WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 28 marca 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Niecikowski / spr. / Sędziowie WSA Krystyna Daniel AWSA Janusz Kasprzycki Protokolant Dorota Solarz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 marca 2007 r. sprawy ze skargi K. T. na decyzję Wojewody M. z dnia [...] 2004 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania pozwolenia wodnoprawnego - skargę oddala -
Decyzją z dnia [...] 2004 r., (znak:[...]) Starosta K. działając na podstawie art. 4, art.37 pkt.2, art.38, art. 125 pkt.2 i art. 126 pkt. 1 ustawy z dnia 18.07. 2001 r. Prawo wodne ( Dz.U. nr 115 póz. 1229 obecnie tj. Dz.U.z 2005 nr.239 póz.2019 z późn.zm. zwanej dalej Prawem Wodnym z 2001 r.) po ponownym rozpatrzeniu sprawy odmówił K. T. właścicielce Zakładu Uboju Drobiu [...] w Ś. wydania pozwolenia wodnoprawnego na odprowadzanie oczyszczonych ścieków sanitarnych i technologicznych oraz wód opadowych do potoku [...].
Odwołanie K. T. nie zostało uwzględnione i Wojewoda M. decyzją z dnia [...] 2004 r. (znak:[...]) utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję podnosząc w uzasadnieniu co następuje.
1. W wyniku przeprowadzonego postępowania wodnoprawnego z wniosku K. T., właścicielki Zakładu Uboju Drobiu [...], w Ś., Starosta K. decyzją z dnia [...] 2003r., udzielił pozwolenia wodnoprawnego na odprowadzanie oczyszczonych ścieków do potoku [...] ale na skutek odwołania Wójta Gminy L., Gminnej Spółki Wodnej i radnego P. S., działającego w imieniu mieszkańców Ś. Wojewoda M. decyzją z dnia [...] 2003 r., uchylił zaskarżoną decyzję w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ l instancji.
2. przeprowadzone postępowanie wodnoprawne z udziałem wszystkich ustalonych stron, doprowadziło organ l instancji do wydania decyzji odmownej bowiem, w przedłożonej koncepcji modernizacji nie w pełni przeanalizowano pracę oczyszczalni.
Zdaniem organu l instancji proponowane rozwiązania przedstawione w koncepcji, w szczególności w zakresie ustalonych parametrów ścieków dopływających do oczyszczalni, stosowania środków chemicznych do czyszczenia Zakładu i okresowej pracy oczyszczalni nie zapewniają ochrony wód powierzchniowych dla której niezbędne jest wdrożenie technologii zapewniającej właściwy stopień oczyszczania a do tego czasu ścieki z Zakładu winne być wywożone. Strony postępowania wniosły na piśmie zarzuty do pracy oczyszczalni i zamierzonej modernizacji oczyszczalni. Zarzuty skarżącej, iż organ nie wyraził opinii do koncepcji są bezpodstawne. Nie można podzielić twierdzenia, że mieszkańcy przychylnie ustosunkowali się do przedstawionych planów modernizacji oczyszczalni. Przekazane w terminie późniejszym dwie oferty modernizacji, były zbyt ogólne i nie nadające się do uwzględnienia w prowadzonym postępowaniu. Wnioskodawca, pomimo wezwań organu l instancji, nie przedstawiła właściwych materiałów uzupełniających operat wodnoprawny, poza przedłożoną koncepcją która nie spełniała wymogów art.132 ustawy Prawo wodne z 2001 r.
3. Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska, na skutek licznych skarg okolicznych mieszkańców na uciążliwość zapachową oczyszczalni, przeprowadził w dniu [...] 2004 r., kontrolę oczyszczalni, która wykazała niewłaściwą pracę jej urządzeń i odprowadzanie nadmiernych ładunków zanieczyszczeń do potoku Ś. Zarzuty skarżącej, że otrzymane wyniki kontroli nie były reprezentatywne dla pracy oczyszczalni są niezasadne. Należy zwrócić uwagę, że to właśnie wyniki kontroli wyraźnie wskazały, że przy obecnym stanie technicznym urządzeń oczyszczających, ścieki są niedostatecznie oczyszczane i przekraczają znacznie dopuszczalne wartości wskaźników zanieczyszczeń wprowadzanych do wód lub ziemi, określonych w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 29 listopada 2002 w zał. Nr 3 tab. 2 (Dz.U.Nr.212 poz.1799).