Spór w niniejszej sprawie sprowadza się w istocie do rozstrzygnięcia, czy osobom trzecim (np. dzierżawcom) korzystającym z nieruchomości stanowiącej przedmiot trwałego zarządu przysługuje status strony w postępowaniu administracyjnym dotyczącym wygaszenia trwałego zarządu. Sąd w składzie orzekającym w niniejszej sprawie, stoi na stanowisku, że taki podmiot posiada interes prawny w opisanym wyżej postępowaniu. Tożsamy pogląd został przedstawiony w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 6 marca 2016 r., sygn. akt II SA/Kr 1545/16.
Uregulowania prawne mające znaczenie w sprawie to przede wszystkim art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz art. 47 ust. 2 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2014 r., poz. 518 ze zm.). Zgodnie z pierwszym przepisem jednostka organizacyjna na rzecz której ustanowiono trwały zarząd ma prawo oddania nieruchomości lub jej części w najem, dzierżawę albo użyczenie (...). Wygaśnięcie trwałego zarządu jest równoznaczne z wypowiedzeniem umów najmu, dzierżawy lub użyczenia z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, jeżeli nieruchomość, w stosunku do której wygasł trwały zarząd, była wynajęta, wydzierżawiona lub użyczona (art. 46 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami). Z kolei stosownie do art. 47 ust. 2 ugn - powołanego w podstawie prawnej decyzji z 24 lipca 2015 r. - właściwy organ wydaje decyzję o wygaśnięciu trwałego zarządu, na wniosek jednostki organizacyjnej, po uzyskaniu możliwości zagospodarowania nieruchomości, w ciągu 18 miesięcy od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1 tj. wniosku o wydanie decyzji o wygaśnięciu tego zarządu do całej nieruchomości lub jej części, jeżeli stała się dla niej zbędna.
W orzecznictwie sądów administracyjnych zarysowały się dwa odmienne stanowiska odnośnie tego, czy podmiotom wymienionym w art. 43 ust. 1 pkt 3 ugn przysługuje interes prawny w postępowaniu dotyczącym wygaśnięcia prawa trwałego zarządu na wniosek uprawnionej jednostki organizacyjnej.
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 25 stycznia 2008 r., sygn. I OSK 1995/06, przyjął, że dzierżawca nie jest stroną postępowania administracyjnego, zakładając, że skutek wypowiedzenia umowy dzierżawy występuje z mocy samego prawa, a nie z mocy decyzji. Taki pogląd został podzielony również przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 24 sierpnia 2010 r., sygn. I OSK 1405/09.
Sąd przychyla się jednak do odmiennego stanowiska zaprezentowanego np. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 28 kwietnia 2011 r., sygn. akt I OSK 1843/10 w którym sąd stwierdził, że "wygaśnięcie trwałego zarządu nieruchomością ma niewątpliwy wpływ na sferę praw i obowiązków dzierżawcy nieruchomości oddanej w trwały zarząd i zgodnie z brzmieniem art. 28 K.p.a. postępowanie takie dotyczy również interesu prawnego dzierżawcy, co z kolei prowadzi do konieczności uznania go za stronę takiego postępowania administracyjnego". Taki pogląd dominuje również w doktrynie (por. Bończak-Kucharczyk Ewa, Ustawa o gospodarce nieruchomościami. Komentarz; opublikowano: LEX/el. 2017, Klat-Górska Elżbieta, Klat-Wertelecka Lidia, Ustawa o gospodarce nieruchomościami. Komentarz, opublikowano: LEX 2015). Sąd uznał zatem, że wygaszenie trwałego zarządu bezsprzecznie oddziałuje na sferę prawną dotychczasowego dzierżawcy. Artykuł 28 kpa definiuje stronę postępowania, stanowiąc że stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek. Powołany przepis w związku z art. 46 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami przesądza o interesie prawnym strony skarżącej.
W świetle powyższych wywodów należy stwierdzić, że [....] S.A. w Z. przysługiwał status strony w postępowaniu zakończonym decyzją Starosty [....] z 24 lipca 2015 r. znak: [....] , stanowiącą o wygaszeniu prawa trwałego zarządu przysługującego [....] Parkowi Narodowemu w Z. , w odniesieniu do udziału 567774856428330204/68273862019292200 części prawa własności Skarbu Państwa, w stosunku do nieruchomości położonej w Z. , ozn. jako działki ewid. nr nr [....] [....] [....] , obr. [....] o łącznej powierzchni. 202,8135 ha, obj. księgą wieczystą [....] . Konsekwencją powyższego jest spełnienie przesłanki określonej w art. 145 § 1 pkt 4 kpa uzasadniającej wznowienie postępowania w tej sprawie.
Przy ponownym rozpoznaniu sprawy organy uwzględnią powyższe rozważania oraz dokonaną ocenę prawną, które stanowią jednocześnie wskazania co do dalszego postępowania.
W tym stanie rzeczy Sąd na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit c ppsa orzekł jak sentencji. O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 200 ppsa.