Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Tuszyńska Sędziowie WSA Kazimierz Bandarzewski / spr. / Aldona Gąsecka-Duda Protokolant Dorota Solarz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 grudnia 2010 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Olkuszu na uchwałę Rady Gminy Trzyciąż z dnia 29 listopada 2000 r. nr XXV/163/2000 w przedmiocie zasad przyłączania się do wodociągu wiejskiego stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały
W dniu 29 listopada 2000 r. Rada Gminy Trzyciąż podjęła uchwałę Nr XXV/163/2000 w sprawie zasad przyłączania się do wybudowanego i oddanego do użytku wodociągu wiejskiego na terenie Gminy Trzyciąż.
W § 1 przedmiotowej uchwały ustalono, że prawo podejmowania decyzji co do dodatkowych przyłączeń budynków do wiejskiej sieci wodociągowej podejmuje wójt.
Zgodnie z jej § 2 uzyskanie zgody na przyłącz do sieci wodociągowej wiązało się z obowiązkiem uiszczenia stosownej wpłaty na konto Urzędu Gminy. § 3 określił wysokość opłaty na kwotę 820 zł plus podatek od towarów i usług. § 4 zawiera wykaz możliwych do udzielenia ulg i zwolnień z obowiązku uiszczania opłaty za przyłączenie do wodociągu. § 5 zawierał przepisy derogacyjne, a § 6 termin wejścia w życie uchwały.
Prokurator Prokuratury Rejonowej w Olkuszu pismem z dnia 21 września 2010 r. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na uchwałę Rad Gminy Trzyciąż Nr XXV/163/2000 w sprawie zasad przyłączania się do wybudowanego i oddanego do użytku wodociągu wiejskiego na terenie Gminy Trzyciąż. Działając w oparciu o art. 8, art. 50 § 1 i 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Prokurator zarzucił przedmiotowej uchwale naruszenie art. 40 i 41 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. W oparciu o powyższe Prokurator wniósł o stwierdzenie nieważności przedmiotowej uchwały w całości.
W uzasadnieniu skargi podniesiono, że zaskarżona uchwała została podjęta na podstawie art. 40 ust. 2 pkt 4, art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym oraz art. 4 ust. 2 ustawy o gospodarce komunalnej, a powołane przepisy nie mogą stanowić podstawy do nałożenia obowiązku ponoszenia opłat za podłączenie do gminnych sieci wodociągowych.
W ocenie strony skarżącej zaskarżona uchwała jest aktem prawa miejscowego, gdyż nosi znamiona aktu prawa miejscowego, tzn. posiada cechę ogólności - generalności, abstrakcyjności, określa adresata - poprzez wskazanie jego cech nie wymieniając go z nazwy, dyspozycja określa postępowanie adresata i ma zastosowanie do wielu powtarzalnych okoliczności, stanowi podstawę do obliczenia i ustalenia wysokości opłaty za każdorazowe podłączenie się do sieci wodociągowej.
W dalszej części skargi wskazano, że w polskim systemie prawnym żaden przepis nie daje gminie uprawnień do ogólnego wprowadzania opłat w drodze regulacji prawnych powszechnie obowiązujących. Przepisem takim nie może być powołany w podstawie kwestionowanej uchwały art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r., ani też art. 4 ust. 2 ustawy o gospodarce komunalnej.
Prokurator podniósł, że ustalone zakwestionowaną uchwałą opłaty mają cechy jednostronnie nałożonej na obywateli daniny publicznej. Tymczasem w okresie uchwalania przedmiotowej uchwały nie było przepisów ustawowych, które upoważniałyby gminę do wprowadzenia takich opłat.
W odpowiedzi na skargę Rada Gminy Trzyciąż wniosła o oddalenie skargi.
Rada Gminy podniosła, że uchwała Nr XXV/163/2000 z dnia 29 listopada 2000 r. w sprawie zasad przyłączania się do wybudowanego i oddanego do użytku wodociągu wiejskiego na terenie Gminy Trzyciąż nie jest aktem prawa miejscowego, co wynika z brzmienia uchwały i jej podstawy prawnej.