Sprawa ze skargi na uchwałę Nr XX.176.2016 Rady Miejskiej w Makowie Podhalańskim w sprawie: zatwierdzenia taryf opłat netto za wodę pobieraną z urządzeń zaopatrzenia w wodę miasta i gminy oraz za odbiór ścieków wprowadzanych do urządzeń kanalizacyjnych na terenie miasta i gminy Maków Podhalański dla Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego Eko-Skawa Spółka z o.o. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części tj. w zakresie § 6.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Beata Łomnicka Sędziowie : WSA Krystyna Daniel (spr.) WSA Agnieszka Nawara-Dubiel Protokolant : Katarzyna Krawczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lutego 2018 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Suchej Beskidzkiej na uchwałę Nr XX.176.2016 Rady Miejskiej w Makowie Podhalańskim z dnia 16 listopada 2016 r. w sprawie: zatwierdzenia taryf opłat netto za wodę pobieraną z urządzeń zaopatrzenia w wodę miasta i gminy oraz za odbiór ścieków wprowadzanych do urządzeń kanalizacyjnych na terenie miasta i gminy Maków Podhalański dla Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego Eko-Skawa Spółka z o.o. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części tj. w zakresie § 6.

Uzasadnienie strona 1/5

Prokurator Rejonowy w Suchej Beskidzkiej wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na uchwałę Rady Miejskiej w Makowie Podhalańskim nr XX. 176.2016 z 16 listopada 2016 r. w sprawie zatwierdzenia taryf dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków na terenie miasta i gminy Maków Podhalański dla Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego Eko-Skawa sp. z o.o. Uchwale tej zarzucił naruszenie art. 7 ust. 1 pkt 3, art. 18 ust. 2 pkt 15 i art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1998 roku o samorządzie gminnym (Dz.U.2001.142.1591). Wskazując na powyższe i powołując się na przepis art. 147 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w całości.

Uzasadniając skargę wskazał, że w § 6 zaskarżonej uchwały, zawarto zapis o ustaleniu stawki opłaty za przyłączenie do urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych, w następujących wysokościach: 76,61 zł netto + należny podatek VAT 23% za przyłączenie do urządzeń wodociągowych będących w posiadaniu przedsiębiorstwa (odbiór przyłącza wodociągowego), 76,61 zł netto + należny podatek VAT 23% za przyłączenie do urządzeń kanalizacyjnych będących w posiadaniu przedsiębiorstwa (odbiór przyłącza wodociągowego).

Jako podstawę powyższej uchwały powołano przepis art. 18 ust. 1 oraz art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym oraz art. 24 ustawy z 7 czerwca 2001 roku o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków.

Zdaniem skarżącego, zaskarżona uchwała jest aktem prawa miejscowego, bowiem nosi znamiona normy generalnej i abstrakcyjnej, dotyczy sprawy publicznej o znaczeniu lokalnym i została wydana na podstawie upoważnienia ustawowego. Akty prawa miejscowego nie mogą przekraczać upoważnień ustawowych.

W § 6 zaskarżonej uchwały, zawarto zapis zobowiązujący użytkownika dokonującego przyłącza do gminnej sieci wodociągowej do dokonania stosownej opłaty. Rada Miejska uchwalając powyższą opłatę przekroczyła delegację ustawową do stanowienia takiej daniny, albowiem w polskim systemie prawnym żaden przepis nie daje gminie uprawnień do ogólnego wprowadzania opłat w drodze regulacji prawnych powszechnie obowiązujących. Przepisami takimi nie są powołane w uchwale przepisy. Powyższe uzasadnia wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 9 października 2012 roku, sygn. II SA/Kr 921/12, a także wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 26 września 2012 roku, sygn. IV SA/Po 587/12.

Niewątpliwie warunkiem koniecznym do nakładania na obywateli jakichkolwiek obowiązków, w tym opłat, jest upoważnienie ustawowe, o czym mówi art. 84 Konstytucji RP. W obowiązującym systemie prawnym nie istnieje podstawa prawna dla organu stanowiącego jednostek samorządu terytorialnego do wprowadzania opłat za podłączenie do siec, wodociągowej. Zdaniem skarżącego wystąpienie ze skargą jest zasadne, albowiem przedmiotowa uchwała, w całości jako akt prawa miejscowego, wydana została bez podstawy prawnej.

Strona 1/5