Sygn. akt II SA/Kr 834 /12 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 12 września 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Kazimierz Bandarzewski (spr.) Sędziowie : WSA Mirosław Bator NSA Agnieszka Nawara-Dubiel Protokolant : Małgorzata Piwowar przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Kraków-Śródmieście Wschód w Krakowie po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 września 2012 r. ze skargi Wojewody Małopolskiego na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia 8 września 2010 r. nr CVIII/1458/10 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego I. stwierdza nieważność zaskarżonego planu miejscowego w części obejmującej: § 4 ust.1 pkt 4 lit.b tiret pierwsze w zakresie słów: "1 MN do 10", § 12 ust.1 w zakresie słów: "1 MN do 10", § 12 ust.3 pkt 1 w zakresie słów: "a w terenie oznaczonym symbolem 10MN również budynków w zabudowie szeregowej,", § 12 ust. 3 pkt 2, § 12 ust.3 pkt 4 lit.c, § 12 ust.3 pkt 7 w zakresie słów: "a w terenach oznaczonych symbolami 9MN i 10 MN większa niż 9 m," § 12 ust.3 pkt 9; II. stwierdza nieważność zaskarżonego planu w części graficznej obejmującej obszary 9MN i 10 MN.
Rada Miasta Krakowa pojęła w dniu 8 września 2010 r. Uchwałę Nr CXV/1458/10 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "Linia tramwajowa od pętli Krowodrza Górka do Górki Narodowej - Zachód w Krakowie".
W dniu 18 marca 2011 r. skargę na powyższą uchwałę skierował do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie Wojewoda Małopolski. Wniósł on o stwierdzenie nieważności tej uchwały w zakresie:
- § 4 ust. 1 pkt 4 lit. b tiret pierwszy w zakresie oznaczenia symbolu 10MN;
- § 12 ust. 1 w zakresie oznaczenia symbolu 10 MN;
- § 12 ust. 3 pkt 1 w zakresie słów: "a w terenie oznaczonym symbolem 10 MN również budynków w zabudowie szeregowej";
- § 12 ust. 3 pkt 2;
- § 12 ust. 3 pkt 4 lit. c;
- § 12 ust. 3 pkt 7 w zakresie oznaczenia symbolu 10 MN;
- § 12 ust. 3 pkt 9 i w zakresie części graficznej - fragmentu rysunku planu w zakresie terenu oznaczonego symbolem 10 MN.
W uzasadnieniu skargi Wojewoda wskazał, że w zakresie przedstawionym w skardze (w zakresie terenu oznaczonego symbolem 10 MN) zaskarżona uchwała rażąco narusza prawo przez naruszenie zasad sporządzania planu. Wojewoda stwierdził, że uchwała ta w zakresie przedstawionym w skardze (w zakresie terenu oznaczonego symbolem 10 MN) jest sprzeczna z obowiązującym Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta Krakowa z 2003 r. Już poprzedni plan obowiązujący dla tego obszaru (plan z dnia 3 lutego 2010 r. - "Dolina Prądnika" którego nieważność stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 29 listopada 2010 r., sygn. akt II SA/Kr 632/10), określający sporny teren symbolem 8 MN był w tym zakresie sprzeczny z obowiązującym Studium. W Studium bowiem teren ten, na którym teraz zaplanowano tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, jest oznaczony symbolem ZP - tereny zieleni publicznej, gdzie nie przewiduje się lokalizowania zabudowy mieszkaniowej. Ponadto teren objęty zakwestionowanym planem o symbolu 10 MN został włączony do strefy kształtowania systemu przyrodniczego jako tzw. zieleń urządzona, gdy tymczasem Studium chroniąc te tereny przed zabudową, chroni je jednocześnie przed zakładaniem zieleni urządzonej. Studium dopuszcza jedynie zabudowę kubaturową, służącą obsłudze obszaru zielonego.
Wojewoda stwierdził ponadto, że w sprawie nie można mieć znaczenia to, że Studium zostało uchwalone w poprzednio obowiązującym stanie prawnym.
W odpowiedzi na skargę wniesiono o jej oddalenie.
Podniesiono, że "zgodność" planu ze studium ma charakter niedookreślony i podlega szerokiej interpretacji zwłaszcza w zakresie wyznaczanych "kierunków" i "zasad". Ponadto plan i studium są aktami o innym celu, spełniają zupełnie inną rolę i mają inny stopień szczegółowości. Zgodności planu ze studium nie można więc traktować dosłownie.
Strona przeciwna wywodziła, że niezgodność postanowień zaskarżonego planu ze studium ma charakter pozorny. Jej zdaniem zgodność planu z ustaleniami Studium została zapewniona przez zachowanie zgodności rozwiązań tego planu z zasadami i kierunkami określonymi w Studium. Zarówno przesunięcie granicy terenów przeznaczonych do zainwestowania, jak i wyznaczenie terenów budowlanych zawierających się w granicy terenów nie przeznaczonych do zainwestowania a oznaczonych w Studium jako ZO lub ZP nie narusza tych zasad. Są to korekty, które powstały w drodze modyfikacji rozwiązań szczegółowych, w wyniku przejścia na niższy stopień agregacji. Wspomniano też o zupełnie różnej skali rysunku Studium i rysunku planu, co powoduje, że nie można kwestionować przebiegu linii rozgraniczających pomiędzy terenami budowlanymi i niebudowlanymi.