W dalszej części skargi wskazano, że w polskim systemie prawnym żaden przepis nie daje gminie uprawnień do ogólnego wprowadzania opłat w drodze regulacji prawnych powszechnie obowiązujących. Przepisem takim nie może być powołany w podstawie kwestionowanej uchwały art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, który określa jako wyłączne zadanie rady gminy ustalanie podatków i opłat lokalnych. Artykuł ten jest regulacją prawa ustrojowego.
Prokurator podniósł, że ustalona zakwestionowaną uchwałą opłata ma cechy jednostronnie nałożonej na obywateli daniny publicznej. Była ona wymuszana obowiązującymi standardami życiowymi i obowiązkiem wynikającym z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach nakazującym podłączanie nieruchomości do istniejącej kanalizacji sanitarnej.
Tymczasem w okresie uchwalania przedmiotowej uchwały nie było przepisów ustawowych, które upoważniałyby gminę do wprowadzenia takiej opłaty.
Zaskarżona uchwała nie określa zasady korzystania z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej.
W odpowiedzi na skargę Rada Gminy Trzyciąż wniosła o jej oddalenie. Wskazano, że zaskarżona uchwała nie jest aktem prawa miejscowego. Jest ona jedynie taryfą w rozumieniu art. 24 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2001 r. Nr 72, poz. 747 z późn. zm.) o czym świadczy jej treść i wskazana podstawa prawna. Takiej treści uchwała reguluje jedynie relacje między przedsiębiorstwem wodociągowo-kanalizacyjnym a organem gminy, co wyklucza uznania jej za akt generalny. Skutkiem tego nie można obecnie stwierdzić nieważności tejże uchwały, ponieważ minął okres 1 roku od daty jej podjęcia. Uchwała ta została uchylona inną uchwałą Rady Gminy Trzyciąż z dnia 26 sierpnia 2006 r. Nr XLIX/239/2006. Zaskarżyć skutecznie można jedynie uchwały obowiązujące w dacie wniesienia skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) w związku z art. 3 § 2 pkt 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), zwanej dalej w skrócie P.p.s.a., sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę aktów prawa miejscowego stanowionych przez organy jednostek samorządu terytorialnego. Kontrola Sądu ogranicza się do zbadania czy organ jednostki samorządu terytorialnego wydając akt prawa miejscowego działał zgodnie z przepisami prawa i w granicach udzielonego upoważnienia ustawowego.
Sąd dokonując oceny legalności zaskarżonej uchwały Rady Gminy Trzyciąż uznał, że skarga zasługuje częściowo na uwzględnienie.
Skarga została złożona przez prokuratora, co oznacza, że nie musiała być poprzedzona wyczerpaniem środków zaskarżenia (art. 52 § 1 P.p.s.a.), jej wniesienie nie było też ograniczone żadnym terminem, gdyż skarga dotyczy aktu prawa miejscowego (art. 53 § 3 P.p.s.a.).