Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wojciech Jakimowicz (spr.) Sędziowie: NSA Izabela Dobosz AWSA Janusz Kasprzycki Protokolant: Teresa Jamróz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 kwietnia 2008 r. sprawy ze skargi "[...]" S.A. w K. na uchwałę Rady Gminy Z. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podwyższenia opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste skargę oddala.
"[...]" S.A. z siedzibą w [...] złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na uchwałę Rady Gminy [...] nr [...] z dnia [...]1995 r. w sprawie podwyższenia opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste gruntu przeznaczonego w planie zagospodarowania przestrzennego gminy pod działalność handlową, usługową, gospodarczą w wysokości 20% ceny, wnosząc o stwierdzenie nieważności tej uchwały oraz o zasądzenie kosztów postępowania.
Strona skarżąca zarzuciła rażące naruszenie przepisów prawa materialnego oraz proceduralnego, tj.
- art. 7, art. 32 ust. 1 i 2 oraz art. 64 ust 2 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej poprzez naruszenie zasady poprawnej legislacji, będącej integralną częścią zasady praworządności, zasady równości podmiotów wobec prawa oraz zasady równej dla wszystkich ochrony prawnej własności i innych praw majątkowych,
- art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym poprzez wydanie aktu prawa miejscowego sprzecznego z przepisami prawa,
- art. 76 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami poprzez ustalenie opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego gruntu w wysokości 20% ceny nieruchomości,
- art. 2 ust. w zw. z art. 13 pkt 2 oraz art. 28b ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 449) poprzez nieopublikowanie w Wojewódzkim Dzienniku Urzędowym oraz na stronach internetowych Biuletynu Informacji Publicznej Gminy [...] aktu prawa miejscowego.
W uzasadnieniu skargi wskazano, że firma pod nazwą "[...]" S.A. z siedzibą w [...] przy ul. [...] jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości składającej się z działki ewidencyjnej nr [...]o pow. [...] ha obr. [...], objętej księgą wieczystą Nr [...]
Uchwała Rady Gminy [...] Nr [...] z dnia [...] 1995r. w sprawie podwyższenia opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste gruntu stanowi w ocenie strony skarżącej naruszenie konstytucyjnej zasady działania organów władzy publicznej na podstawie i w granicach prawa, ponieważ w sposób dowolny kształtuje wysokość opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste, co stanowi niewątpliwie naruszenie obowiązującego prawa. Podniesiono, że ustawodawca zezwalając organom gminy na pobieranie opłat rocznych za użytkowanie wieczyste gruntów wykorzystywanych na określony cel wskazał granice, w jakich może nastąpić ustalenie tej opłaty (tj. w wysokości 0,3 %, 1% i 3% ceny), umożliwił jednocześnie zastosowanie podwyższonej stawki opłaty rocznej w odniesieniu do gruntu obciążonego stawką 3%.
W ocenie skarżącego podwyższenie, jak i obniżka stawki opłaty rocznej nie mogą abstrahować od funkcji, jaką ustawodawca przypisał temu instrumentowi prawnemu. Opłata roczna stanowi swoisty rodzaj czynszu dla właściciela za korzystanie z jego własności, a obowiązek jej wnoszenia wynika z potrzeby zapewnienia właścicielowi godziwego wynagrodzenia, a nie zapłaty całej ceny nieruchomości w stosunkowo krótkim czasie. Wprawdzie obowiązujący w dacie wydania uchwały przepis art. 40 ust. 3 wyżej wymienionej ustawy nie zakreślał górnej granicy dla podwyższenia opłaty rocznej w drodze uchwały rady gminy, niemniej jednak należy mieć na względzie całokształt przepisów o użytkowaniu wieczystym, cenie gruntu i opłatach. Skoro ustawodawca określił wysokość pierwszej opłaty za oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste w wysokości od 15% do 25% ceny, to wysokość podwyższonej opłaty rocznej nie powinna przekraczać progu 15%, bowiem zaciera to różnicę między opłatą roczną, jako świadczeniem okresowym, a pierwszą opłatą.