Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Iwona Niżnik-Dobosz Sędziowie: WSA Agnieszka Nawara-Dubiel WSA Beata Łomnicka (spr.) Protokolant: starszy sekretarz sądowy Katarzyna Zbylut po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 lutego 2018 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Bochni na uchwałę Nr XXXII/253/13 Rady Gminy Łapanów z dnia 25 października 2013 r., w sprawie zatwierdzenia taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzenie ścieków oraz uchwalenia dopłaty do niektórych grup taryfowych za usługi zbiorowego odprowadzenia ścieków stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w zakresie § 1. ust. 7 i § 2. ust. 3.
Prokurator Rejonowy w Bochni wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na uchwałę Rady Gminy Łapanów z dnia 25.10. 2013 r. Nr XXXII/253/13 w sprawie: zatwierdzenia taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzenia ścieków oraz uchwalenia dopłaty do niektórych grup taryfowych za usługi zbiorowego odprowadzenia ścieków - w części dotyczącej § 1 ust. 7 i § 2 ust. 3 stanowiących o opłacie odbiorowej pobieranej z tytułu kosztów przeprowadzenia prób technicznych przyłącza wybudowanego przez odbiorcę usług. W skardze zarzucono naruszenie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z poz. zm.) i art. 24 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. Nr 72, poz. 747 z późn. zm.), poprzez uznanie, że przepisy te stanowią w rzeczywistości podstawę prawną nałożenia na mieszkańców w drodze uchwały Rady Gminy obowiązku ponoszenia opłat za przyłączenie do sieci wodociągowo kanalizacyjnej.
Prokurator wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały w zaskarżonej części tj. w zakresie § 1 ust. 7 i § 2 ust. 3 uchwały.
Uzasadniając skargę podniesiono, że powołane w uchwale jako jej podstawa prawna przepisy nie mogą stanowić podstawy do nałożenia w drodze uchwały Rady Gminy obowiązku uiszczenia stosownej opłaty jako kosztu przyłączenia do sieci wodociągowej, na który składają się koszty przeprowadzenia prób technicznych przyłącza wybudowanego przez odbiorcę.
Podkreślono, że zaskarżona uchwała jest aktem prawa miejscowego. W polskim systemie prawnym żaden przepis nic daje gminie uprawnień do ogólnego wprowadzania opat w drodze regulacji prawnych powszechnie obowiązujących. Przepisem takim nie może być art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym oraz art. 24 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu. Przepisy te są regulacją prawa ustrojowego, ustalają zakres działania organów gminy, określają w sposób ogólny zadania publiczne, których wykonanie należy do wójta. W żadnym zatem przypadku cytowany artykuł nie może być postawą do stanowienia aktów powszechnie obowiązujących na terenie gminy.
Opłaty przewidziane zaskarżoną uchwalą miały cechy jednostronnie narzuconej mieszkańcom daniny publicznej i jakkolwiek nie miały cech świadczenia podatkowego, to jednak były wymuszone obowiązującymi standardami życia (tzw. przymus życiowy), a nadto obowiązkiem prawnym wynikającym z art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 13 września 1996r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. Nr 132 poz. 662 z późn. zm) - podłączenia nieruchomości do istniejącej sieci kanalizacyjnej.
Sprzeczność uchwały Rady Gminy z prawem materialnym wynika już w pierwszej kolejności z treści art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z którym ciężary i świadczenia publiczne do których ponoszenia zobowiązany jest każdy obywatel - powinny być przewidziane w ustawie.