodzińska WSA Renata Czeluśniak Protokolant: Beata Błach po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 czerwca 2009 r. sprawy ze skargi A. Sp. z o.o w P. na uchwałę Rady Miasta i Gminy Piwniczna Zdrój z dnia 11 lipca 2008 r. nr XXII/139/08 w przedmiocie dzierżawy nieruchomości skargę oddala.

Uzasadnienie strona 1/3

Rada Miasta i Gminy Piwniczna-Zdrój podjęła w dniu 11 lipca 2008 r. Uchwałę Nr XXII/139/08 w sprawie dzierżawy nieruchomości. Mocą tej uchwały zezwolono na wydzierżawienie w drodze "przetargu ofertowego", na okres 30 lat nieruchomości stanowiących własność Miasta i Gminy Piwniczna-Zdrój, przeznaczonych na cele budowy stacji narciarskiej na górze Eliaszówka, składających się z działek Nr 4919/2 4919/3 (w niewydzielonej części), 4939/2 (w niewydzielonej części),4654/3 i części działki Nr 2111/144 (w niewydzielonej części). Wyrażono wolę sprzedaży powyższych nieruchomości przy odstąpieniu od trybu przetargowego, ich zbycia na rzecz wyłonionego dzierżawcy pod warunkiem zrealizowania budowy stacji narciarskiej.

Skargę na tę uchwałę skierowała do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Spółka z o.o. A. w P. . Zarzucono rażące naruszenie art. 37 ust. 1 i 2, i art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (D.z U. z 2004 r. Nr 281, poz. 2603 z późn. zm.), art. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115) i art. 9 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095).

W uzasadnieniu skargi napisano, że skarżąca jest właścicielem nieruchomości niezabudowanych oraz zabudowanej budynkiem hotelowym w bezpośrednim sąsiedztwie części nieruchomości przeznaczonych do dzierżawy. Uważa ona, że przez przeznaczenie do dzierżawy jednemu podmiotowi działki, na której znajduje się parking będący częścią drogi gminnej, naruszono art. 1 cyt. ustawy o drogach publicznych. Parking ten jest jedynym możliwym miejscem dla parkowania samochodów w sąsiedztwie hotelu [...], a także dla istniejącej tam stacji narciarskiej. Podniesiono, że uchwała nie może ograniczać prawa właścicieli do korzystania z uprawnień członków społeczności lokalnej. Uchwała nie może ograniczać praw podmiotowych.

W dalszej części skargi wskazano, że naruszenie art. 9 cyt. ustawy o swobodzie działalności gospodarczej polega na tym, że uchwała uzależnia skarżącą spółkę od podmiotu, któremu zostanie wydzierżawiona sąsiednia nieruchomość i w ten sposób podjęto działanie bez poszanowania uzasadnionych interesów przedsiębiorcy. Wreszcie stwierdzono, że zgoda na przyszłą sprzedaż nieruchomości wybranemu dzierżawcy jest całkowicie pozbawiona podstaw prawnych gdyż omija ustawową zasadę przetargu. Ponadto uchwała wyraża zgodę na sprzedaż nieruchomości nie wydzielonych fizycznie. Stwierdzono też, że ustawa nie przewiduje przetargu ofertowego.

W odpowiedzi na skargę wniesiono o jej odrzucenie ze względu na przekroczenie terminu do jej wniesienia, a ewentualnie o jej oddalenie.

W uzasadnieniu wskazano, że warunkiem budowy stacji narciarskiej jest zapewnienie odpowiedniej bazy parkingowej i taką bazę kwestionowana uchwała zapewnia. Zarzut naruszenia ustawy o drogach publicznych uznano za bezzasadny dlatego, że działka, o której mowa w skardze nie jest drogą publiczną. Bezzasadny jest również zarzut naruszenia ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, gdyż nowe parkingi będą służyć wszystkim. Zgodę na sprzedaż nieruchomości uznano tylko za uchwałę intencyjną, nie powodująca skutków prawnych, a określenie "przetarg ofertowy" ma znaczenie potoczne.

Strona 1/3