Skoro ustawodawca uznaje za jednakowo przydatne do utrzymania czystości i porządku przez właścicieli nieruchomości przyłączenie nieruchomości do sieci kanalizacyjnej oraz wyposażenie jej w przydomową oczyszczalnię ścieków spełniającą wymagania określone w przepisach odrębnych, to nie sposób nie pozostawić właścicielowi nieruchomości wolnego wyboru pomiędzy tymi sposobami odprowadzania ścieków. Właściciel nieruchomości jest bowiem najbardziej odpowiednim podmiotem do oceny, który z równoważnych sposobów wykonania nałożonego na niego obowiązku zapewnienia odprowadzania ścieków z nieruchomości jest najmniej uciążliwy. Nad prawem właściciela nieruchomości wyboru najmniej uciążliwego sposobu wykonania obowiązku zapewnienia odprowadzania ścieków z nieruchomości nie może przeważyć potrzeba ewentualnej ochrony interesów finansowych gminy lub przedsiębiorstwa wodno-kanalizacyjnego (zob. II OSK [...]; II SA/Łd [...]).
Niezalenie od powyższego podniesiono, że zgodnie z art. 5 ust. 7 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, w przypadku stwierdzenia niewykonania obowiązków, o których mowa w art. 5 ust. 1-4 w/w ustawy - wójt (burmistrz, prezydent miasta) wydaje decyzję nakazującą wykonanie obowiązku. Wykonanie tej decyzji, stosownie do treści art. 5 ust. 9 podlega egzekucji w trybie przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Przepisy ww. ustawy nie zawierają jednak regulacji uprawniającej do określenia terminu wykonania nałożonego obowiązku. Również art. 15 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji takiej podstawy prawnej nie zawiera. Jeżeli przepisy nie przewidują działania administracji, oznacza to, iż nie może ona działać w sposób legalny. Wynika to z zasady praworządności - art. 6 i 7 k.p.a.
Z powyższego wedle strony wynika, że decyzja Burmistrza [...] z dnia 21 grudnia 2015 r. z uwagi na wskazanie terminu wykonania obowiązku przyłączenia sieci komunikacyjnej wydana została bez podstawy prawnej. Okoliczność ta wyczerpuje z kolei przesłankę, o której mowa w art. 156 §1 pkt 2 kpa.
Decyzją z dnia 24 stycznia 2018 r. ([...]) na podstawie art. 158 §1 w zw. z art. 157 i art. 156 §1 pkt 2 kpa art. 5 ust. 1 pkt t2, ust. 7 i ust. 9 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2013 r, poz. 1399) Samorządowe Kolegium Odwoławcze odmówiło stwierdzenia nieważności decyzji Burmistrza [...] z dnia 21 grudnia 2015 r.
Organ odwoławczy przedstawił dotychczasowy przebieg postępowania oraz podał, co następuje:
O rażącym naruszeniu prawa można mówić wyłącznie w sytuacji, gdy proste zestawienie treści decyzji z treścią przepisu prowadzi do wniosku, że pozostają one ze sobą w jawnej sprzeczności (J. Borkowski, glosa do wyroku NSA z dnia 19 listopada 1992 r., SA/Kr [...], Prz. Sąd. 1994, nr [...], s. 163).
Rozstrzygający dla oceny, czy zachodzą przesłanki stwierdzenia nieważności decyzji z powodu rażącego naruszenia prawa jest stan faktyczny i stan prawny z dnia wydania kwestionowanej decyzji. W dacie wydania decyzji, działka nr [...] nie była podłączona do sieci kanalizacyjnej, jak również nie była wyposażona w przydomową oczyszczalnię ścieków. Wykonanie takiej oczyszczalni zostało zgłoszone w dniu 4 lutego 2016 r., a więc po dacie wydania niniejszej decyzji.