Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w Wojniczu w sprawie wzoru deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części jej załącznika, w zakresie punktu D - rubryki "telefon kontaktowy", punktu F w zakresie sformułowania "imię i nazwisko osób zamieszkujących na terenie nieruchomości", punktu G w zakresie akapitu drugiego zaczynającego się od słowa "Zgodnie".
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Iwona Niżnik - Dobosz Sędziowie: Sędzia NSA Anna Szkodzińska (spr.) Sędzia WSA Jacek Bursa Protokolant: Urszula Czerwińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 maja 2014 r. sprawy ze skargi Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Tarnowie na uchwałę Rady Miejskiej w Wojniczu z dnia 30 listopada 2012 r. Nr XXVI/198/2012 w sprawie wzoru deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części jej załącznika, w zakresie punktu D - rubryki "telefon kontaktowy", punktu F w zakresie sformułowania "imię i nazwisko osób zamieszkujących na terenie nieruchomości", punktu G w zakresie akapitu drugiego zaczynającego się od słowa "Zgodnie".

Uzasadnienie strona 1/5

Uzasadnienie:

W dniu 30 listopada 2012 r. Rada Miejska w Wojniczu podjęła uchwałę nr XXVII/198/2012 w sprawie wzoru deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi składanych przez właścicieli nieruchomości na których zamieszkują mieszkańcy.

Załącznik do uchwały stanowił wzór deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi. We wzorze zawarto pola do wypełnienia przez składającego deklaracje dotyczące numeru telefonu kontaktowego, imion i nazwisk osób zamieszkujących na terenie nieruchomości. Ponadto we wzorze zawarto tekst o wyrażeniu "zgody na przetwarzanie danych osobowych dla potrzeb naliczania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi zgodnie z ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. z 2002 r., nr 101, poz. 926 ze zm.)".

Na powyższą uchwałę Prokurator Prokuratury Rejonowej w Tarnowie złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wnosząc o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały i zarzucając jej naruszenie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym, art. 6 n ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2012 r., poz. 391 ze zm.) oraz art. 123 ust.1 ustawy o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r., nr 101, poz. 926 ze zm.) poprzez nałożenie na mieszkańców obowiązku: podania w załączniku do zaskarżonej uchwały zatytułowanym "Deklaracja o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi" danych w postaci numeru telefonu kontaktowego, (punkt D załącznika) oraz imienia i nazwiska osób zamieszkujących na terenie nieruchomości (punkt F załącznika), podczas gdy dane te nie są niezbędne do obliczenia wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami; wyrażenia w załączniku do zaskarżonej uchwały przez osobę składającą deklaracje lub osobę reprezentującą składającego deklarację zgody na przetwarzanie jej danych osobowych dla potrzeb naliczania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi zgodnie z ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926 ze zm.) (punkt G załącznika), podczas gdy wymóg oświadczenia dotyczącego zgody na przetwarzanie danych osobowych nie znajduje oparcia w podstawie prawnej zaskarżonej uchwały, w szczególności w art. 6 n ust. 1 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.

W ocenie strony skarżącej wymagane w załączniku zaskarżonej uchwały dane dotyczące "nr kontaktowego" wykraczają poza dane niezbędne do prawidłowego obliczenia opłaty za gospodarowanie odpadami. Co najwyżej podawanie numeru telefonu mogło być zamieszczone w deklaracji jako jej część fakultatywna, którą dobrowolnie składający deklarację może nie zaś musi podać w deklaracji. Podanie numeru telefonu stanowi podanie danych osobowych w rozumieniu art. 6 ust. 1-3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926 ze zm.), ponieważ dane te pozwalają na szybkie zidentyfikowanie konkretnej osoby i mogą być gromadzone tylko, gdy spełniona jest któraś z przesłanek określonych w art. 23 ustawy o ochronie danych osobowych. W ocenie skarżącego w niniejszej sprawie taka przesłanka nie zachodziła.

Strona 1/5