Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Magda Froncisz Sędziowie : Sędzia WSA Jacek Bursa (spr.) Sędzia WSA Tadeusz Kiełkowski Protokolant: Maksymilian Krzanowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 września 2018 r. sprawy ze skargi [...] S.A. w W. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] marca 2018 r. znak: [...] w przedmiocie sprzeciwu wobec zgłoszenia zamiaru budowy skargę oddala.
Decyzją z 31.10.2017 r. znak [...] Prezydent Miasta N. S. po rozpatrzeniu zgłoszenia złożonego 17.10.2017 r. przez [...] S.A., w W. wniósł sprzeciw, dla inwestycji pn. budowa obiektu tymczasowego -mobilnego masztu telekomunikacyjnego stacji bazowej sieci [...] S.A. nr [...] N. S. wraz z systemem anten sektorowych, anteną radioliniową oraz urządzeniami sterującymi na działce nr [...] w obrębie [...], przy ul. [...] w N. S., z uwagi na konieczność uzyskania pozwolenia na budowę, gdyż nie znajduje się w katalogu robót budowlanych zwolnionych z tego obowiązku. Jako podstawę prawną decyzji organ wskazał art. 30 ust. 5 oraz ust. 6 pkt 1, ust. 7 pkt 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. 2017.1332 ze zmianami) oraz art. 104 kpa.
W odwołaniu spółka zarzuciła naruszenie przepisów ustawy Prawo budowlane w zakresie kwalifikacji przedsięwzięcia, jako wolnostojącego masztu antenowego, przyjęcia, że zgłoszenie dotyczy robót budowlanych objętych obowiązkiem uzyskania pozwolenia na budowę oraz, że inwestycja oddziałuje na działki sąsiednie i spowoduje uciążliwość dla terenów sąsiednich, a także naruszenie przepisów postępowania, które miało wpływ na wynik sprawy.
Wojewoda decyzją z dnia 21 marca 2018r. nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa i art. 82 ust. 3 ustawy Prawo budowlane, utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
W uzasadnieniu podano, iż wskazana w orzeczeniu decyzji podstawa prawna jest wadliwa ze względu na wskazanie artykułów wykluczających się. Podstawą, wniesienia sprzeciwu może być odpowiednio wskazany punkt art. 30 ust. 6 lub art. 30 ust. 7 prawa budowlanego. Powołanie obu tych przepisów łącznie jest błędem. Ponieważ jednak treść orzeczenia jest spójna z jednym z powołanych artykułów, organ uznał, że powyżej opisany błąd nie ma istotnego znaczenia, aby skutkować musiał uchyleniem zaskarżonej decyzji. Artykuł 30 ust. 7 pkt 4 został wpisany w treść decyzji zbytecznie.
Wg organu odwoławczego analiza treści zgłoszenia, złożonego 17.10.2017 r., nie w pełni jest spójna z treścią wyjaśnień zawartych w odwołaniu od decyzji. W zgłoszeniu, dokonanym z powołaniem art. 29 i 30 ustawy prawo budowlane (bez doprecyzowania ustępów i punktów tych przepisów) nazwano rodzaj wykonywanych robót jako budowę tymczasowego obiektu - mobilnego masztu telekomunikacyjnego stacji bazowej wraz z systemem anten i urządzeniami sterującymi. Nie wskazano, że termin istnienia obiektu tymczasowego nie przekroczy 180 dni. Obiekt tymczasowy to taki obiekt, którego czas użytkowania ma być krótszy od jego trwałości technicznej, przewidziany do ewentualnego przeniesienia w inne miejsce. Zatem samo określenie, że obiekt ma być tymczasowy, nie oznacza, że zamiarem inwestora jest przeniesienie obiektu w inne miejsce przed upływem 180 dni - a tylko takie obiekty mogą podlegać procedurze zgłoszenia (art. 29 ust. 1 pkt 12). Wskazanie w treści odwołania, jakoby podstawą zgłoszenia był art. 29 ust l pkt 12, nie może naprawiać błędu popełnionego w zgłoszeniu. Nie są prawdziwe informacje zawarte w treści odwołania, że Inwestor podał w zgłoszeniu, że "obiekt jest przewidziany do przeniesienia w inne miejsce w terminie określonym w zgłoszeniu (...) ale nie później niż przed upływem 180 dni". Rolą organu jest analiza zamiaru inwestycyjnego określonego we wniosku inwestora, a nie dochodzenie czy przypadkiem w zgłoszeniu nie nastąpił błąd lub niedopatrzenie. Niezrozumiałe jest także w tej sprawie zastosowanie określenia "mobilny maszt telekomunikacyjny". Zgodnie z definicją słowa "mobilny" zawartą w słowniku języka polskiego "mobilny to taki, który łatwo daje się wprawić w ruch; zdolny do sprawnego, elastycznego działania; często zmieniający miejsce pobytu lub miejsce pracy". Projektowany maszt ma wysokość 28,3 m, ustawiony jest na ruszcie stabilizującym wspartym na czterech elementach prostopadłościennych, o niewiadomej konstrukcji, położonych na gruncie. Całość stabilizowana odciągami o nieznanej wytrzymałości. Trudno przyjąć, aby taki obiekt budowlany spełniał warunki pozwalające nazwać go mobilnym. Obiekt o takich parametrach powinien być zaprojektowany przez osoby posiadające odpowiednie uprawnienia budowlane, a jego stabilizacja i bezpieczeństwo użytkowania musi wynikać z odpowiedniego powiązania z gruntem poprzez zaprojektowanie fundamentów lub innych rozwiązań technicznych polegających na wzajemnym oddziaływaniu odpowiednio przygotowanego (zagęszczonego) gruntu i konstrukcji obiektu. Bez względu na zastosowane rozwiązania techniczne obiekt taki jest obiektem budowlanym "niemobilnym". Jego ewentualne przeniesienie w inne miejsce wiązać się musi z demontażem konstrukcji, przewiezieniem poszczególnych elementów przy użyciu sprzętu ciężkiego do nowego, odpowiednio przygotowanego miejsca. Podobne działania są podejmowane np. przy przenoszeniu w inne miejsce budynków drewnianych wykonanych z tzw. bali. Nikt wobec takich budynków nie używa określeń "mobilny" lub nietrwale związany z gruntem.