Sprawa ze skargi na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego przysługującego osobom deportowanym do pracy przymusowej
Sentencja

Dnia 2 lutego 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA: Grzegorz Szkudlarek Sędziowie Sędzia NSA: Anna Stępień Sędzia WSA: Jolanta Rosińska (spr.) Protokolant Asystent sędziego Katarzyna Orzechowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 lutego 2010 roku przy udziale --- sprawy ze skargi S. P. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego przysługującego osobom deportowanym do pracy przymusowej - oddala skargę. LS

Uzasadnienie strona 1/3

Decyzją z dnia [...]r. Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. na podstawie art. 138 §1 pkt 1 w związku z art. 127 §3, art. 105 §1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku S. P. o ponowne rozpoznanie sprawy utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...]r. umarzającą postępowanie administracyjne w sprawie z wniosku z dnia 30 czerwca 2009r. o przyznanie uprawnienia do świadczenia pieniężnego, stosownie do przepisów ustawy z dnia 31 maja 1996r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzesze i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich.

W wyniku analizy akt sprawy ustalono, iż decyzją z dnia [...]r. orzeczono o odmowie przyznania S. P. świadczenia pieniężnego przewidzianego w ustawie o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistyczny Republik Radzieckich. Na wniosek strony sprawa była przedmiotem ponownego rozpoznania na podstawie art. 154 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego, w jego wyniku, decyzją z dnia [...]r. odmówiono zmiany decyzji z dnia [...]r. Powołując się ponownie na art. 154 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego strona złożyła kolejny wniosek o zmianę decyzji odmawiającej przyznania świadczenia pieniężnego. Decyzją z dnia [...]r. umorzono postępowanie administracyjne z uwagi na tożsamość sprawy ze sprawą już zakończoną ostateczną decyzją. Następnie pismem z dnia 23 czerwca 2009r., które wpłynęło do organu w dniu 30 czerwca 2009r., strona powtórzyła wniosek o przyznanie uprawnień do świadczenia pieniężnego przysługującego osobom deportowanym do pracy przymusowej.

Kierownik Urzędu wyjaśnił, iż kolejny wniosek strony, z dnia 23 czerwca 2009r., nie wskazywał na podstawę do wznowienia postępowania lub stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji z dnia [...]r., stąd stosownie do art. 235 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego, wezwał stronę do określenia trybu administracyjnego w jakim wniosek ma zostać rozpoznany. W odpowiedzi uzyskał informację, iż strona wnosi o uchylenie lub zmianę decyzji w myśl art. 154 §1 K.p.a. Organ podkreślił, iż z uwagi na takie stanowisko strony wniosek nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż kolejna decyzja podjęta w trybie art. 154 §1 K.p.a. byłaby obarczona wadą określoną w art. 156 §1 pkt 3 K.p.a. polegającą na ponownym rozstrzygnięciu sprawy już poprzednio rozstrzygniętej decyzją ostateczną. Wyjaśnił, iż tożsamość sprawy administracyjnej istnieje w sytuacji, gdy występują te same podmioty w sprawie, dotyczy ona tego samego przedmiotu i tego samego stanu prawnego w niezmienionym stanie faktycznym sprawy. Organ wywiódł, iż w tej sytuacji, zasadne jest umorzenie postępowania jako bezprzedmiotowego, gdyż w sposób oczywisty brak jest podstaw prawnych i faktycznych do merytorycznego rozpatrzenia sprawy.

W terminie prawem przewidzianym S. P. wniósł o ponowne rozpatrzenie sprawy, argumentując, iż udokumentował fakt wywiezienia z miejscowości B. i okres pobytu w niemieckim obozie w P. dowodami z zeznań świadków, dokumentów.

Strona 1/3