Pełnomocnik organu równocześnie wyjaśnił, k. 492, że wniosek A. S. nie był procedowany, ponieważ - jak wynika z pism Wójta Gminy - nieruchomości przeznaczone do dzierżawy w przeważającej większości nie miały dostępu do drogi publicznej, a dostęp do nich możliwy był tylko po działkach T. M.. W związku z powyższym Gmina nie była w stanie zapewnić dostępu do tych działek i oddać ich w posiadanie innym osobom. Zawarcie w takim stanie faktycznym umowy było obiektywnie niemożliwe, ponieważ wydzierżawiający nie był w stanie oddać dzierżawcy rzeczy do używania i pobierania pożytków, zgodnie z art. 693 § 1 K.c. Taka umowa byłaby nieważna, a poza tym mogłaby spowodować powstanie roszczeń odszkodowawczych dzierżawcy względem Gminy.
Z oświadczenia pełnomocnika organu k. 518v, wynika, że na dzień podjęcia zaskarżonej uchwały nie doszło do zamiany gruntów pomiędzy T. M., będącym właścicielem niektórych działek leżących pod drogą wokół zalewu, a Gminą. Do takiej zamiany doszło później, w roku 2020.
Zdaniem Sądu zaskarżona uchwała została podjęta zgodnie z prawem.
Jej podstawą prawną był art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a) u.s.g. oraz art. 37 ust. 4 u.g.n. w związku z § 2 ust. 1 pkt 6 i 10 oraz art. 12 ust. 2 Uchwały Nr [...] Rady Gminy L. z dnia 28 października 2004r. w sprawie określenia zasad gospodarowania nieruchomościami stanowiącymi własność Gminy L. (DZ .U.Woj. [...].).
Zgodnie z art. 37 ust. 4 u.g.n. zawarcie umów użytkowania, najmu lub dzierżawy na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub na czas nieoznaczony następuje w drodze przetargu. Wojewoda albo odpowiednia rada lub sejmik mogą wyrazić zgodę na odstąpienie od obowiązku przetargowego trybu zawarcia tych umów i taką uchwałę Rada Gminy podjęła.
Zaskarżona uchwała nie zawierała pisemnego uzasadnienia, lecz z żadnego przepisu ustawy ustrojowej samorządu gminnego ani też ustawy o gospodarce nieruchomościami nie wynika obowiązek uzasadniania przez radę gminy uchwał w przedmiocie odstąpienia od trybu przetargowego dzierżawy gruntów gminnych.
Analiza całej dokumentacji zgromadzonej w procedurze uchwałodawczej i stanowisk stron niniejszego postępowania pozwoliła jednakże Sądowi odtworzyć motywy działania uchwałodawcy, co zostało wskazane powyżej, i stwierdzić, że zaskarżony akt został podjęty na podstawie i w granicach prawa oraz w uzasadnionych okolicznościach. Sąd nie dopatrzył się też naruszenia poszanowania zasady równości w stosunku do skarżącego.
Wniosek A. S. nie był przedstawiony na sesji jako konkurencyjny, gdyż nieruchomości przeznaczone do dzierżawy w większości nie miały dostępu do drogi publicznej, a dostęp do nich możliwy był tylko po działkach T. M., więc Gmina nie była w stanie zapewnić dostępu do tych działek i oddać ich w posiadanie innym osobom.
Ponieważ kontrola sądu administracyjnego wobec zaskarżonej uchwały nie dotyczyła celowości ani słuszności i ograniczyła się jedynie do badania zgodności z prawem, w tym przestrzegania procedury, a wynik tej kontroli jest pozytywny, zatem Sąd oddalił skargę, o czym - na podstawie art. 151 P.p.s.a. - orzeczono jak w sentencji wyroku.