Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Renata Czeluśniak Sędziowie: Sędzia WSA Kazimierz Bandarzewski Sędzia WSA Jacek Bursa (spr.) Protokolant: Katarzyna Paszko-Fajfer po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 stycznia 2014 r. sprawy ze skargi U. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia 29 sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji.
Wójt Gminy decyzją z dnia 11 lipca 2013r., znak: [...] orzekł o umorzeniu postępowaniaadministracyjnego w sprawie odprowadzenia wód oraz ścieków z działek [...], [...], [...] oraz [...] na grunty sąsiednie położone w miejscowości W. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że podczas oględzin przeprowadzonych w dniu 28 czerwca 2013r. stwierdzono, że nie zostały naruszone stosunki wodne, a na działkach został zachowany naturalny spływ wody opadowej.
Odwołanie od powyższej decyzji złożyła U. Z., wskazując na usytuowanie jej nieruchomości w tym budynkowej znacznie poniżej pól uprawnych z których spływa podczas opadów woda podtapiając nieruchomość odwołującej.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] decyzją z dnia 29 sierpnia 2013r. nr [...],na zasadzie art. 29 ustawy z dnia 18 lipca 2001r. - prawo wodne (Dz.U. z 2012 r., Nr 145) oraz art. 138 § 1 pkt 1 kpa, utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.
W uzasadnieniu organ wskazał, iż art. 29 ust. 1 i 3 ustawy Prawo wodne nie zobowiązuje organu wykonawczego gminy do ustalenia wszelkich przyczyn danego stanu wody na gruncie zgłaszającego roszczenie, ale nakazuje właściwemu organowi wyjaśnienie, czy powstałe szkody mogą być następstwem zmiany stanu wody na gruncie sąsiednim, co do którego zgłoszono roszczenie. Postępowanie administracyjne, prowadzone na podstawie art. 29 ustawy Prawo wodne ma wykazać zasadność nakazania właścicielowi danego gruntu przywrócenie stanu poprzedniego lub wykonanie urządzeń zapobiegających szkodom, o którym mowa w tym przepisie. Z omawianego unormowania nie można wywieść istnienia po stronie organów obowiązku podjęcia działań zmierzających do ukształtowania inaczej niż dotychczas istniejących stosunków wodnych w terenie.
Przedmiotowe postępowanie zostało wszczęte z urzędu po wpłynięciu wniosku U. Z. o podjęcie kroków w celu rozwiązania konfliktu wynikającego z napływu wód i nanoszenia ziemi na działkę U. Z. z pola uprawnego m.in. A. M.. Organ I instancji podjął z urzędu postępowanie o czym zawiadomił strony i wyznaczył oględziny w terenie. Podczas wizji lokalnej w dniu 28.06.2013r. ustalono, że w czasie silnych opadów woda naturalnie spływa z działek [...] i [...], [...] na działkę która jest położoną niżej o nr [...]. Ustaleń tych nie kwestionuje odwołująca wskazując, że jej gospodarstwo rolne wraz z budynkami mieszkalnymi i gospodarczymi znajduje się poniżej sąsiadujących pól uprawnych, a sąsiadujące pola uprawne są nachylone w kierunku domu, który co do tych pól jest położony pod bardzo dużym kątem i spadkiem. W związku z takim ukształtowaniem następuje po ulewnych deszczach napływ wód i błota. Zdaniem Kolegium w rozważanej sprawie nie nastąpiła zmiana stosunków wodnych spowodowana działaniami jakiejś osoby lecz napływ wód wynika ze stanu zastanego i niekorzystnego ukształtowania terenu. Przepis art. 29 ustawy prawo wodne nie daje w takiej sytuacji możliwości nakazania jakiejś osobie przywrócenia stanu poprzedniego lub wykonania urządzeń zapobiegających szkodom np. wykonania rowu czego żąda odwołująca. Zdaniem Kolegium, materiał dowodowy w powiązaniu z twierdzeniami odwołania jest niesprzeczny. Niekorzystne ukształtowanie terenu w powiązaniu z brakiem zmiany istniejącego kierunku spływu wód świadczy o braku spełnienia przesłanek z art. 29 ustawy Prawo wodne.