W rozpoznawanej sprawie zbędne jest wyrażanie przez Sąd własnego poglądu co do możliwości interpretacyjnych przepisu, który stanowił podstawę prawną decyzji Wójta z dnia 21 grudnia 2015 r. Istotne jest to, że decyzja Wójta wprost brzmieniu przepisu odpowiada, a oczekiwane przez skarżącego rozstrzygnięcie musiałoby stanowić wynik szczególnej i wielowątkowej wykładni.
Z tych powodów uznać należało, że zaskarżona decyzja SKO odmawiająca stwierdzenia nieważności decyzji Wójta wobec niestwierdzenia rażącego naruszenia prawa, jest prawidłowa.
Nie dostrzegło jednak Kolegium, że określenie w decyzji terminu wykonania obowiązku nie podlegało ocenie w kategoriach stopnia naruszenia prawa materialnego. Przepis art. 156 § 1 pkt 2 kpa zawiera w istocie dwie podstawy stwierdzenia nieważności decyzji: rażące naruszenie prawa i brak podstawy prawnej. W drugim z w/w wypadków nie chodzi o oczywistość, bezpośredniość i wyrazistość naruszenia stosowanego przepisu, lecz o jego brak. Bez wątpienia zaś w dacie wydania decyzji nie było przepisu uprawniającego Wójta do oznaczenia terminu wykonania obowiązku. W tym zakresie więc odmowa stwierdzenia nieważności decyzji Wójta nie znajduje uzasadnienia, a skargę należało uznać za uzasadnioną.
Sąd dostrzega także, że zaskarżona decyzja narusza przepis art. 107 § 3 kpa, choć nie w taki sposób, w jaki opisano to w skardze. Otóż w uzasadnieniu przywołano szereg okoliczności faktycznych dotyczących zdarzeń mających miejsce po dacie kwestionowanej decyzji Wójta, nie podając źródeł tych ustaleń. Opisano ustalenia poczynione na podstawie oględzin w dniu 16 czerwca 2016 r., ale nie wskazano, kto i w jakim postepowaniu oględziny te przeprowadził (w aktach brak protokołu). Jako istotne opisano stanowisko producenta oczyszczalni zawarte w piśmie z 16 czerwca 2016 r., ale też nie podano, w jakich okolicznościach i gdzie owo pismo zostało złożone. Odwołano się do podstaw zgłoszenia sprzeciwu wobec zamiaru budowy przydomowej oczyszczalni ścieków, nie wskazując czy i kiedy skarżący zgłoszenia dokonał i czy sprzeciw został zgłoszony (w aktach brak stosownej decyzji). Opisane uchybienie jednak nie miało wpływu na wynik sprawy. Zdarzenia związane z - jak można się tylko domyślać - wykonaniem decyzji Wójta czy też późniejszą od daty tej decyzji próbą zgłoszenia budowy przydomowej oczyszczalni, dla oceny rażącej sprzeczności z prawem decyzji Wójta, nie mają żadnego znaczenia.
Mając powyższe na względzie, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w punkcie I wyroku. Na podstawie art. 151 w/w ustawy w pozostałej części skargę oddalono. Wobec zaś faktu, że skarga uwzględniona została w marginalnej wręcz części, i to pozostającej bez wpływu na interes skarżącego (bo decyzja Wójta jest ostateczna i wykonalna), Sąd odstąpił od zasądzenia kosztów postępowania na podstawie art. 206 ppsa.