Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący NSA Jan Zimmermann (spr) Sędziowie WSA Grażyna Firek WSA Ewa Rynczak Protokolant Grażyna Grzesiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 maja 2008r . sprawy ze skargi Wojewody na uchwałę Rady Miejskiej z dnia [...], nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy dla wsi : B., B., J., K., L., L., M., P., T., Z. Stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części obejmującej: § 15 ust.l pkt 3, § 15 ust. 2 pkt 5, § 15 ust. 2 pkt 7, § 17 w zakresie słów: "Wszelkie prace planistyczne wymagają uzgodnienia z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków", § 18 pkt 5, § 19 pkt 4, § 20 pkt 3, § 21 pkt 6 lit.b w zakresie słów: "i wcześniejszego uzgadniania wszelkich działań inwestycyjnych z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków, § 47 ust. 5, § 48 ust. 2 i ust. 8, § 51 w zakresie tekstu oznaczonego jako: ,,[...]", § 52 w zakresie tekstu oznaczonego jako: "[...]", § 54 w zakresie tekstu oznaczonego jako: "[...]", oraz w części obejmującej adekwatne do powyższych zapisów fragmenty rysunku planu zagospodarowania przestrzennego
Rada Miejska w T. podjęła w dniu [...] r., uchwałę Nr [...] w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy T. dla wsi: B., B., J. T., K., L., L., M. O., P. T., Z.
W dniu [...] lutego 2008 r. skargę na tę uchwałę skierował do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie Wojewoda. Wojewoda wniósł o stwierdzenie nieważności w/w uchwały w części, dotyczącej:
§ 15 ust.l pkt 3, w którym Rada zapisała" Ustala się wyprzedzające uzgadnianie wszelkich prac remontowych szczególnych form zagospodarowania szczególnych Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków",
§ 15 ust. 2 pkt 5 w brzmieniu :" umieszczanie reklam i tablic informacyjnych poza wymaganymi przez względy bezpieczeństwa i przepisy np. o ruchu drogowym) powinno podlegać każdorazowemu uzgodnieniu formy przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków",
§ 15 ust. 2 pkt 7 o treści: " Wszelkie prace remontowe, rozbudowy, przebudowy, rozbiórki, zmiany własności, zmiany funkcji i przeznaczenia obiektu wymagają zgody Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków,
§ 17 w zakresie słów: "Wszelkie prace planistyczne wymagają uzgodnienia z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków"
§ 18 pkt 5, w brzmieniu: " Projekty zmian dotyczące przekształceń obiektów zabytkowych i sposobu użytkowania terenów w tym również przekształceń terenów zabudowanych wymagają zgody Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków".
§ 19 pkt 4, o treści: " ustala się uzgadnianie działań dotyczących obiektu z
Konserwatorem Zabytków",
§ 20 pkt 3, o treści: " Wszelkie prace remontowe wymagają zgody Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków",
§ 21 pkt 6 lit.b w zakresie słów: "i wcześniejszego uzgadniania wszelkich działań inwestycyjnych z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków",
II.
§ 47 ust. 5,
§ 48 ust. 2 i ust. 8 ,
§ 51 w zakresie tekstu oznaczonego jako ,,[...], [...]",
§ 52 w zakresie tekstu oznaczonego" 107 ... [...] ..."
§ 54 w zakresie tekstu oznaczonego jako:" [...], [...], [...], [...].
Wniosek obejmuje także stwierdzenie nieważności adekwatnych do części tekstowej zapisów na rysunku planu miejscowego, stanowiących odpowiednie załączniki do uchwały. Na terenach wskazanych przez Wojewodę występują obszary bezpośredniego zagrożenia powodzią, czego skarżący nie kwestionuje, ale jednocześnie obszary te przeznaczone zostały w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną, zabudowę zagrodową, względnie zabudowę usługową. Wniesiono również o zasądzenie od strony przeciwnej na rzecz skarżącego kosztów postępowania sądowego.
W uzasadnieniu skargi Wojewoda napisał, że:
1. W szeregu w/w zapisów uchwały Rada uzależniła szereg działań od uprzedniego uzgodnienia z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków lub też uzyskania jego zgody (§ 15 ust.l pkt 3, § 15 ust. 2 pkt 5, § 15 ust. 2 pkt 7, § 17 w zd. drugie, § 18 pkt 5, § 19 pkt 4, § 20 pkt 3, § 21 pkt 6 lit.b). Wskazane zapisy w zakwestionowanym zakresie są sprzeczne z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) oraz z art. 15 ust. 2 tej ustawy i z przepisami rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ( Dz. U. Nr 164, poz. 1587), które w przepisie § 4 pkt 2 ustaliło standardy obowiązujące przy zapisywaniu ustaleń projektu planu dotyczące zasad ochrony i kształtowania ładu przestrzennego. Ustalenia te powinny zawierać określenie cech elementów zagospodarowania przestrzennego, które wymagają ochrony, określenie cech elementów zagospodarowania przestrzennego które wymagają ukształtowania lub rewaloryzacji, oraz określenie nakazów, zakazów, dopuszczeń i ograniczeń w zagospodarowaniu terenu. Wszystkie normy dotyczące zasad ochrony krajobrazu kulturowego, dziedzictwa kulturowego, zabytków oraz dóbr kultury współczesnej winny znaleźć odzwierciedlenie w miejscowym planie. Niedopuszczalne jest takie działanie Rady, które prowadzi do zamieszczenia w treści planu miejscowego przepisów uzależniających podejmowanie czynności od przyszłych decyzji (wyrażenia zgody) przez inny organ w odniesieniu do obszaru objętego planem miejscowym. Zamieszczanie w treści planu norm otwartych, odsyłających do odrębnych i nie przewidzianych przepisami prawa procedur i uzależniających realizację ustaleń planu od uzyskania dodatkowych wymogów w postaci opinii, czy uzgodnień jest nieprawidłowe z punktu widzenia obowiązującego porządku prawnego i powoduje, że zamieszczone w planie normy prawa materialnego stają się w ten sposób niedookreślone, stanowiące o dowolnej interpretacji i rozszerzającym stosowaniu przepisów ustawowych. Tego rodzaju czynności uzależniające realizację ustaleń planu miejscowego od przyszłych uzgodnień oraz na warunkach określonych przez inne organy winny być podejmowane na etapie konstruowania projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a nie po jego uchwaleniu, gdyż zgodnie z art. 20 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568 ze zm.) to projekty i zmiany planu zagospodarowania przestrzennego podlegają uzgodnieniu z wojewódzkim konserwatorem zabytków. Sam plan natomiast winien zawierać w swej treści wyłącznie normy o charakterze materialno-prawnym i ściśle określone. Nadto Rada wprowadzając takie regulacje umożliwia Wojewódzkiemu Konserwatorowi Zabytków decydowanie o ostatecznym zagospodarowaniu terenu objętego planem, po jego uchwaleniu, co należy uznać za niezgodne z prawem.