Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Pasternak Sędziowie WSA Małgorzata Brachel-Ziaja WSA Wojciech Jakimowicz (spr.) Protokolant: Joanna Obrał po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 lutego 2009 r. sprawy ze skargi Wojewody Małopolskiego na uchwałę Rady Gminy Iwanowice z dnia 27 sierpnia 2008 r. nr XXII/153/2008 w przedmiocie przystąpienia do sporządzenia zmiany tekstu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości, II. określa, że zaskarżona uchwała nie może być wykonywana.
Wojewoda Małopolski działając na podstawie art. 93 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz.1591 ze zm.) złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na uchwalę Nr XXII/153/2008 Rady Gminy Iwanowice z dnia 27 sierpnia 2008 r. w sprawie przystąpienia do sporządzenia zmiany tekstu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego sołectwa Lesieniec w gminie Iwanowice uchwalonego uchwalą Nr XI/61/03 Rady Gminy Iwanowie z dnia 1 października 2003 r. w sprawie planu zagospodarowania przestrzennego sołectwa Lesieniec, wnosząc o stwierdzenie nieważności przedmiotowej uchwały w całości oraz orzeczenie, że do czasu uprawomocnienia się wyroku sądu uchwała nie podlega wykonaniu w przypadku korzystnego rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy dla strony skarżącej.
W uzasadnieniu skargi wskazano, że uchwałą Nr XXII/153/2008 Rada Gminy w Iwanowicach przystąpiła do sporządzenia zmiany tekstu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego sołectwa Lesieniec w Gminie Iwanowice uchwalonego uchwałą Nr XI/61/03 Rady Gminy Iwanowie z dnia 1 października 2003 r. w sprawie planu zagospodarowania przestrzennego sołectwa Lesieniec. Zgodnie ze sprawowanym nadzorem przedmiotowa uchwała została oceniona w oparciu o przedstawioną dokumentację planistyczną pod kątem zgodności z przepisami ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 roku, Nr 80, poz. 717 z późn. zm.).
Strona skarżąca podnosi, iż Rada Gminy przystępując do zmiany niniejszego planu nie spełniła wymogu wynikającego z normy art. 14 ust. 1 i 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Zgodnie bowiem z cytowaną normą, Rada Gminy podejmuje uchwalę o przystąpieniu do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, integralną zaś częścią takiej uchwały jest załącznik graficzny przedstawiający granice obszaru objętego planem. Przedmiotowa zaś uchwała nie zawiera niniejszego załącznika graficznego, co stanowi o jej sprzeczności z prawem. Uchwała o przystąpieniu do zmiany planu zagospodarowania przestrzennego z woli ustawodawcy stanowi integralną całość, na którą zgodnie z tym co podniesiono powyżej składa się część tekstowa i warstwa graficzna uchwały. Dotyczy to także sytuacji, gdy zamierzona zmiana planu ma obejmować wyłącznie część graficzną.
Strona skarżąca podnosi także, iż w jej ocenie zapis § 3 kwestionowanej uchwały pozostaje w sprzeczności z obowiązującym porządkiem prawnym, w szczególności z art. 13 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz.U. Nr 68, poz. 449 z późn. zm.), poprzez wprowadzenie wymogu publikacji przedmiotowej uchwały w Dzienniku Urzędowym Województwa Małopolskiego. Przywołany przepis ustawy zawiera zamknięty katalog aktów prawnych, które podlegają ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym, a do których należą m.in. akty prawa miejscowego stanowione przez sejmik województwa, organ powiatu oraz gminy. Jednakże kwestionowana uchwała o przystąpieniu do sporządzenia zmiany planu miejscowego nie stanowi żadnego spośród aktów wymienionych w art. 13 ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych, bowiem w ocenie strony skarżącej nie zawiera w swej treści regulacji o charakterze normatywnym i nie jest aktem generalnym i abstrakcyjnym, skierowanym do podmiotów zewnętrznych wobec gminy. Nie zawiera ona również żadnej regulacji normatywnej, a w tym w szczególności tzw. novum normatywnego. Pomimo iż żaden przepis prawa nie statuuje legalnej definicji aktu prawa miejscowego, doktryna oraz orzecznictwo wskazują na wyszczególnione wyżej cechy, które powinna posiadać uchwała będąca takim aktem.