Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w Makowie Podhalańskim w przedmiocie ustalenia wysokości opłaty za wydanie pozwolenia na podłączenie do kolektora
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Jakimowicz / spr. / Sędziowie WSA Krystyna Daniel Aldona Gąsecka-Duda Protokolant Dorota Solarz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 lutego 2011 r. sprawy ze skargi Prokuratora Okręgowego w Krakowie na uchwałę Rady Miejskiej w Makowie Podhalańskim z dnia 28 lutego 2001 r. nr XXXI I/227/2001 w przedmiocie ustalenia wysokości opłaty za wydanie pozwolenia na podłączenie do kolektora I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały II. określa, że zaskarżona uchwała nie może być wykonywana

Uzasadnienie strona 1/5

Prokurator Okręgowy w Krakowie pismem z dnia 11 czerwca 2010 r. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na uchwałę Rady Miejskiej w Makowie Podhalańskim z dnia 28 lutego 2001 r. , Nr XXXII/227/2001 w sprawie ustalenia wysokości opłaty za wydanie pozwolenia na podłączenie do kolektora.

Prokurator zarzucił zakwestionowanej uchwale naruszenie art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym oraz art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o gospodarce komunalnej poprzez uznanie, że przepisy te stanowią podstawę prawną nałożenia w drodze uchwały rady gminy obowiązku ponoszenia opłat za podłączenie do urządzeń kolektora ściekowego. W oparciu o powyższe Prokurator wniósł o stwierdzenie nieważności przedmiotowej uchwały w całości.

W uzasadnieniu skargi podniesiono, że zaskarżona uchwała została podjęta na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym oraz art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o gospodarce komunalnej. Przedmiotową uchwałą nałożono na mieszkańców obowiązek ponoszenia opłat za podłączenie do miejskiego kolektora ściekowego. W ocenie strony skarżącej zaskarżona uchwała jest aktem prawa miejscowego, gdyż nosi znamiona aktu prawa miejscowego, tzn. posiada cechę ogólności - generalności, abstrakcyjności, określa adresata - poprzez wskazanie jego cech nie wymieniając go z nazwy, dyspozycja określa postępowanie adresata i ma zastosowanie do wielu powtarzalnych okoliczności, stanowi podstawę do obliczenia i ustalenia wysokości opłaty za każdorazowe podłączenie się do kolektora ściekowego.

W dalszej części skargi wskazano, że w polskim systemie prawnym żaden przepis nie daje gminie uprawnień do ogólnego wprowadzania opłat w drodze regulacji prawnych powszechnie obowiązujących. Przepisem takim, w ocenie Prokuratora, nie może być powołany w podstawie kwestionowanej uchwały art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, zgodnie z którym do wyłącznej właściwości gminy należy podejmowanie uchwał w sprawach podatków i opłat w granicach określonych w odrębnych ustawach. Podniesiono, iż opłaty przewidziane zaskarżoną uchwałą miały cechy jednostronnie narzuconej mieszkańcom daniny publicznej i jakkolwiek nie miały cech świadczenia podatkowego, to jednak były wymuszone obowiązującymi standardami życia (tzw. przymus życiowy). Tymczasem w okresie uchwalenia przedmiotowej uchwały nie było przepisów ustawowych, które upoważniałyby gminę do wprowadzenia takich opłat i regulacji prawnych powszechnie obowiązujących, w tym nie stanowił takiej podstawy powołany w uchwale przepis art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej. Podkreślono, że stanowisko takie zostało wyrażone w licznym orzecznictwie sądów administracyjnych, zacytowanym w skardze.

W odpowiedzi na skargę Rada Miejska w Makowie Podhalańskim wniosła ojej oddalenie. Organ wskazał, iż zaskarżona uchwała została wyeliminowana z obrotu prawnego, gdyż została uchylona uchwałą Nr XXXII/10 Rady Miejskiej w Makowie Podhalańskim z dnia 28 kwietnia 2010 r. W ocenie organu w zaistniałej sytuacji prowadzenie postępowania w niniejszej sprawie jest bezprzedmiotowe.

Strona 1/5