Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mirosław Bator Sędziowie: WSA Małgorzata Łoboz (spr.) WSA Agnieszka Nawara-Dubiel Protokolant: st. sekr. sąd. Dorota Solarz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 marca 2018 r. sprawy ze skargi Wspólnoty Gruntowej wsi G. na decyzję Wojewody [...] z dnia 9 października 2017 r., znak: [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie odmowy wydania decyzji uznającej, że nieruchomości gruntowe stanowią wspólnotę gruntową skargę oddala.
Wnioskiem z dnia 21 marca 2016 r. W. C. wystąpił w imieniu Wspólnoty Gruntowej wsi G. o wydanie decyzji administracyjnej uznającej wspólne posiadanie gruntów leśnych położonych w O., oznaczonych jako działki ewid. nr [...] i [...]. Do wniosku dołączył: kserokopie dokumentów z 1840 r., wykaz uprawnionych gospodarzy gruntowych z 1871 r., wypis z rejestru gruntów, aktualny spis udziałowców, statut spółki dla zagospodarowania wspólnoty, oraz pismo Archiwum Narodowego w K. z dnia 8 marca 2016 r.
We wniosku wskazał, że CK Komisja Krajowa wykupu i regulacji ciężarów gruntowych około 1870 r. wydzieliła przedmiotowy grunt dla wspólnoty gruntowej w G.. Podkreślił, że grunty leśne w O. wspólnota użytkuje od 1873 r., kiedy to władze austriackie dokonywały zniesienia serwitutów na terenie Galicji. CK Komisja Krajowa do spraw wykupu i regulacji gruntów we Lwowie wydzieliła dla wspólnoty gruntowej G. przedmiotowy grunt. Od tego okresu las jest w posiadaniu i użytkowaniu przez wspólnotę, a rozliczenie i sprawozdania z gospodarowania tym lasem były składane corocznie podczas zebrań wiejskich. Poinformował również, że Wspólnota z G. otrzymała w 1965 r. decyzję administracyjną znak: [...] wydaną przez Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w N. T., która dotyczyła parceli nr [...] o pow. 29,16ha z podaną ilością 248 uprawnionych.
Pomimo poszukiwań w archiwach, urzędach i wśród członków wspólnoty nie została odnaleziona ww. decyzja.
Starosta [...] decyzją nr [...] z dnia 8 grudnia 2016 r. znak: [...] na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2, art. 8a ust. 1 i 4, art. 8b ustawy z dnia 29 czerwca 1963r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych (t.j. Dz.U. z 2016r., poz.703), oraz art. 16 § 1, art.104, art.107 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2016r., poz. 23 z późn. zm., dalej jako: "k.p.a."), orzekł o odmowie wydania decyzji administracyjnej w sprawie uznania, że nieruchomości gruntowe położone w miejscowości O., gmina N. T. oznaczone jako działka ewid. nr [...] o powierzchni 29,1605ha, stanowią Wspólnotę Gruntową wsi G..
W uzasadnieniu organ I instancji stwierdził, że z pozyskanych przez niego dokumentów wynika, że Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w N. T. wydało decyzję z dnia 4 grudnia 1965 r. nr [...], na podstawie której uznano Wspólnotę Gruntową wsi G. do gruntów o powierzchni 29,16 ha stanowiących parcelę gruntową nr [...], łącznie z ilością 248 osób uprawnionych jako jej udziałowców. Jakkolwiek egzemplarza ww. orzeczenia nie udało się odnaleźć, to o fakcie jego wydania świadczy treść innych zgromadzonych dokumentów. Tym samym mając na uwadze zasadę trwałości decyzji administracyjnych, brak było podstaw do pozytywnego rozpatrzenia złożonego wniosku.
W ocenie Starosty [...] nie jest możliwe ponowne wydanie decyzji w zakresie ustalenia, że dz. ewid. nr [...] stanowi wspólnotę, ponieważ decyzja w tej sprawie została już wydana, a sam fakt, że decyzja zaginęła nie uzasadnia możliwości ponownego jej wydania. W przypadku kiedy już raz rozstrzygnięto ostateczną decyzją o danej sprawie, ma miejsce ochrona powagi rzeczy osądzonej, która powoduje niedopuszczalność ponownego prowadzenia postępowania w tej sprawie. Zgodnie bowiem z art. 156 § 1 pkt 3 Kpa niedopuszczalnym jest ponowne orzekanie w sprawie zakończonej już ostateczną decyzją i gdyby organ administracyjny prowadził sprawę ponownie, to wówczas wystąpiłaby wada uzasadniająca stwierdzenie nieważności tej drugiej decyzji.