Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Krystyna Daniel Sędziowie: Sędzia WSA Mariusz Kotulski (spr.) Sędzia WSA Agnieszka Nawara-Dubiel Protokolant: Katarzyna Zbylut po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 lutego 2014 r. sprawy ze skargi R. K. na decyzję Wojewody [...] z dnia 12 września 2013 r. znak: [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonywana; III. zasądza od Wojewody [...] na rzecz skarżącego R. K. kwotę 500 zł (pięćset złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Starosta decyzją nr [...] z dnia 26.09.2012r., znak: [...], orzekł o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu pozwolenia na budowę budynku pensjonatowego wraz z niezbędną infrastrukturą obejmującą: przyłącza wod.-kan., kanalizacji deszczowej do studni chłonnych, dojazdy i dojścia, zjazdu z drogi gminnej, budowy murów oporowych, na działkach nr ewid. [...] i [...] obręb [...], położonych w Z. oraz rozbiórki istniejącego budynku na działce nr ew. [...] obr. [...]; kategoria obiektu XIV.
Od ww. decyzji odwołał się J. N.. Odwołujący podniósł m.in. zarzuty co do prawidłowości elementów mapy do celów projektowych w zakresie oznaczenia jako użytków Lz - zieleni leśnej i nienaniesienia granicy lasu, oznaczonej na poprzedniej mapie do celów projektowych. Kwestionował stanowisko organu I instancji, dotyczące wyjaśnień co do tego czy w pobliżu inwestycji znajduje się las, w tym wyliczenia powierzchni pokrytej roślinnością leśną (uprawami leśnymi). W dalszej części odwołania kwestionowane są rozwiązania projektowe planowanych zmian w ukształtowaniu terenu i możliwości pokonania - zabezpieczenia różnić poziomu terenu. Zadaniem odwołującego, wskazana byłaby od strony z jego nieruchomością budowa muru oporowego, ale z uwagi na niestabilność nawiezionego w latach 60-tych i 70-tych gruntu nie jest to możliwe.
Kolejny zarzut odwołania mówił o pogorszeniu warunków oświetlenia naturalnego i nasłonecznienia pomieszczeń w budynku skarżącego jakie wystąpi po wybudowaniu planowanego obiektu. Odwołujący podważał rzetelność analiz wykonanych przez projektanta powołując się na własne obserwacje linii przebiegu wysokości słońca. Skarżący podnosił uciążliwość balkonów zaprojektowanych od strony jego budynku w ilości czterech sztuk, co biorąc pod uwagę charakterystyczne zachowania znacznej części turystów, którzy będą użytkownikami projektowanego obiektu, wprowadzi dodatkowe uciążliwości dla skarżącego i naruszy jego i jego rodziny prywatność. W posumowaniu konkludował, że projektowany budynek jest za duży - przytłacza jego budynek, znajdujący się poniżej, wzniesienie budynku w planowanym kształcie przyczyni się do obniżenia wartości jego nieruchomości.
Pełnomocnik inwestora, będący równocześnie projektantem w rozpatrywanej sprawie, zapoznał się z argumentami odwołania i pisemnie, nawiązując do układu odwołania, odpowiedział na zarzuty pismem z 14.10.2012r., przesłanym przez organ I instancji wraz z odwołaniem. Pismo zostało włączone do akt II instancji, a strony postępowania zostały zawiadomione o możliwości zapoznania się z aktami, w tym i z tym pismem.
J. N. w toku postępowania odwoławczego, wniósł do organu II instancji pismo z 8.01.2013 r., które nazwał uzupełnieniem odwołania. Do pisma załączył pisma, które wnosił do organu I instancji w obu postępowaniach prowadzonych przez ten organ de facto w sprawie tej samej inwestycji. W piśmie zarzucił fałszowanie granicy lasu przez organ geodezji i organ administracji architektoniczno-budowlanej w Starostwie Powiatowym w Z., którego urzędnikom zależy na wydaniu pomyślnej decyzji dla inwestora. Odwołujący podkreślił, że nie jest przeciwny budowie budynku przez inwestora na działce [...], ale nie budynku o tak znacznych gabarytach przekraczających wielkością budynki występujące w sąsiedztwie. Mniejszy budynek zapewniłby skarżącemu trochę słońca na działce i umożliwiłby organizację na działce inwestora miejsc postojowych i placu manewrowego, potrzebnych przy budynku typu pensjonat. W zakończeniu pisma skarżący skrytykował, jako niezrozumiały zapisy z obowiązującego miejscowego planu, który wymagana aby nowo wydzielona działka pod budowę pensjonatu miała powierzchnię min. 1000 m2, natomiast nie stawia takiego wymogu "staro wydzielonym " działkom, co prowadzi do zabudowania stosunkowo małych działek dużymi budynkami pensjonatowymi. Tak niekonsekwentnie skonstruowane zapisy miejscowego planu, jak podejrzewa skarżący się skonstruowane są pod deweloperów i przynoszą bałagan sprzyjający korupcji.