Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Rynczak Sędziowie: WSA Wojciech Jakimowicz WSA Mariusz Kotulski (spr.) Protokolant: Maciej Żelazny po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 września 2010 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Wieliczce na uchwałę Rady Gminy Biskupice z dnia 21 marca 2003 r. nr V/52/03 w sprawie regulaminu dostarczania wody stwierdza nieważność § 20 ust. 4 regulaminu dostarczania wody obowiązującego na terenie Gminy Biskupice
W dniu 21 marca 2003r. Rada Gminy Biskupice, działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t.j. z 2001 r. Dz. U. Nr 142 poz. 1591 ze zm.) i art. 19 ustawy z dnia 7 czerwca 2001r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. Nr 72 poz. 747 z późn. zm.) podjęła uchwałę Nr V/52/03 w sprawie regulaminu dostarczenia wody obowiązującego na terenie Gminy Biskupice.
Zgodnie z § 20 ust. 4 zaskarżonego regulaminu - przyłączenie nieruchomości do sieci wodociągowej musiało zostać poprzedzone obowiązkiem uiszczenia opłaty przyłączeniowej.
Prokurator Rejonowy w Wieliczce w piśmie z dnia 11 maja 2010r. wniósł skargę na uchwałę Rady Gminy Biskupice Nr V/52/03 z 21 marca 2003r. w sprawie regulaminu dostarczenia wody obowiązującego na terenie Gminy Biskupice.
Zaskarżonej uchwale zarzucono naruszenie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie terytorialnym (t.j. z 2001 r. Dz. U. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) i art. 19 ustawy z dnia 7 czerwca 2001r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. Nr 72, poz. 747 z późn. zm.).
W tym stanie skarżący powołując się na art. 147 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w części objętej § 20 ust. 4.
W uzasadnieniu skargi wskazano, iż żaden z powołanych w zaskarżonej uchwale przepisów nie stanowi podstawy do nałożenia w drodze uchwały gminnej obowiązku ponoszenia opłat za podłączenie do sieci wodociągowej.
Ponadto podniesiono, iż akt ten w zakresie, w jakim nakłada na mieszkańców gminy obowiązek uiszczenia opłat za przyłączenie, wykracza poza prawotwórcze kompetencje rady, ustalone odrębnymi przepisami, bowiem w aktualnym stanie prawnym nie ma przepisów ustawowych, które upoważniłby gminę do wprowadzenia opłat wskazanych w zaskarżonej uchwale.
Na poparcie swojego stanowiska skarżący podniósł, iż zarówno w orzecznictwie Sądu Najwyższego, jak i w orzecznictwie sądowoadministarcyjnym utrwalony jest pogląd, że jednostronne nakładanie na obywateli jakichkolwiek obowiązków, w tym opłat, nie jest dopuszczalne bez wyraźnego upoważnienia ustawowego.
W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy Biskupice wniósł o jej oddalenie.
Wskazano, iż zaskarżona uchwała została uchylona uchwałą Rady Gminy Nr 5/06 z dnia 10 lipca 2006r.
Zdaniem strony przeciwnej do skarżącej, w aktualnym stanie prawnym dopuszczalne jest pobieranie opłaty przyłączeniowej, na co wskazuje powołany w podstawie prawnej zaskarżonej uchwały art. 19 ustawy z dnia 7 czerwca 2001r. o zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, a także § 5 pkt 7 rozporządzenia Ministra Budownictwa w sprawie określania taryf, wzoru wniosku o zatwierdzenie taryf oraz warunków rozliczeń za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków (Dz. U. Nr 127, poz. 886.)
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta co do zasady sprawowana jest pod względem zgodności z prawem (art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych - Dz. U. nr 153, poz. 1269). Oceniając legalność zaskarżonej uchwały sąd ma również na uwadze, iż zgodnie z art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Oznacza to między innymi, że sąd administracyjny nie musi w ocenie legalności zaskarżonej uchwały ograniczać się tylko do zarzutów sformułowanych w skardze, ale może wadliwości kontrolowanego aktu podnosić z urzędu.