Sprawa ze skargi T. W. na orzeczenie dyscyplinarne Dyrektora Izby Celnej w przedmiocie odpowiedzialności dyscyplinarnej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący : Sędzia NSA - del Piotr Lechowski Sędziowie WSA Halina Jakubiec (spr.) NSA - del. Wiesław Kisiel Protokolant : Urszula Ogrodzińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 marca 2004 r. sprawy ze skargi T. W. na orzeczenie dyscyplinarne Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia 27 maja 2003r. Nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności dyscyplinarnej I. uchyla zaskarżone orzeczenie dyscyplinarne oraz poprzedzające je orzeczenie dyscyplinarne organu I instancji, II. orzeka, że do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku uchylone orzeczenia dyscyplinarne w całości nie mogą być wykonane, III. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w [...] na rzecz skarżącego T. W. kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie strona 1/3

UZASDNIENIE

Powołując się na przepis art. 437§ 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997r. kodeks postępowania karnego - Dz. U. Nr 89 poz. 555 z późn. zm. (kpk) oraz art. 32 ust. 1 pkt 2 i 5, art. 36 i art. 79 ustawy z dnia 24 lipca 1999r. o Służbie Celnej - Dz. U. Nr 72 poz. 802 z późn. zm. - Dyrektor Izby Celnej w [...] zmienił orzeczenie dyscyplinarne Naczelnika Urzędu Celnego II w [...] dotyczące uznania dyspozytora celnego T. W. winnym naruszenia obowiązków służbowych polegających na niewykonaniu polecenia przełożonego w przedmiocie przygotowania pisma zawierającego uwagi do systemu [...], pomijaniu drogi służbowej w trakcie prowadzonych spraw karnych oraz składaniu skargi na bezpośredniego przełożonego. Modyfikacja dotyczyła wyłącznie orzeczenia o karze, a mianowicie w miejsce "wymierzam karę dyscyplinarną określoną w art. 63 ust. 1 pkt 3 ustawy o Służbie Celnej tj. karę nagany z ostrzeżeniem" Dyrektor Izby Celnej w [...] orzekł "wymierzam karę dyscyplinarną określoną w art. 63 ust. 1 pkt 2 ustawy o Służbie Celnej, tj. karę nagany".

W uzasadnieniu decyzji Dyrektor Izby Celnej dokonał szczegółowej analizy wynikającego z akt sprawy stanu faktycznego stwierdzając, że zgromadzony materiał dowodowy potwierdza fakt niewykonania przez T. W. polecenia służbowego skierowanego do niego przez bezpośrednią przełożoną A. C. dotyczącego przygotowania pisma o funkcjonowaniu systemu [...] . Jako potwierdzony zeznaniami świadków uznał zarzut pomijania drogi służbowej, co wyrażało się jak wynika z akt i uzasadnienia orzeczenia pierwszej instancji, uzgadnianiem w toku prowadzenia niektórych spraw karnych skarbowych sposobu wykonywania obowiązków służbowych z Naczelnikiem lub Zastępcą Naczelnika z pominięciem w kontrolach służbowych osoby A. C., będącej bezpośrednią przełożoną T. W.. Natomiast za bezzasadny uznany został zarzut składania skargi na bezpośrednią przełożoną, gdyż zdaniem Dyrektora brak jest podstawy prawnej do zakwalifikowania skargi na przełożonego jako wykroczenia dyscyplinarnego.

W skardze na decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] T. W. domagał się stwierdzenia nieważności orzeczeń dyscyplinarnych i ich uchylenia. Zdaniem skarżącego doszło do naruszenia podstawowych zasad wynikających z Kodeksu postępowania karnego, którego przepisy na mocy art. 79 ustawy o Służbie Celnej stosuje się odpowiednio w postępowaniu dyscyplinarnym. W szczególności doszło do koncentracji ról świadka, oskarżyciela oraz osoby wydającej orzeczenie dyscyplinarne w pierwszej instancji, gdyż Naczelnik Urzędu Celnego II w [...] B. P. wyznaczając rzecznika dyscyplinarnego polecił mu wniesienie oskarżenia, a jako Naczelnik był tą osobą do której między innymi zwracał się narażając się na zarzut pomijania drogi służbowej i tym samym był świadkiem popełnienia zarzucanego mu w postępowaniu dyscyplinarnym czynu. Równocześnie był osobą pokrzywdzoną - tj. pominiętą jako przełożony - w kontaktach skarżącego z byłym przełożonym R. T. do którego w rozmowie telefonicznej skarżący zwrócił o pomoc i radę w rozwiązaniu problemów związanych z trudną jego zdaniem współpracą z bezpośrednią przełożoną A. C..

Strona 1/3