Prawidłowe były również ustalenia organu odwoławczego, iż odbudowa będąca przedmiotem postępowania nastąpiła na fundamentach starej szopy, a więc fundamenty te nie zostały wzniesione w warunkach określonych w art. 48 ust. 1 prawa budowlanego i w konsekwencji nie ma podstaw by nakazać ich rozbiórkę. Wskazuje na to oświadczenie K. S. (k. 4 akt administracyjnych I instancji), iż od 1965 r., kiedy to zakupiła połowę przedmiotowej nieruchomości do chwili jej sprzedaży w 2002 r. w zachodniej jej części, przylegającej bezpośrednio do domu, znajdowała się szopa posadowiona na fundamencie. Stanowisko to potwierdziła w dniu 7 lutego 2011 r., po pouczeniu o odpowiedzialności za fałszywe zeznania, co potwierdzają zapisy w protokole przyjęcia oświadczenia (k. 26 akt administracyjnych I instancji). K. S. stwierdziła wówczas, że "przedmiotowy obiekt posadowiony był na fundamencie betonowym bezpośrednio przy granicy z działką sąsiednią nr [...]". Zarzuty skarżącej, iż z oświadczeń tych nie wynika, po której stronie były usytuowane fundamenty są całkowicie bezpodstawne.
W ocenie Sądu zebrane w postępowaniu administracyjnym dowody, a w szczególności opisane wyżej oświadczenia K. S. stanowią podstawę do ustalenia, że rozebrana szopa drewniana była posadowiona na fundamentach, które następnie zostały wykorzystane do odbudowy tego obiektu. Organ odwoławczy prawidłowo uznał, że te fundamenty nie mogą zostać objęte nakazem rozbiórki jako wzniesione samowolnie i prawidłowo dokonał zmiany decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w tym zakresie.
Zebrany materiał dowodowy był wystarczający do poczynienia opisanych wyżej ustaleń. Tym samym Sąd nie podziela wniosku skarżącej, iż ustalenie wieku przedmiotowych fundamentów wymagało przeprowadzenia opinii biegłego.
Reasumując należało dojść do wniosku, że zaskarżona decyzja jest prawidłowa, a postępowanie dowodowe przeprowadzone w tej sprawie nie budzi zastrzeżeń. Zarzut naruszenia art. 7 k.p.a. oraz art. 84 § 1 k.p.a. nie znalazł potwierdzenia. Z tego względu skargę wniesioną w niniejszej sprawie należało oddalić na podstawie art. 151 p.p.s.a.