Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Elżbieta Kremer Sędziowie WSA Dorota Dąbek spr. AWSA Kazimierz Bandarzewski Protokolant Urszula Ogrodzińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 września 2006 r. sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa [...] " [...]" Sp.z.o.o w [...] na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w [...] z dnia 14 lipca 2003 r nr : [...] w przedmiocie zapewnienia prawidłowego znakowania i wprowadzenia do obrotu kosmetyków I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji , II. orzeka , że uchylone decyzje nie mogą być wykonane , III. zasądza od Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w [...] na rzecz skarżącego kwotę [...] zł ( [...]) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
wyroku z dnia 5 września 2006r.
Decyzją z dnia 14 lipca 2003r. nr [...], Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w [...] utrzymał w mocy decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w [...] z dnia [...] .05.2003r. nakazującą Przedsiębiorstwu [...] "[...]" sp. z o.o. w [...] zapewnienie prawidłowego oznakowania produkowanych i wprowadzanych do obrotu kosmetyków, tj. [...] i [...]. W podstawie prawnej tej decyzji powołano się na art. 12 ust. 2 w związku z art. 37 ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz art. 138 §1 pkt 1 kpa. W uzasadnieniu wskazano, że umieszczane na opakowaniach przedmiotowych kosmetyków informacje o działaniu leczniczym przedmiotowych kosmetyków naruszają art. 2 ust. 1 Ustawy o kosmetykach. Opisane efekty powinny być bowiem udokumentowane badaniami klinicznymi, a preparaty wskazujące na zastosowanie w celach leczniczych powinny być zarejestrowane jako środki farmaceutyczne, a nie jako kosmetyki.
W skardze na tę decyzję Przedsiębiorstwo [...] "[...]" sp. z o.o. w [...] zakwestionował zasadność nałożonych na niego obowiązków oraz zarzucił niewłaściwość organu wydającego zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji. Powołując się na treść art. 13 ust. 1 ustawy o kosmetykach w związku z art. 1, art. 2, art. 4 i art. 27 ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz art. 3 ustawy o Inspekcji Handlowej, wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji i decyzji organu I instancji jako wydanych z naruszeniem przepisów o właściwości. Skarżący zarzucił też naruszenie procedury administracyjnej poprzez brak możliwości zapoznania się strony z dowodem (opinią PZH).
W odpowiedzi na skargę organ administracyjny wniósł o jej oddalenie, powołując się na argumenty zawarte w uzasadnieniu decyzji. Odnosząc się do zarzutu niewłaściwości organu stwierdzono, że właściwość Państwowej Inspekcji Sanitarnej w zakresie warunków zdrowotnych produkcji i obrotu kosmetykami a w szczególności kontrola przestrzegania przepisów określających wymagania higieniczne i zdrowotne wynika z zadań Państwowej Inspekcji Sanitarnej określonych w art. 4 ust. 1 pkt 4 ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz art. 13 ust. 1 ustawy o kosmetykach.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje :
Zgodnie z treścią art. 97 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1271), sprawy w których skargi zostały wniesione do Naczelnego Sądu Administracyjnego przed dniem 1 stycznia 2004r. i postępowanie nie zostało zakończone, podlegają rozpoznaniu przez właściwe wojewódzkie sądy administracyjne na podstawie przepisów ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skarga w niniejszej sprawie została złożona w 2003r., a więc przed dniem 1 stycznia 2004r., podlega więc rozpoznaniu zgodnie z wyżej wskazaną zasadą.
W ocenie Sądu podniesione w skardze zarzuty co do niewłaściwości organu są uzasadnione. Zaskarżona decyzja została wydana przez organy inspekcji sanitarnej i dotyczy oznakowania kosmetyków. W ustawie o Państwowej Inspekcji Sanitarnej przewidziano, że do jej zakresu działania należy m.in. kontrola przestrzegania przepisów określających wymagania higieniczne i zdrowotne dotyczące "warunków zdrowotnych produkcji i obrotu kosmetykami". Ta ogólna kompetencja organów Inspekcji Sanitarnej została uszczegółowiona w przepisie mającym charakter lex specialis. Z treści art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 30 marca 2001r. o kosmetykach (Dz.U. nr 41, poz. 473 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym w dniu wydawania zaskarżonej decyzji wynikało mianowicie, że "Nadzór nad przestrzeganiem przepisów ustawy sprawuje na zasadach i w trybie określonym w odrębnych przepisach Inspekcja Sanitarna i Inspekcja Handlowa w zakresie znakowania, zafałszowań i prawidłowości obrotu". Z przepisu tego wynikał zatem podział kompetencji pomiędzy dwa organy sprawujące nadzór nad przestrzeganiem przepisów ustawy o kosmetykach, tj. pomiędzy Inspekcję Sanitarną i Inspekcję Handlową. Samo sformułowanie ustawowe zasad dotyczących tego podziału kompetencji nie było może najszczęśliwiej skonstruowane z powodu niefortunnego szyku wyrazów, niemniej jednak odczytać z niego należało zasadę, że w zakresie znakowania, zafałszowań i prawidłowości obrotu właściwa jest Inspekcja Handlowa, natomiast w pozostałym zakresie nadzór sprawują organy Inspekcji Sanitarnej na zasadach i w trybie określonym w odrębnych w odrębnych przepisach, a więc zwłaszcza w ustawie o Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Powyższy sposób interpretacji potwierdza też aktualne brzmienie cytowanego przepisu, w którym przestawiony został szyk wyrazów po to, aby zasada w nim uregulowana nie budziła już żadnych wątpliwości. Po nowelizacji ustawą z dnia 30 października 2003r. (Dz.U. nr 208, poz. 2019) obowiązującą od 23 grudnia 2003r., cytowany przepis art. 13 ust. 1 ustawy o kosmetykach brzmi: "Nadzór nad przestrzeganiem przepisów ustawy sprawuje na zasadach i w trybie określonym w odrębnych przepisach Państwowa Inspekcja Sanitarna oraz w zakresie znakowania, zafałszowań i prawidłowości obrotu Inspekcja Handlowa".