Postanowieniem z dnia [...].2007 r., wydanym w oparciu o art. 35 ust. 3 ustawy Prawo Budowlane z 1994 r., nałożono na inwestora m.in. obowiązek uzupełnienia w terminie do [...].12. 2007 r. wniosku w sprawie wydania decyzji o pozwoleniu na budowę: mostu ramowego przez potok bez nazwy w km [...] dopływu potoku [...]a na działkach nr [...] w S. , o następujące elementy:
"2. Zapewnienie dostępu do drogi publicznej, wymagane przepisem art. 34 ust. 3 pkt. 3a, ustawy Prawo budowlane, 3. Zapewnienie sprawdzenia projektu zgodnie z art. 20 ust. 2 ustawy Prawo budowlane,".
Zgodnie z generalnymi zasadami postępowania administracyjnego organy są zobowiązane prowadzić postępowanie w taki sposób, aby pogłębiać zaufanie obywateli do organów Państwa oraz świadomość i kulturę prawną obywateli a także są obowiązane do należytego i wyczerpującego informowania stron o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogą mieć wpływ na ustalenie ich praw i obowiązków będących przedmiotem postępowania administracyjnego. Organy czuwają nad tym, aby strony i inne osoby uczestniczące w postępowaniu nie poniosły szkody z powodu nieznajomości prawa, i w tym celu udzielają im niezbędnych wyjaśnień i wskazówek ( art. 8 i 9 kpa). Z zasad tych wynika, że organy obowiązane są tak artykułować swoje orzeczenia aby były one rozumiane przez obywatela bez konieczności uciekania się do profesjonalnej pomocy.
Musi budzić zastrzeżenie sformułowane w postanowieniu z dnia [...].2007 r., w którym domaga się od inwestora uzupełnienia wniosku o pozwolenie na budowę przez "Zapewnienie dostępu do drogi publicznej, wymagane przepisem art. 34 ust. 3 pkt. 3a, ustawy Prawo budowlane". Pomijając już stylistykę, należy zakwestionować prawidłowość nakładania na obywatela obowiązku przez odwołanie się do przepisu prawa. Obywatel nie musi znać treści konkretnego przepisu prawa - przeto organ musi wyartykułować nałożony obowiązek w taki sposób aby obywatel wiedział czego od niego żąda organ. Uzasadnienie postanowienia w ogóle milczy w kwestii zapewnienia dostępu do drogi publicznej, wymaganego przepisem art. 34 ust. 3 pkt. 3 lit. a , ustawy Prawo budowlane. Ale to jeszcze nie wszystko w tym zakresie.
Art. 34 ust. 3 pkt. 3 lit. a ustawy Prawo Budowlane z 1994 r., stanowi, że projekt budowlany powinien zawierać m.in. "oświadczenia właściwych jednostek organizacyjnych o zapewnieniu dostaw energii, wody, ciepła i gazu, odbioru ścieków oraz o warunkach przyłączenia obiektu do sieci wodociągowych, kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych, elektroenergetycznych, telekomunikacyjnych oraz dróg lądowych". Tymczasem postanowienie domaga się od inwestora "zapewnienia dostępu do drogi publicznej". Być może organowi chodziło o lit. b) ust. 3 pkt. 3 art. 34 ustawy Prawo Budowlane z 1994 r., bowiem ten przepis stanowi, że projekt powinien zawierać stosownie do potrzeb "oświadczenie właściwego zarządcy drogi o możliwości połączenia działki z drogą publiczną zgodnie z przepisami o drogach publicznych".
Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji może także wynikać, że organowi może chodzić o dostęp nieruchomości na której ma być realizowana inwestycja do drogi publicznej, czyli, wykazania, że nieruchomość na której ma być realizowana inwestycja nadaje się na cele budowlane.
Ale jeżeli tak, to organ nakładając taki obowiązek nie może odwoływać się do art. 34 ust. 3 pkt. 3 lit.a, ustawy Prawo budowlane z 1994 r., a nie klarowne wyrażenia nałożonego obowiązku - nie może ujemnie wpływać na prawo obywatela do udzielenia mu pozwolenie na budowę, na nieruchomości do której ma prawo dysponowania w zakresie określonym przepisami prawa budowlanego ( art. 3 pkt. 11 ustawy Prawo Budowlane z 1994 r.).
Skoro więc, kontrola sądowa wykazała, że zaskarżona decyzja, jak i poprzedzająca ją decyzja organu l instancji, naruszają prawo na podstawie art. 145 § 1 pkt.1 lit. "c" oraz art. 135 p.o.p.s.a. należało orzec jak w sentencji.