Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mirosław Bator Sędziowie : Sędzia WSA Paweł Darmoń (spr.) Sędzia WSA Tadeusz Kiełkowski Protokolant: Maksymilian Krzanowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 stycznia 2018 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Suchej Beskidzkiej na uchwałę Rady Gminy Zembrzyce z dnia 31 marca 2017 r. nr XXIII/192/17 w sprawie uchwalenia "Programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt domowych na terenie Gminy Zembrzyce na 2017 r." skargę oddala.
Prokurator Rejonowy w S wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na uchwalę Rady Gminy z dnia 31 marca 2017 r. nr [...] w sprawie przyjęcia "Programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt domowych na terenie Gminy Z. na 2017 r."
Uchwale tej zarzucił naruszenie art. 18 ust. 2 pkt 15 i art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446 j.t.) oraz art. 11a ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. z 2013 r. poz. 856 j.t). Wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały.
W uzasadnieniu skargi podniesiono, że program opieki nad zwierzętami jest aktem prawa miejscowego w rozumieniu art. 87 ust. 2 i art. 94 Konstytucji RP oraz art. 40 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.
Zwrócono uwagę na zakres ustawowego upoważnienia do podjęcia zaskarżonej uchwały. Kwestie, które powinna regulować, a które zostały wskazane wprost w art. 11a ust. 2 ustawy o ochronie zwierząt. Ponadto ustawodawca w art. 11 a ust. 3 wspomnianej ustawy wskazał, że tego rodzaju uchwała może obejmować również plan znakowania zwierząt w gminie. Z kolei w art. 11a ust. 4 ustawa o ochronie zwierząt stanowi, iż realizacja zadań, o których mowa w jej art. 11a ust. 2 pkt 3-6, może zostać powierzona podmiotowi prowadzącemu schronisko dla zwierząt. Większość kwestii tego rodzaju zostało uwzględnionych w pkt 4 programu. Jednakże wśród nich znalazł się również zapis o przekazywaniu do oznaczonego gospodarstwa rolnego zwierząt, które zostały odebrane właścicielowi z uwagi na ich niehumanitarne traktowanie. Po przytoczeniu w/w celów zawartych we wspomnianym już programie i ustawie, dostrzec można pewne rozbieżności. We wspomnianej części, która dotyczy wskazania gospodarstwa, do którego miałoby się przekazywać zwierzęta traktowane w niehumanitarny sposób, doszło do przekroczenia ustawowego upoważnienia. Nie było podstaw prawnych do uregulowania kwestii wskazanych w pkt 4 ppkt g programu, a która dotyczy wskazania gospodarstwa, do którego miałoby się przekazywać zwierzęta traktowane w niehumanitarny sposób (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 28 sierpnia 2014 r., II SA/Go [...] oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 8 stycznia 2016 r., II SA/Gl [...]).
Zagadnienia wymienione w art. 11a ust. 2 pkt 2, 3, 4, 6, 7 oraz 8 ustawy o ochronie zwierząt stanowią elementy programu, które powinny w nim zostać bezwzględnie uregulowane. Brak takich obligatoryjnych elementów przesądza o wadliwości aktu wydanego na podstawie art. 11a ust. 1 wymienionej ustawy, co należy kwalifikować jako istotne naruszenie prawa. Świadczy to bowiem o tym, że rada gminy nie w pełni zrealizowała powołaną delegację ustawową. Przedmiotowy program winien zawierać konkretne i jednoznaczne regulacje co do sposobu realizacji ujętych w nim zadań.
W przedmiotowej sprawie nie wskazano konkretnie w jaki sposób ma wyglądać opieka nad wolno żyjącymi kotami, w tym ich dokarmianiu, kto miałby je leczyć (pkt 4 ppkt c w/w programu), nie wskazuje się adresu osoby, która miałaby zajmować się odławianiem bezdomnych zwierząt (pkt 4 ppkt b w/w programu) oraz nie określa się dalszego sposobu postępowania z odłowionymi zwierzętami (m.in. tego gdzie miałyby one przebywać do czasu dostarczenia ich do schroniska i kto miałby być za nie odpowiedzialny), nie wskazuje się kto konkretnie miałby zająć się obligatoryjna sterylizacja albo kastracja zwierząt w schronisku i usypianiem ślepych miotów (pkt 4 ppkt d i e) oraz jaki jest adres osoby, która miałyby zapewniać całodobową opiekę weterynaryjną w przypadku zdarzeń drogowych z udziałem zwierząt (pkt 4 ppkt h w/w programu), tym samym naruszając w/w przepisy.