Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Małgorzata Łoboz Sędziowie: Sędzia WSA Iwona Niżnik-Dobosz (spr.) Sędzia WSA Aldona Gąsecka-Duda po rozpoznaniu w dniu 31 października 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi A. M. na postanowienie Wojewody z dnia 4 lipca 2016 r., znak: [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia skargę oddala
Wojewoda postanowieniem z dnia 4 lipca 2016 r. (znak: [...]), na podstawie:
- art. 80 ust. 1 pkt 2, art. 81 ust. 1 pkt 2 i art. 82 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 290, dalej jako: u.p.b.) oraz
- art. 119 § 1 i 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r., poz. 599 z późn. zm. - dalej jako: u.p.e.a.) po rozpatrzeniu zażalenia A.M. na postanowienie Starosty z dnia 18 kwietnia 2016 r. (znak: [...]), którym nałożono na A.M. grzywnę w celu przymuszenia w wysokości 2000,00 zł (słownie złotych dwa tysiące) za niedopełnienie obowiązku wynikającego z decyzji Starosty z dnia 20 września 2013 r. nr [...] i decyzji Wojewody z dnia 5 lutego 2014 r. (znak: [...]) dotyczącej wykonania obowiązku polegającego na udostępnieniu nieruchomości oznaczonej jako dz. nr [...] w miejscowości M. stanowiącej własność A.M. w celu wykonania prac remontowo-budowlanych na tylnej ścianie budynku mieszkalnego zlokalizowanego na dz. nr [...] w miejscowości M. w terminie od 1 kwietnia 2014 r. do 30 kwietnia 2014 r., utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.
Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Decyzją z dnia 20 września 2013 r. (znak: [...]), Starosta orzekł o niezbędności wejścia na teren sąsiedniej nieruchomości, tj. dz. nr [...] w miejscowości M., będącej własnością A.M. w celu wykonania prac remontowo-budowlanych na tylnej ścianie budynku mieszkalnego zlokalizowanego na dz. nr [...] w miejscowości M. w terminie od 1 kwietnia 2014 r., gmina S.
Decyzją z dnia 5 lutego 2014 r. (znak: [...]), po rozpatrzeniu odwołania A.M., Wojewoda uchylił zaskarżoną decyzję w części dotyczącej terminu wykonania prac i w tym zakresie orzekł o terminie wykonania prac w przeciągu 21 dni, w okresie od 1 kwietnia 2014 r. do 30 kwietnia 2014 r. oraz w pozostałej części utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
Upomnieniami z dnia 27 października 2014 r. oraz z dnia 30 lipca 2015 r. (znak: [...]), organ I instancji wezwał A.M. do wykonania obowiązku polegającego na udostępnieniu dz. nr [...] w M. w celu wykonania prac remontowo-budowlanych na tylnej ścianie budynku mieszkalnego zlokalizowanego na dz. nr [...] w M.
Tytułem wykonawczym z dnia 8 listopada 2015 r. (data wystawienia), Starosta nakazał zobowiązanemu wykonanie ww. obowiązku, jednocześnie informując o skierowaniu tytułu wykonawczego do egzekucji administracyjnej (klauzula zawarta w tytule egzekucyjnym).
Postanowieniem z dnia 3 listopada 2015 r. (znak: [...]), Starosta nałożył na A.M. grzywnę w celu przymuszenia. Następnie postanowieniem z dnia 15 grudnia 2015 r. (znak: [...]), organ I instancji uznał zarzuty A.M. za nieuzasadnione.
Postanowieniem z dnia 25 lutego 2016 r. (znak: [...]), Wojewoda uchylił w całości postanowienie Starosty z dnia 3 listopada 2015 r. (znak: [...]) i przekazał sprawę do ponownego rozstrzygnięcia organowi I instancji wskazując na uchybienia w postępowaniu organu I instancji m.in. podał, że tytuł wykonawczy (wszczynający egzekucję) wystawiony został później niż postanowienie o nałożeniu grzywny, tj. wszczęcie postępowania egzekucyjnego nastąpiło tydzień po wydanym w tym postępowaniu orzeczeniu o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia.