Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jacek Bursa Sędziowie : Sędzia WSA Małgorzata Łoboz Sędzia WSA Krystyna Daniel (spr.) Protokolant: Maksymilian Krzanowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 stycznia 2018 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego Kraków- Prądnik Biały w Krakowie na uchwałę Rady Miejskiej w Słomnikach z dnia 30 marca 2017 r. nr XXVI/306/17 w sprawie przyjęcia programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy Słomniki stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości.
Prokurator Rejonowy Kraków-Prądnik Biały w Krakowie wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na uchwałę Rady Miejskiej w Słomnikach Nr XXVI/306/17 z 30 marca 2017 roku, w sprawie przyjęcia programu opieki nad bezdomnymi zwierzętami oraz zapobiegania bezdomności zwierząt w zakresie obejmującym treść:
I ust.1 Programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy Słomniki stanowiącego załącznik do uchwały Miejskiej w Słomnikach Nr XXVI/306/17 z 30 marca 2017 roku (zwanego dalej Programem) dotyczącego celów programu;
II ust. 1 Programu dotyczącego odławianie zwierząt bezdomnych;
* II ust. 2 lit. b Programu dotyczącego zapewnienia bezdomnym zwierzętom miejsca w schronisku w zakresie w jakim nie precyzuje czasu przez jaki umieszczone w schronisku zwierzęta powinny być przetrzymywane w oczekiwaniu na właściciela;
* III ust. 2 Programu w zakresie w jakim nie wskazano konkretnego podmiotu odpowiedzialnego za usypiania ślepych miotów;
IV ust. 1 lit. a Programu dotyczącego poszukiwania właścicieli dla bezdomnych zwierząt w zakresie w jakim nie wskazano konkretnego podmiotu odpowiedzialnego za poszukiwanie właścicieli dla bezdomnych zwierząt przebywających w schronisku;
V ust. 1 Programu dotyczącego opieki nad wolno żyjącymi kotami;
VII ust. 1 Programu dotyczącego wskazania gospodarstwa rolnego w celu zapewnienia miejsca dla zwierząt gospodarskich;
VII Programu dotyczącego działań edukacyjnych;
X Programu dotyczącego finansowania programu;
Zaskarżonej uchwale zarzucił rażące naruszenie prawa materialnego, a to:
- art. 11a ust. 2 pkt 2 ustawy z 21 sierpnia 1997 roku o ochronie zwierząt (Dz.U.2013.856) poprzez niewskazanie w V Programu, pomimo takiego obowiązku ustawowego, konkretnych działań mających na celu realizację zadania w postaci opieki nad kotami wolno żyjącymi oraz podmiotów realizujących to zadanie;
- art. 11a ust. 2 pkt 3 ustawy o ochronie zwierząt poprzez niewskazanie, pomimo ustawowego obowiązku, czy wyłapywanie bezdomnych zwierząt ma charakter stały lub okresowy oraz zasad wyłapywania zwierząt;
art. 11a ust. 2 pkt 5 ustawy o ochronie zwierząt poprzez niewskazanie w IV ust. 1 lit a Programu, pomimo takiego obowiązku ustawowego, konkretnego podmiotu oraz trybu i zasad poszukiwania właścicieli dla bezdomnych zwierząt;
art. 11a ust. 2 pkt 6 ustawy o ochronie zwierząt poprzez niewskazanie w III ust. 2 Programu, pomimo takiego obowiązku ustawowego, podmiotu odpowiedzialnego za usypianie ślepych miotów oraz bezpodstawne zawężenie zakresu regulacji do ślepuch miotów psów i kotów bezpańskich;
art. 11a ust. 2 pkt 7 ustawy o ochronie zwierząt poprzez niewskazanie w VII Programu, pomimo takiego obowiązku ustawowego, określonego gospodarstwa rolnego w celu zapewnienia miejsca dla zwierząt gospodarskich;
art. 11a ust. 5a ustawy o ochronie zwierząt poprzez niewskazanie w X Programu, pomimo takiego obowiązku ustawowego, sposobu wydatkowania środków finansowych;
naruszenie art. 7 i 94 Konstytucji, art. 40 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym, art. 11 ust. 2 ustawy o ochronie zwierząt poprzez zawarcie w I ust. 1 oraz VII Programu postanowień dotyczących edukacji mieszkańców w zakresie opieki nad zwierzętami wykraczających poza upoważnienie ustawowe oraz wskazanie w I ust. 1 lit. e-g Programu celów programu wykraczających poza upoważnienie ustawowe;