Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Beata Łomnicka Sędziowie : WSA Kazimierz Bandarzewski WSA Magda Froncisz (spr.) Protokolant : sekretarz sądowy Małgorzata Piwowar po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 października 2015 r. sprawy ze skargi M. N. na uchwałę nr XXIX/189/2012 Rady Miejskiej w Bukownie z dnia 20 grudnia 2012 r. w sprawie przyjęcia regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Miasta Bukowno I. stwierdza nieważność § 25 pkt 4 zaskarżonej uchwały; II. zasądza od Miasta Bukowno na rzecz skarżącej M. N. kwotę 557 zł ( pięćset pięćdziesiąt siedem złotych ) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
UZASADNEINIE
M. N. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę z dnia 13 lipca 2015 roku na uchwałę Rady Miejskiej w Bukownie z dnia 20 grudnia 2012 roku (nr XXIX/189/2012) w sprawie przyjęcia Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Miasta Bukowno, w której zaskarżyła ww. uchwałę w części, tj. w zakresie regulacji § 25 pkt 4, zakazującej utrzymywania na nieruchomości psów i innych zwierząt domowych w ilości powyżej 3 szt. mogących rodzić uciążliwości dla właścicieli nieruchomości sąsiednich, chyba że osoba utrzymująca te zwierzęta uzyska wcześniejszą zgodę właścicieli nieruchomości graniczących z daną nieruchomością.
Skarżąca wniosła o stwierdzenie - na podstawie art. 147 § 1 P.p.s.a.- nieważności zaskarżonej uchwały w części, a to w zakresie regulacji § 25 pkt 4 oraz o zasądzenie od organu administracji na rzecz skarżącej kosztów postępowania według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.
Zaskarżonej uchwale zarzuciła naruszenie interesu prawnego i uprawnień skarżącej oraz jej sprzeczność z prawem poprzez:
1) nieuprawnione wkroczenie przez przepisy Regulaminu w sferę praw i obowiązków skarżącej, w szczególności poprzez ograniczenie przysługujących jej dotychczas uprawnień, w tym ograniczenie jej prawa własności w drodze aktu nieposiadającego rangi ustawowej, co jest sprzeczne z art. 31 ust. 3 oraz art. 64 Konstytucji;
2) wydanie uchwały bez podstawy prawnej poprzez wykroczenie przez Radę poza upoważnienie ustawowe zawarte w art. 4 ust. 2 pkt 6 Ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. 2013 r. poz. 1399), a tym samym naruszenie art. 7 Konstytucji;
3) uregulowanie w Regulaminie przepisów prawa miejscowego związanych ze stosunkami sąsiedzkimi, a tym samym wkroczenie przez uchwałę w materię uregulowaną już prawem cywilnym w art. 144 i nast. Kodeksu cywilnego, co jest sprzeczne z art. 94 Konstytucji.
W uzasadnieniu skargi skarżąca podniosła, że zaskarżona uchwała weszła w życie dnia 28 grudnia 2012 r.. Przed wejściem w życie uchwały skarżąca wzięła pod opiekę około 20 bezdomnych psów ze schroniska w O. i nadal utrzymuje je na należącej do niej nieruchomości. Przepis z § 25 pkt 4 Regulaminu w brzmieniu uchwalonym przez Radę Miejską nakłada na skarżącą obowiązki, które bezpośrednio wpływają na jej sytuację prawną oraz naruszają jej interes prawny poprzez nieuprawnione wkroczenie w sferę dotychczas przysługujących skarżącej uprawnień właścicielskich. Na podstawie wskazanego wyżej przepisu Regulaminu wymaga się od skarżącej uzyskania niewymaganej wcześniej zgody sąsiadów na utrzymywanie psów na należącej do niej działce. Sytuacja ta prowadzi nie tylko do powstawania konfliktów z niektórymi sąsiadami skarżącej, ale przede wszystkim podejmowane są próby pociągnięcia skarżącej do odpowiedzialności karnej. Pomimo braku przepisów umożliwiających retroaktywne stosowanie Regulaminu do stanów zgodnych z prawem, powstałych przed wejściem w życie uchwały, wyciągane są wobec skarżącej - postępującej sprzecznie z § 25 pkt 4 Regulaminu - konsekwencje prawne w postaci wytoczenia przeciwko niej postępowania w sprawie o wykroczenie z art. 10 ust. 2a Ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, co niewątpliwie stanowi jeszcze dalej idące naruszenie interesu prawnego skarżącej. Jest to równocześnie ingerencja w sferę praw i obowiązków jednostek na podstawie sprzecznych z prawem przepisów prawa miejscowego.