Dnia 13 stycznia 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Kubot-Szustowska Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Rosińska (spr.) Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski Protokolant Starszy sekretarz sądowy Anna Kośka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 stycznia 2015 roku sprawy ze skargi S. M. o wymierzenie grzywny Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego w B. za niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 9 kwietnia 2014 roku w sprawie II SAB/Łd 14/14 1. wymierza Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego w B. grzywnę w wysokości 1000 (jeden tysiąc) złotych; 2. zasądza od Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. na rzecz S. M. kwotę 296,95 (dwieście dziewięćdziesiąt sześć 95/100) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. a.bł.
Pismem z dnia 16 września 2014 r, S.M. wniósł skargę na niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 9 kwietnia 2014 r., wydanego w sprawie o sygn. akt II SAB/Łd 14/14, przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. Przedmiotowym wyrokiem Sąd zobowiązał Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. do załatwienia wniosku skarżącego w terminie 30 dni od uprawomocnienia się orzeczenia. Skarżący podał, że orzeczenie Sądu z dnia 9 kwietnia 2014 r. uprawomocniło się dnia 29 maja 2014 r. Pismem z dnia 1 września 2014 roku skarżący wezwał organ do wykonania wyroku Sądu, a organ pozostał bezczynny przez kolejne dwa tygodnie. W skardze do sądu administracyjnego S. M. na podstawie art. 154 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wniósł o wymierzenie grzywny Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego w B. za niewykonanie wyżej wskazanego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi. Ponadto wniósł o poinformowanie w trybie art. 155 §1 powołanej wyżej ustawy organów zwierzchnich o stwierdzonych, rażących uchybieniach organu powiatowego, który - zdaniem S.M. - w sposób przewlekły i nieskuteczny prowadzi postępowanie od kilku lat. W skardze zawarto również wniosek o zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów postępowania sądowego.
W odpowiedzi na skargę Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w B. wniósł o jej odrzucenie. Organ wskazał, że postępowanie administracyjne w przedmiocie legalności budowy i przystąpienia do użytkowania budynku handlowego zlokalizowanego przy ulicy A nr 4h w B., nr ewid. 340/32, 340/33, 340/34 obręb [...] B. wszczęte zostało na wniosek U.Z. i S.M. Decyzją z dnia [...]. nr [...]Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w B. umorzył przedmiotowe postępowanie z uwagi na brak podstaw prawnych do podjęcia rozstrzygnięcia. S.M. w trybie art. 127 K.p.a. złożył odwołanie od w/w rozstrzygnięcia. Organ II instancji decyzją z dnia [...] nr [...]uchylił w całości przedmiotową decyzję, przekazując sprawę do ponownego rozpoznania. Postanowieniem nr [...] z dnia [...]. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowalnego uznał, że Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w B. w sposób rażący naruszył prawo nie załatwiając sprawy w ustawowym terminie i wyznaczył dodatkowy termin rozpatrzenia sprawy. Dalej organ w odpowiedzi na skargę wskazał, że w dniu 23 grudnia 2013 r., S.M. złożył skargę na bezczynność i przewlekłość prowadzonego postępowania. Wyrokiem z dnia 9 kwietnia 2014 r. sygn. akt II SAB/Łd 14/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zobowiązał Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. do załatwienia sprawy w terminie 30 dni od dnia uprawomocnienia się wyroku, tj. dnia 29 maja 2014 r. Pismem z dnia 1 września 2014 r. skarżący wezwał organ do wykonania wskazanego wyroku. W dniu 22 września 2014 r. skarżący złożył za pośrednictwem Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego ponowną skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi.
Odnosząc się do przedmiotowej skargi, Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w B. wyjaśnił, iż sprawa jest skomplikowana i jej załatwienie wymaga dużej ilości czasu. Wskazał, że obiekt zrealizowany został około 23 lata temu, pod rządami ustawy Prawo budowlane z 1974r. Nie odnaleziono kompletnej dokumentacji projektowej dotyczącej realizacji przedmiotowego obiektu, co utrudnia prowadzenie postępowania. Utrudnienie stanowi również realizacja obiektu w dwóch etapach na podstawie odrębnych pozwoleń, z których jedno jest pozwoleniem czasowym. Dodatkowo organ powołał się na zawiłość, wielowątkowość prowadzonych postępowań z udziałem S.M., problemy kadrowe, finansowe oraz szeroki zakres kompetencji. Jednocześnie nadmienił, że w sytuacjach występującego zagrożenia zdrowia i życia w związku ze złym stanem technicznym obiektów w powiecie, organ podejmuje działania związane z usunięciem zagrożenia, lecz równocześnie naraża się na bezczynność innych w postępowaniach z zakresu samowoli budowlanej. Ponadto w odpowiedzi na skargę wskazano, że organ podejmował próby wyjaśnienia S.M. przyczyn niezałatwienia sprawy w terminie kilkakrotnie i stara się usprawnić pracę jednostki.