Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy i Miasta w Drzewicy w przedmiocie opinii dotyczącej odległości elektrowni wiatrowych od zabudowań mieszkalnych
Sentencja

Dnia 7 maja 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Renata Kubot-Szustowska Sędzia WSA Barbara Rymaszewska Protokolant Referent stażysta Izabela Bielińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 maja 2015 roku sprawy ze skargi A Spółki komandytowej z siedzibą w W. na uchwałę Rady Gminy i Miasta w Drzewicy z dnia 14 lutego 2014 roku nr XXXIV/237/2014 w przedmiocie opinii dotyczącej odległości elektrowni wiatrowych od zabudowań mieszkalnych 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości; 2. stwierdza, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu do dnia uprawomocnienia się wyroku; 3. zasądza od Rady Gminy i Miasta w Drzewicy na rzecz strony skarżącej A Spółki komandytowej z siedzibą w W. kwotę 557(pięćset pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. LS

Uzasadnienie strona 1/4

W dniu 14 lutego 2014 r. Rada Gminy i Miasta w Drzewicy podjęła uchwałę Nr XXXIV/237/2014 w sprawie opinii dotyczącej odległości elektrowni wiatrowych od zabudowań mieszkalnych zawartych w wyłożonych do publicznego wglądu projektach:

- studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy i Miasta Drzewica,

- miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Gminy Drzewica fragmentu w miejscowościach Radzice Duże i Świerczyna,

- miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Gminy Drzewica fragmentu w miejscowościach Werówka, Strzyżów i Radzice Duże.

Jako podstawę prawną Rada Gminy i Miasta w Drzewicy wskazała na przepisy art. 18 ust. 1 w związku z art. 7 ust. 1 pkt 1 i 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2013 r., poz. 594 - w dalszej części uzasadnienia przywoływana jako: ustawa o samorządzie gminnym) w nawiązaniu do art. 9 ust. 1 i art. 10 ust. 1 pkt 3, 5 i 6 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2012 r., poz. 647 - w dalszej części uzasadnienia przywoływana jako: ustawa).

W dniu 17 listopada 2014 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi wpłynęła, złożona za pośrednictwem organu, skarga A sp.k. z siedzibą w W. na przywołaną uchwałę Rady Gminy i Miasta w Drzewicy z dnia 14 lutego 2014 r.

Strona skarżąca zarzuciła naruszenie art. 10, art. 11, art. 12 ust. 1, art. 15 i art. 17 ustawy poprzez podjęcie uchwały w materii zastrzeżonej dla studium i miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego co spowodowało niezgodność procedury planistycznej; art. 7 ust. 1 pkt 1 i 5, art. 18 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym w związku z art. 7 i art. 94 Konstytucji RP poprzez przyjęcie, że mogą one stanowić podstawę podjęcia uchwały, która reguluje kwestie ładu przestrzennego, co z kolei spowodowało podjęcie uchwały bez ważnej podstawy prawnej; art. 9 ust. 1, art. 10 ust. 1 pkt 3, 5, 6 ustawy poprzez przyjęcie, ze przepisy te mogą stanowić podstawę podjęcia uchwały z pominięciem procedury planistycznej ustalonej w odrębnych przepisach; art. 6 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej z dnia 2 lipca 2004 r. w związku z art. 22 Konstytucji RP poprzez bezprawne i nieuzasadnione ograniczenie wolności działalności gospodarczej prowadzonej przez stronę. Wskazując na powyższe strona wniosła o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały i zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

Strona skarżąca podkreśliła, iż posiada indywidualny interes prawny, gdyż jest przedsiębiorcą działającym na terenie gminy Drzewica, zajmuje się projektowaniem i budową elektrowni wiatrowych, a także jest właścicielem działki nr [...] położonej w miejscowości Radzice Duże. Nadto posiada ustanowione na swoją rzecz odpowiednio prawa rzeczowe na działkach nr [...] w Radzicach Dużych, nr [...] i [...] w miejscowości Świerczyn. Stronie przysługuje, w stosunku do działek nr [...] i [...], ujawnione w księgach wieczystych, prawo budowy na tych nieruchomościach urządzeń przesyłowych mających na celu odprowadzanie energii elektrycznej do elektrowni wiatrowej zlokalizowanej na nieruchomości strony. Zdaniem skarżącego, niewątpliwie zaskarżona uchwała ustalająca zasady lokalizacji elektorowi ma znaczenie dla sposobu realizacji uprawnień właścicielskich do gruntu, a także uprawnień strony jako przedsiębiorcy zajmującego się projektowaniem i budową farm wiatrowych. Istnieje więc związek między interesem prawnym strony a treścią zaskarżonej uchwały. Nadto uchwała nadaje w sposób bezpośredni pewien swoisty status prawny określonemu obszarowi i w ten sposób bezpośrednio oddziałuje na prawa i obowiązki wszystkich właścicieli nieruchomości, które znajdują się na takim obszarze oraz na prawa i obowiązki uczestników obrotu prawnego, którzy chcieliby podjąć na tym obszarze określone działania inwestycyjno-prawne. Strona zwróciła nadto uwagę, iż zaskarżona uchwała została podjęta już po upływie terminu do wniesienia uwag do projektu studium i miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, nadto nie stanowi żadnego elementu obligatoryjnego, ani nawet fakultatywnego procedury planistycznej.

Strona 1/4